Istota i elementy stosunku prawnego

Osoby lub grupy osób uczestniczące w stosunku prawnym nazywa się podmiotami albo stronami stosunku prawnego. W każdym stosunku uczestniczą przynajmniej dwa podmioty. Istotą stosunku prawnego jest to, że dany podmiot stosunku prawnego może żądać od drugiej strony tego stosunku określonego zachowania np. świadczenia, a strona ta ma obowiązek je spełnić.

Podmiotem stosunku prawnego (stroną stosunku prawnego) jest podmiot prawa. W zależności od gałęzi prawa i rodzaju stosunku prawnego, możemy wskazać różne typy podmiotów prawa. W prawie konstytucyjnym podmiotem stosunków prawnych może być państwo reprezentowane przez organy władzy publicznej, np. Radę Ministrów, ale także naród jako zbiorowość wszystkich obywateli. W prawie administracyjnym podmiotem stosunku prawnego oprócz organów państwa i samorządu są obywatele, a także instytucje, np. szkoły, kościoły itp. W prawie karnym podstawowym podmiotem jest natomiast państwo reprezentowane przez organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości (prokurator, sąd), a także sprawcy czynów karalnych. W końcu w prawie cywilnym wyodrębnia się osoby fizyczne, osoby prawne i tzw. „ułomne osoby prawne” (nie mające osobowości prawnej, ale mogące uczestniczyć w obrocie, np. nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, być stroną w postępowaniu cywilnym lub podejmować czynności prawne, na zasadach określonych w przepisach prawa).

Przedmiotem stosunku prawnego czyli tym czego dany stosunek dotyczy może być: zachowanie człowieka (naprawa obuwia zlecona szewcowi, budowa domu zlecona przedsiębiorcy budowlanemu),  przedmiot materialny, np. samochód przekazany na sprzedaż, działka oddana w użytkowanie czy zakupiona w sklepie żywność, a także prawo podmiotowe, np. niemajątkowe prawo autorskie czy majątkowe prawo własności.

Wykładnia prawa – systemowa i funkcjonalna

Na treść stosunku prawnego składają się uprawnienia i obowiązki jego podmiotów czyli stron stosunku prawnego. W realiach obrotu prawnego najczęściej dochodzi do powstania stosunków prawnych, w których każda ze stron jest jednocześnie w określony sposób uprawniona i zobowiązana. Przykładem tego rodzaju relacji może być stosunek prawny powstały wskutek zawarcia przez dwie strony umowy sprzedaży. W takim stosunku prawnym kupujący jest z jednej strony zobowiązany do uiszczenia odpowiedniej kwoty stanowiącej cenę za towar  i jednocześnie uprawniony  do żądania od sprzedawcy wydania tego towaru. Sprzedający z kolei zobowiązany jest do wydania towaru, zaś uprawniony  do żądania zapłaty od kupującego. Z tego względu jest to tzw. stosunek prawny dwustronny.