Jak uniknąć VAT od remanentu likwidacyjnego

Podatnik VAT w przypadku zakończenia działalności zobowiązany jest opodatkować remanent likwidacyjny. Obowiązek ten dotyczy podatników VAT będących osobami fizycznymi oraz spółkami osobowymi nieposiadającymi osobowości prawnej. Podatnik może jednak skorzystać z rozwiązań, które pozwolą mu zminimalizować to obciążenie.

Porada pochodzi z serwisu:

Remanent likwidacyjny dla celów podatku VAT

Co do zasady opodatkowaniu VAT w ramach remanentu likwidacyjnego podlegają towary, które podatnik VAT ma na stanie w momencie zakończenia działalności.

UWAGA!

Opodatkowanie dotyczy towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Remanentem nie są objęte przedmioty nabyte na podstawie umowy kupna-sprzedaży, rachunku, faktury ze stawką zwolnioną, darowizny itp.

Definicja towarów zawarta w ustawie o VAT obejmuje wszystkie rzeczy nabyte przez podatnika VAT, a więc nie tylko towary handlowe, ale także środki trwałe i wyposażenie. Może się zatem okazać, że należy odprowadzić VAT od składników majątku nabytych wiele lat wcześniej, być może nawet już nieużywanych. W zakresie ustalania podstawy opodatkowania towarów wykazanych w remanencie likwidacyjnym obowiązują zasady analogiczne jak w przypadku ustalania podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu. Podstawą opodatkowania towarów w remanencie likwidacyjnym jest ich cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić ten spis.

Odliczenie VAT w następnych okresach rozliczeniowych

Potwierdziło to Ministerstwo Finansów 3 czerwca 2008 r. w odpowiedzi na interpelację poselską nr 3080, w której stwierdziło, że przy określeniu podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury uwzględnia się cenę nabycia w momencie dokonywania spisu. Zatem przy likwidacji (zaprzestaniu) działalności uwzględnia się realną wartość towarów podlegających spisowi (np. w przypadku środków trwałych wartość uwzględniającą zużycie tych środków).

Podstawą opodatkowania towarów w remanencie likwidacyjnym jest ich cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić spis. Z poglądem tym zgadzają się również organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 21 maja 2009 r. (sygn. IBPP1/443-1957/09/AW), w której wskazano, że wykazane w remanencie likwidacyjnym towary należy opodatkować, przyjmując za podstawę aktualną, a nie historyczną ich wartość, czyli cenę nabycia bądź całkowity koszt wytworzenia określone na dzień sporządzenia spisu. W identycznym tonie wypowiedziała się Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 22 października 2008 r. (sygn. IPPP1-443-1625/08-3/RK).

INFORFK: Co należy ująć w remanencie likwidacyjnym >>

Planując zakończenie działalności, podatnicy VAT powinni podejmować działania, w wyniku których remanentem likwidacyjnym zostanie objętych jak najmniej składników posiadanego majątku. Od wszystkiego bowiem, co zostanie na stanie, będą zobowiązani odprowadzić VAT, zwykle według stawki podstawowej. Przy tym, inaczej niż przy sprzedaży, kiedy otrzymywali środki pieniężne od nabywców, w tym przypadku zobowiązanie podatkowe musi zostać pokryte z własnej kieszeni.

Likwidacja działalności

Pierwszą czynnością w tym zakresie powinna być dokładna inwentaryzacja posiadanego majątku, obejmująca zarówno jego fizyczny przegląd i spis, jak i porównanie ze stanami wynikającymi z dokumentów. Działania te mają na celu wychwycenie składników majątku, które nie są już w posiadaniu podatnika, oraz tych, które nie nadają się do dalszego użytku.

Polecamy: Podstawa opodatkowania VAT 2014 - zmiana ustawy o VAT