Jak zaewidencjonować prowizję od kredytu

Niezależnie od okresu spłaty kredytu wyróżnia się dwa podejścia do ewidencji spłaty odsetek oraz prowizji pobranych w związku z udzieleniem kredytu. Jeśli kredyt dotyczy budowy środków trwałych lub nabycia wartości niematerialnych i prawnych, to wszelkie koszty z nim związane, a poniesione do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych do użytkowania powiększają ich wartość. Podobna sytuacja może wystąpić (pod warunkiem odpowiedniego uzasadnienia), w przypadku sfinansowania przygotowania towaru lub produktu do sprzedaży, lub będącego w trakcie produkcji. W pozostałych przypadkach wszelkie koszty związane z zaciągnięciem i spłatą kredytu zaliczane są w koszty finansowe bezpośrednio lub za pośrednictwem rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Kredyty zaciągane przez jednostkę gospodarczą mogą być przeznaczone na różne cele, takie jak np. finansowanie bieżącej działalności jednostki, finansowanie prowadzonych prac rozwojowych, budowę środków trwałych, nabycie składników aktywów długoterminowych – zarówno rzeczowych, jak i finansowych – oraz innych.

Do kosztu obsługi zobowiązań zalicza się przede wszystkim poniesione przez jednostkę odsetki od zaciągniętych na ten cel kredytów bankowych, a także wszelkie koszty związane z uruchomieniem tych kredytów, a więc przede wszystkim prowizje bankowe.

Tak sformułowane przepisy bilansowe wskazują więc jednocześnie sposób ewidencjonowania pobranych przez bank prowizji za przyznanie kredytu.

Prowizje bankowe od kredytu finansującego zakup środka trwałego ujmowane są jako część zobowiązania z tytułu zaciągniętego kredytu bankowego, a drugostronnie zwiększają wartość konta „Środki trwałe w budowie”, „Rozliczenie zakupu środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych”.

Następnie – po przyjęciu tych składników do użytkowania – wartość tych prowizji (stanowiąca wtedy część wartości początkowej) będzie stopniowo odnoszona w poczet kosztów działalności operacyjnej – w ramach dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.

Cenę nabycia towarów lub koszt wytworzenia produktów również możemy zwiększyć o koszt kredytu, jeżeli ich długotrwałe przygotowanie do sprzedaży lub wytwarzania to uzasadnia.

UWAGA!