Korekta kosztów nabycia materiałów

Za stosowaniem przepisów prawa (bądź nie) nie może przemawiać okoliczność, że „podatnik nie będzie w stanie ustalić czy w stosunku do konkretnego wydatku dokumentowanego konkretną fakturą VAT doszło do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów (...) a tym bardziej podatnik nie będzie w stanie ustalić wysokości ewentualnego kosztu”. Ponieważ, zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pdop), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. W związku z tym podatnik powinien prowadzić dokumentację rachunkową w taki sposób, aby mogła wykonać dyspozycję wynikającą z art. 15b ustawy o pdop. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grusnia 2013, sygn. IBPBI/2/423-1188/13/AP.

Jak ustalać wartość kosztów uzyskania przychodów

Z przedstawionego we wniosku o interpretację opisu zdarzenia przyszłego wynika, że spółka będzie nabywać materiały produkcyjne, które będą wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych. Stany magazynowe ustalane będą według faktur zakupowych, których terminy płatności wynosić będą zarówno do, jak i powyżej 60 dni. Wydatki na nabycie materiałów stanowić będą bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, a zatem będą potrącane w momencie realizacji przychodu ze sprzedaży danego produktu. Rozchód materiałów z magazynu odbywać się będzie według metody średniej ważonej zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości.

Kary umowne nie są kosztem podatkowym

W jaki sposób spółka powinna ustalać wartość kosztów uzyskania przychodów jakie powinny podlegać korekcie na podstawie art. 15b ustawy o CIT, w odniesieniu do kosztów nabycia materiałów, stanowiących koszt uzyskania przychodów o charakterze bezpośrednim, uwzględnionych w technicznym koszcie wytworzenia wyrobu gotowego, określanym metodą średniej ważonej? Zdaniem spółki nie będzie istniała możliwość zastosowania art. 15b ustawy o CIT, w odniesieniu do przyszłych wydatków na nabycie materiałów wykorzystywanych do produkcji, które będą stanowić bezpośredni koszt uzyskania przychodów, ponieważ nie będzie możliwości oceny, czy przesłanki wymienione w art. 15b ustawy o CIT są spełnione.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, wyjaśniająć, że "o możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Odszkodowanie może być kosztem uzyskania przychodu

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Czy obiad z kontrahentem można zaliczyć do kosztów