Kiedy wydatki na spotkania biznesowe mogą być kosztem

Koszty uzyskania przychodu

Kosztami uzyskania przychodów w świetle przepisów podatkowych są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w ustawie jako kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, za które uważa się m. in. koszty reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zaznaczyć przy tym należy, iż katalog tzw. NKUPów nie zawiera wydatków przeznaczonych na reklamę. Zatem aby wydatek poniesiony z tytułu zaproszenia kontrahenta na obiad lub inny poczęstunek mógł być uznany za koszt podatkowy, kluczowe jest rozstrzygniecie, czy spełnia on przesłanki uznania go za wydatek reprezentacyjny.

Kredyt na wypłatę dywidendy nie jest kosztem

Reklama i reprezentacja

Pomimo iż są to bardzo istotne pojęcia w podatku CIT, w żadnym akcie podatkowym nie znajduje się ich legalna definicja. I w tym tkwi główna przyczyna często kwestionowanego przez organy podatkowe uznania przez podatnika wydatku na obiad z klientem za koszt.

Stąd też pod koniec 2012 roku sprawą tą zajął się Prokurator Generalny, który wystąpił z wnioskiem do Naczelnego Sądu Administracyjnego o podjęcie uchwały, mającej rozstrzygnąć zagadnienie prawne: „Czy w myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 w związku z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów reprezentacji należą wydatki poniesione na nabycie usług gastronomicznych, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholi jedynie wówczas, gdy nie noszą one cech „okazałości”, „wystawności” lub „wytworności”, a jednocześnie nie przekraczają wydatków zwyczajowo przyjętych w obecnych realiach życia gospodarczego”.

Kiedy można zaliczyć do kosztów kary umowne, odsetki, odszkodowania

NSA jednak - wbrew ogólnym oczekiwaniom - nie podjął ostatecznie uchwały, a jedynie wyrok z dnia 17 czerwca 2013 r. w rozszerzonym składzie 7 sędziów (Sygn. II FSK 702/11).

Argumenty i kontrargumenty

Przed wydaniem wyroku podatnicy często podejmowali się argumentów, iż zaproszenie klienta do restauracji nie miało na celu okazanie swojej wytworności i okazałości, ale omówienie spraw związanych bezpośrednio z prowadzonym biznesem lub po prostu podpisanie kontraktu. Obiad stanowił natomiast jedynie uzupełnienie (dopełnienie) głównego przeznaczenia spotkania.

Z drugiej strony organy podatkowe pojęcie „reprezentacji” rozumowały znacznie szerzej, często uznając za nią wszystkie wydatki gastronomiczne.

Wcześniejsze wyroki w przeważającej części opowiadały się za uznaniem zakupu usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, bez względu na miejsce zakupu tych usług, za koszty reprezentacji, a więc koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów (por. wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2571/10 i II FSK 2772/10; z dnia 24 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2341/10; z dnia 27 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1978/10; z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 2101/10; publik. CBOSA).

Korekta kosztów nabycia materiałów