Czy w remanencie likwidacyjnym należy ująć kasę fiskalną

Obecna ustawa o VAT zawiera uregulowania dotyczące opodatkowania przy likwidacji działalności gospodarczej w art. 14. Zgodnie z nimi opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów. Zapis ustawowy uległ zmianie w stosunku do stanu prawnego przed 1 maja 2004 r. W ówczesnej ustawie z 8 stycznia 1993 r. w świetle art. 6a opodatkowaniu VAT w przypadku likwidacji działalności podlegały towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie zostały sprzedane.

Obie ustawy uzależniają opodatkowanie w remanencie likwidacyjnym od posiadania na ten dzień towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. To ustawowe sformułowanie ma decydujący wpływ na odpowiedź na zadane pytanie. Warto również określić, co ustawodawca uważa za towary. Wprowadzone zmiany i definicje przedstawia tabela.

Z treści pytania należy wywnioskować, że na dzień likwidacji pozostały podatnikowi kasa fiskalna oraz lady chłodnicze. Rozważmy najpierw sprawę kasy fiskalnej. Podatnik skorzystał z przysługującego mu prawa odliczenia od podatku należnego kwoty wydatkowanej na zakup kasy fiskalnej. Możliwość taka jest jednak objęta w art. 111 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. między innymi warunkiem 3-letniego okresu używania kasy. Warunek zwrotu kwot odliczonych lub zwróconych podatnikowi z tytułu zakupu kasy przy likwidacji działalności obowiązywał także w stanie prawnym przed 1 maja 2004 r. Był on jednak uregulowany nie ustawą, lecz rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących. Wobec tego należy uznać, że niezachowanie okresu 3-letniego używania kasy fiskalnej na potrzeby działalności jest przyczyną zwrotu kwot odliczonych lub zwróconych podatnikowi.

Drugi środek trwały pozostały na dzień likwidacji to lada chłodnicza. W stosunku do niej rodzi się pytanie zasadnicze, czy opodatkowaniu na dzień likwidacji podlegają środki trwałe? Problem ten był sporny także w poprzednim stanie prawnym. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 marca 1999 r. (sygn. akt III S.A. 5049/98) stwierdził, że opodatkowaniu na mocy art. 6a ustawy z 1993 r. o VAT podlega wartość nieodsprzedanych środków trwałych. Podatnik na dzień zaprzestania działalności posiadał towary handlowe i środki trwałe nabyte w czasie prowadzenia działalności, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Podatnik ten nie sporządził spisu z natury towarów na dzień zaprzestania działalności, a ponadto nie opodatkował towarów handlowych i środków trwałych należnym podatkiem VAT.