Kiedy sprzedaż wierzytelności kwalifikujemy jako cesję, a kiedy jako faktoring

W przypadku sprzedaży wierzytelności własnej w formie cesji dochodzi do przeniesienia prawa do wierzytelności na rzecz osoby trzeciej – cesjonariusza. W związku z tą transakcją na kupującego wierzytelność (cesjonariusza) przechodzą wszelkie związane z nią prawa. Faktoring może występować pod trzema postaciami i w zależności od rodzaju spisanej umowy ryzyko związane z nieściągalnością należności ponosi faktorant lub faktor lub obie strony jednocześnie. Spółka sprzedająca wierzytelność powinna jej wartość odnieść na konto „Koszty finansowe” w korespondencji z kontem „Rozrachunki z odbiorcami”. Uzyskaną ze sprzedaży sumę wykazuje się na koncie „Przychody finansowe”.

Obrót wierzytelnościami staje się koniecznością wówczas, gdy firma popada w tarapaty finansowe. Kłopoty z płynnością biorą się najczęściej stąd, że sprzedający udzielając kredytu kupieckiego swojemu odbiorcy finansuje w pewnym sensie jego działalność. Nawet jeżeli odbiorca terminowo reguluje zobowiązania, to wydłużony termin płatności może zagrażać zachowaniu płynności finansowej, co skutkuje powstaniem zatorów płatniczych. Warto wtedy pomyśleć o sprzedaży wierzytelności.

UWAGA!

Cesja wierzytelności (przelew) polega na przeniesieniu prawa do wierzytelności na rzecz osoby trzeciej. Spółka sprzedająca wierzytelność określana jest jako cedent, a kupujący to cesjonariusz.

Dokonanie cesji może się odbyć bez zgody dłużnika. Kupujący wraz z wierzytelnością nabywa wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Przeniesienie wierzytelności może nastąpić na podstawie:

•  umowy sprzedaży,

•  zamiany,

•  darowizny lub

•  innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.

Sprzedaż wierzytelności jest rodzajem finansowania działalności przedsiębiorstwa, w związku z tym kwota uzyskana z ich sprzedaży w księgach rachunkowych ewidencjonowana jest na koncie „Przychody finansowe”, natomiast wartość zbywanej wierzytelności oraz poniesione koszty związane z jej sprzedażą stanowią koszty finansowe. Jeżeli zbywana należność objęta była odpisem aktualizującym, to w momencie sprzedaży odpis należy wyksięgować przenosząc jego wartość na konto „Pozostałe przychody operacyjne”.

Przykład 1