Różnice przejściowe skutkujące koniecznością ustalania podatku odroczonego

Wysokość rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego należy ustalić z uwzględnieniem stawek podatku dochodowego obowiązujących w roku powstania obowiązku podatkowego. Tak ustalone różnice przejściowe oznaczają odpowiednio zmniejszenie lub zwiększenie podstawy opodatkowania w przyszłości. Ponieważ kwota zmniejszeń lub zwiększeń podstawy opodatkowania przekłada się na zmniejszone lub zwiększone zobowiązania z tytułu podatku dochodowego w oparciu o stawki, które są stosowane w momencie uwzględnienia tych kwot przy określaniu podstawy opodatkowania, właśnie te przyszłe stawki powinny być stosowane do wyceny aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Jeżeli aktywa i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego przypadają w okresie, dla którego przepisy podatkowe nie określają stawki podatkowej, do ich wyceny należy stosować stawkę określoną przez przepisy podatkowe dla ostatniego okresu.

UWAGA

Przyszłe stawki podatkowe należy określać na podstawie obowiązujących przepisów podatkowych w zakresie, w jakim przepisy te wyznaczają stawki podatkowe. Nie należy stosować do wyceny aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego stawek innych niż określone przez przepisy podatkowe. Wszelkie próby prognoz mogą być chybione.

Przy ustalaniu aktywów lub rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego dodatkowo należy uwzględnić zamierzenia jednostki co do sposobu wykorzystania aktywów lub rozliczenia zobowiązań. W praktyce zdarza się, że konsekwencje podatkowe zależą od sposobu wykorzystania aktywów lub rozliczenia zobowiązań. W związku z tym mogą powstać problemy związane z wyceną aktywów lub rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Wynika to z tego, że:

• wartość podatkowa aktywów lub zobowiązań może być różna, przy różnych sposobach ich wykorzystania lub rozliczenia,

• uzyskiwania korzyści z tytułu składnika aktywów lub rozliczenia zobowiązań.

Klasycznym przykładem mogą być należności jednostki z tytułu dostaw i usług, na które został w całości założony odpis aktualizujący.

Przykład 1

Jednostka ma w swoich księgach rachunkowych 50 000 zł należności od kontrahenta X. Należność nie jest spłacana, więc doliczono 5000 zł odsetek. Zgodnie z zasadą ostrożności jednostka na całą kwotę należności (55 000 zł) dokonała odpisu aktualizującego. Chcąc ustalić podatek odroczony na tych transakcjach, może się kierować dwoma scenariuszami.

Wariant 1 - jednostka zamierza uprawdopodobnić nieściągalność w sądzie

Jeżeli jednostka ma zamiar skierować sprawę na drogę postępowania sądowego, odpis w przyszłości stanie się kosztem uzyskania przychodu.

• wartość bilansowa należności: 0 zł,

• wartość podatkowa: 50 000 zł (odsetek nie uwzględniamy, gdyż jako niezapłacone nie były przychodem),

• różnica przejściowa: -50 000 zł (ujemna)

Aktywa z tytułu podatku odroczonego: 50 000 × 19% = 9500 zł

Wariant 2 - jednostka nie będzie dochodziła swoich należności w sądzie

W tej sytuacji odpis aktualizujący należności nigdy nie stanie się kosztem uzyskania przychodu. Nie powstanie więc różnica przejściowa, nie należy też ustalać podatku dochodowego.

Jeśli jednostka nie może wiarygodnie określić sposobu wykorzystania aktywów lub rozliczenia zobowiązań mającego konsekwencje podatkowe, musi kierować się zasadą ostrożności. Oznacza to ustalenie rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego w najwyższej kwocie, a aktywa - w kwocie najniższej.

Podobnie jak w przypadku innych rodzajów aktywów jednostka na dzień bilansowy powinna ustalić, czy doszło do utraty wartości aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Podstawową przesłanką stwierdzenia, że nie doszło do utraty wartości aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, jest fakt, że w przyszłości zostanie osiągnięta podstawa opodatkowania pozwalająca na potrącenie ujemnych różnic przejściowych i odliczenie strat podatkowych. By móc zrealizować korzyści wynikające z ujemnych różnic przejściowych i strat podatkowych, musi istnieć prawdopodobieństwo, że podstawa opodatkowania w przyszłości uzyska wysokość, która pozwala na ich potrącenie. Przewidywana dodatnia podstawa opodatkowania powinna mieć swoje źródło w planach finansowych, dobrych relacjach z ważniejszymi kontrahentami oraz w tym, że jednostka na przestrzeni ostatnich lat osiągała dodatnie wyniki finansowe.

Jak ustalić podatek odroczony dla różnych pozycji bilansu

Rzeczowy majątek trwały w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych pojawia się w każdej jednostce. Na tym polu występują także bardzo często różnice przejściowe między wartościami podatkowymi i bilansowymi. Wynika to głównie ze stosowania różnych stawek amortyzacji. Przepisy podatkowe jasno określają stawki i są one niezmienne. Dla celów bilansowych jednostka może okresowo weryfikować stawki amortyzacji. Różnice przejściowe mogą dodatkowo wynikać z dokonywanych odpisów aktualizujących wartość. Odpisy te nie są honorowane przez przepisy podatkowe.