Zasady inwentaryzowania niektórych składników majątku

MAGDALENA RYPIŃSKA

Zgodnie z uor, środki pieniężne inwentaryzuje się na ostatni dzień roku obrotowego. W jednostkach sektora finansów publicznych środki pieniężne w kasie kontroluje się częściej, przede wszystkim ze względu na szczególny charakter tych jednostek.

Częstotliwość przeprowadzania inwentaryzacji kasy określa się w instrukcji kasowej lub w instrukcji inwentaryzacyjnej. Zależy ona od wysokości przechowywanych i rozdysponowywanych środków pieniężnych.

Najczęściej przyjmowane okresy inwentaryzacji kasy to co kwartał lub co pół roku. Z przeprowadzonej inwentaryzacji gotówki w kasie sporządza się protokół. Inwentaryzacja gotówki może być połączona z kontrolą dokumentacji kasowej czy gospodarki czekami.

Niezależnie od tego, jakie zasady w tym zakresie przyjmie jednostka, na pewno musi w ramach inwentaryzacji okresowej przeprowadzić inwentaryzację gotówki w kasie na 31 grudnia, czyli ostatni dzień roku obrotowego. Gotówkę inwentaryzuje się poprzez spis z natury, czyli spisanie i przeliczenie znajdujących się w kasie banknotów, monet oraz innych środków pieniężnych.

Przedstawiono dwa wzory protokołów z inwentaryzacji kasy.

Pierwszy ogranicza się tylko do inwentaryzacji środków pieniężnych, drugi zawiera wyniki szerszej kontroli.

Wzór 1. Protokół z przeprowadzonej inwentaryzacji środków pieniężnych w kasie

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Wzór 2. Protokół z przeprowadzonej inwentaryzacji środków pieniężnych w kasie

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

W przypadku stwierdzenia nadwyżki gotówki w kasie o nieustalonej przyczynie, nadwyżkę przyjmuje się na podstawie dowodu KP do kasy i odprowadza na rachunek bankowy.

W razie stwierdzenia niedoboru musi on zostać niezwłocznie wpłacony przez pracownika prowadzącego kasę. Natomiast w przypadku stwierdzenia niedoboru noszącego cechy przestępstwa należy bezzwłocznie powiadomić powołane do tego organy.

Jednostki sektora finansów publicznych ze względu na prowadzoną przez siebie działalność często nie dysponują w kasie tylko gotówką, ale także innymi wartościami, np. znakami skarbowymi.

Sprzedaż znaków skarbowych może być ewidencjonowana za pomocą kas fiskalnych. Z ich sprzedaży kasjer sporządza raport kasowy, a dochody odprowadza na odpowiedni rachunek bankowy. W przypadku kiedy w danej jednostce występują znaki skarbowe, na kasjerze spoczywa również obowiązek zgłaszania na takie znaki zapotrzebowania według nominałów i odbiór znaków z banku.