Jak ujmować w księgach rachunkowych remont i modernizację maszyn i urządzeń

RADA

W myśl przepisów prawa podatkowego remonty zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Natomiast przepisy ustawy o rachunkowości stanowią, że ujęcie w księgach rachunkowych remontu (jak każdego innego zdarzenia gospodarczego) powinno spełnić zasady zapewniające rzetelne przedstawienie sytuacji majątkowej.

Z kolei wydatki poniesione na ulepszenie środka trwałego zwiększają jego wartość początkową i podlegają amortyzacji. Taki tryb postępowania w przypadku ulepszenia wskazują zarówno ustawy o podatku dochodowym, jak i ustawa o rachunkowości.

UZASADNIENIE

Aby prawidłowo kwalifikować i rozliczyć koszty remontu i modernizacji środka trwałego, należy przede wszystkim pamiętać o konieczności odróżnienia remontu środka trwałego od jego ulepszenia w wyniku przeprowadzonej modernizacji.

Remont jest działaniem powodującym jedynie przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego do jego poprzedniego stanu (np. wymiana zużytej części na nową). W myśl przepisów prawa podatkowego remonty zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Natomiast przepisy ustawy o rachunkowości stanowią, że ujęcie w księgach rachunkowych remontu powinno spełnić zasady zapewniające rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej, finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki. Najważniejsze z nich to:

1) zasada memoriałowa (art. 6 ust. 1), która polega na ujęciu w księgach rachunkowych oraz sprawozdaniu finansowym wszystkich zdarzeń gospodarczych dotyczących danego roku, niezależnie od tego, czy zostały one opłacone, czy nie,

2) zasada współmierności przychodów i kosztów (art. 6 ust. 2, art. 39, art. 41), zgodnie z którą na wynik finansowy wpływają osiągnięte w danym roku przychody i związane z nimi (współmierne do nich) koszty ich osiągnięcia. Z punktu widzenia czasowej zgodności koszty, niezależnie od tego, kiedy zostaną poniesione, powinny być zarachowane do okresu, w którym ich związek z przychodami jest oczywisty. Zasada ta jest przestrzegana również w prawie podatkowym,

3) zasada istotności (art. 8 ust. 1), zgodnie z którą, dokonując wyboru rozwiązań dopuszczonych ustawą i dostosowując je do potrzeb jednostki, należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich zdarzeń istotnych dla oceny sytuacji majątkowej i finansowej.

WAŻNE!

Zasady rachunkowości powinny być stosowane w taki sposób, aby obraz sytuacji majątkowej i finansowej jednostki był przedstawiony rzetelnie, zgodnie ze stanem faktycznym, niezależnie od ograniczeń wynikających z obowiązujących przepisów prawa podatkowego.