REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Ewidencja wkładu własnego w finansowanie aktywów trwałych

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Weronika Gackowska

REKLAMA

Co do zasady sformułowanie „wkład własny” jest określeniem potocznym. W rachunkowości oraz zarządzaniu finansowym używa się takiego określenia przy finansowaniu przedsięwzięć, które wymagają zaangażowania oprócz własnych środków pieniężnych także środków obcych.

Najczęściej z „wkładem własnym” mamy do czynienia przy przedsięwzięciach inwestycyjnych: finansowaniu budowy, nabycia lub wytworzenia środka trwałego, wartości niematerialnych i prawnych lub inwestycji w obcych środkach trwałych. W ostatnich latach pojęcie wkładu własnego występuje we wnioskach na dofinansowanie różnego rodzaju projektów, programów itp. W wyniku tych działań bardzo często nie powstają żadne aktywa trwałe i nawet nie jest konieczne zaciąganie kredytów.

Wkład własny w księgach rachunkowych

Instytucje finansujące, sponsorzy, partnerzy najczęściej zabezpieczają tylko część środków na dane przedsięwzięcie. Dlatego też wymagają od beneficjenta, kredytobiorcy (pożyczkobiorcy) przedstawienia informacji o tej części środków, które wnioskujący stawia do dyspozycji z własnych zasobów.

UWAGA!
Źródłem informacji o wysokości zadeklarowanego wkładu własnego może być: stan środków na wydzielonym rachunku bankowym, sprawozdanie finansowe za lata ubiegłe, w tym sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych, biznesplan, a nawet przedłożone poręczenia lub gwarancje innych podmiotów.

Jak wspomniano, jest to tylko informacja wywodzona w sposób rachunkowy z dokumentów stanowiących o sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu. Informacja, która, niestety, bywa oparta na teoretycznych przesłankach i często realna jedynie w momencie jej składania. Podobnie realne są środki pieniężne na zgromadzonych rachunkach bankowych. Środki te nie są jednak utrzymywane na stałym poziomie. Ten typ zasobów jest narażony na wpływy i wydatki o charakterze nieprzewidywalnym, zmiennym w zależności od każdej dyspozycji z nimi związanej. Stąd zadeklarowana część wkładu własnego (zasobów środków pieniężnych) może być utrzymywana w celu zrealizowania określonego przedsięwzięcia oraz zapewnienia płynności i terminowości działań.

Wkład własny zdeponowany na wydzielonym rachunku bankowym

Przedsięwzięcia, których realizacja wymaga znacznych nakładów finansowych, bywają zabezpieczone w sposób szczególny. Dotyczy to przedsięwzięć realizowanych przez beneficjentów, którzy są w różny sposób zobowiązani do gromadzenia środków pieniężnych na wcześniej określone cele, w tym także statutowe. Najczęściej taki tryb gromadzenia wkładu własnego jest konieczny i możliwy, jeżeli podmioty:
- mają w statucie lub innym dokumencie organizacyjnym zapis zobowiązujący do gromadzenia środków na określone cele,
- mają bardzo dobrą sytuację ekonomiczno-finansową, a więc dysponują wypracowanymi uprzednio wolnymi środkami pieniężnymi,
- dysponują lub będą dysponowały społecznymi środkami pieniężnymi gromadzonymi na określone działania,
- mają obowiązek zgromadzenia wkładu własnego, co wynika z zasad finansowania lub odpowiednich umów o dofinansowanie przedsięwzięcia.
 

W takich sytuacjach niezbędne środki pieniężne zabezpieczane są na wyodrębnionym rachunku bankowym. Stawiane są one do dyspozycji na finansowanie działania z chwilą realizacji wskazanego projektu, przedsięwzięcia. Środki te określane są jako wkład własny lub „minimalne saldo”. Poziom minimalnego salda (bezwzględne minimum) lub średniego salda środków na rachunku bankowym określony dla optymalizacji zasobów środków pieniężnych ustalany jest przez instytucję finansującą w ramach umowy.

Docelowy, ustalony w projekcie lub umowie, w tym w umowie kredytowej, poziom środków zabezpieczany jest najczęściej na wyodrębnionych rachunkach lub subkontach. Przekazane kwoty z racji sposobu ich gromadzenia podlegają zapisom księgowym na podstawie wyciągu bankowego:
- Wn 135 „Inne rachunki bankowe”, Wn 140 „Krótkoterminowe aktywa finansowe” lub Wn 030 „Długoterminowe aktywa finansowe” - w zależności od dyspozycji,
- Ma „Rachunek bieżący”.
 

Z chwilą realizacji przedsięwzięcia płatności za faktury obce mogą być realizowane wprost ze wskazanych rachunków.

Deponowanie wolnych środków i utrzymywanie zasobów pieniężnych z ostrożności (przezorności) jako „aktywów niepracujących” może być ekonomicznie nieuzasadnione. Stąd rezerwowe środki pieniężne mogą być utrzymywane w postaci aktywów bliskich aktywom środków pieniężnych w postaci instrumentów finansowych, np. zbywalnych papierów wartościowych.
 

RADZIMY!
Jeżeli wkłady własne były zabezpieczone w postaci „minimalnych sald” jako krótkoterminowe i długoterminowe aktywa finansowe, należy je przeksiegować na „Rachunek bieżący” na podstawie wyciągu bankowego dokumentującego dostępność tych środków dopiero we właściwym momencie.
 

Środki uzyskane ze zbywalnych papierów wartościowych będą dostępne dopiero po sprzedaży akcji, udziałów lub innych aktywów finansowych uprzednio utrzymywanych jako zabezpieczenie wkładu własnego. Podobnie jest z likwidacją lokat terminowych, których zamknięcie wymaga często odrębnej dyspozycji. Przeksięgowanie dostępnych środków na rachunek bieżący zdecydowanie ułatwia ewidencjonowanie płatności oraz pozwala na szybkie realizowanie przelewów.

Wkład własny gromadzony w postaci obrotowych aktywów rzeczowych

Ujmowany w ewidencji księgowej wkład własny wyrażony w mierniku pieniężnym musi być ustalony w sposób wiarygodny. W sposób wiarygodny można wycenić własne zadeklarowane aktywa rzeczowe niezbędne do zrealizowania projektu. Aktywa te, jako zgromadzone i objęte ewidencją na odpowiednim koncie zapasów (konta: materiały, towary, wyroby gotowe itp.), nie muszą być wyodrębnione w jakiś szczególny sposób. Dla udokumentowania rzeczowego wkładu własnego i określenia jego wartości wystarczające mogą być wydruki z odpowiednich kont wraz z wykazem zadeklarowanych aktywów.

Wszystkie księgowania związane z wydaniem obrotowych aktywów rzeczowych są typowymi księgowaniami. Odpowiednim kontem, na którym ewidencjonuje się wydane wkłady rzeczowe na wytworzenie aktywów trwałych, jest konto „Środki trwałe w budowie”. Tu dodatkowo wskazane jest ujęcie wartości dotyczących wydanych wkładów rzeczowych na kontach analitycznych prowadzonych odrębnie dla każdego projektu.
Właściwym dokumentem, na podstawie którego wydany wkład własny ujawnia się w księgach rachunkowych, jest dokument przyjęty do stosowania przez jednostkę. Najczęściej jest to dowód RW („Rozchód wewnętrzny”) lub rzadziej PK („Polecenie księgowania”).

Wkład własny podmiotu może mieć różny charakter. Nie każdy wkład możliwy jest do oszacowania i wyceny. Wkład w postaci inicjatywy, energii, zaangażowania w projekt lub przedsięwzięcie jest na potrzeby rachunkowości niemierzalny, ponieważ trudno w sposób wiarygodny oszacować wartość takiego wkładu.

Reasumując:
- Obowiązek zgromadzenia wkładu własnego przesądza o wysokości możliwych do uzyskania obcych środków pieniężnych na sfinansowanie przedsięwzięcia.
- Zadeklarowane kwoty należy zabezpieczyć w sposób zapewniający płynność finansową.
- Złożone deklaracje o wysokości posiadanego wkładu własnego zobowiązują do ich dotrzymania. Nie mogą być one nieprawdziwe.
 

PODSTAWA PRAWNA:
- ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540

DR WERONIKA GACKOWSKA

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Jak legalnie wypłacić pieniądze ze spółki z o.o. Zasady i skutki podatkowe. Adwokat omawia wszystkie najważniejsze sposoby

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to popularna forma prowadzenia biznesu w Polsce, ceniona za ograniczenie ryzyka osobistego wspólników. Niesie ona jednak ze sobą szczególną cechę – tzw. podwójne opodatkowanie zysków. Oznacza to, że najpierw sama spółka płaci podatek CIT od swojego dochodu (9% lub 19%), a następnie, gdy zysk jest wypłacany wspólnikom, wspólnik musi zapłacić podatek dochodowy PIT od otrzymanych środków. Dla wielu początkujących przedsiębiorców jest to duże zaskoczenie, ponieważ w jednoosobowej działalności gospodarczej można swobodnie dysponować zyskiem i płaci się podatek tylko raz. W spółce z o.o. majątek spółki jest odrębny od majątku prywatnego właścicieli, więc każda wypłata pieniędzy ze spółki na rzecz wspólnika lub członka zarządu musi mieć podstawę prawną. Poniżej przedstawiamy wszystkie legalne metody „wyjęcia” środków ze spółki z o.o., wraz z krótkim omówieniem zasad ich stosowania oraz konsekwencji podatkowych i ewentualnych ryzyk.

Odpowiedzialność członków zarządu za długi i niezapłacone podatki spółki z o.o. Kiedy powstaje i jakie są sankcje? Jak ograniczyć ryzyko?

W świadomości wielu przedsiębiorców panuje przekonanie, że założenie spółki z o.o. jest swoistym „bezpiecznikiem” – że prowadząc działalność w tej formie, nie odpowiadają oni osobiście za zobowiązania. I rzeczywiście – to spółka, jako osoba prawna, ponosi odpowiedzialność za swoje długi. Jednak ta zasada ma wyjątki. Najważniejszym z nich jest art. 299 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.), który otwiera drogę do pociągnięcia członków zarządu do odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki.

Zakładanie spółki z o.o. w 2025 roku. Adwokat wyjaśnia jak to zrobić krok po kroku i bez błędów

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością pozostaje jednym z najczęściej wybieranych modeli prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W 2025 roku proces rejestracji jest w pełni cyfrowy, a pozorne uproszczenie procedury sprawia, że wielu przedsiębiorców zakłada spółki „od ręki”, nie przewidując potencjalnych konsekwencji. Niestety, błędy popełnione na starcie mogą skutkować realnymi problemami organizacyjnymi, podatkowymi i prawnymi, które ujawniają się dopiero po miesiącach – lub latach.

Faktury ustrukturyzowanej nie da się obiektywnie (w sensie prawnym) użyć ani udostępnić poza KSeF. Co zatem będzie przedmiotem opisu i dekretacji jako dowód księgowy?

Nie da się w sensie prawnym „użyć faktury ustrukturyzowanej poza KSeF” oraz jej „udostępnić” w innej formie niż poprzez bezpośredni dostęp do KSeF – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski.

REKLAMA

Obowiązkowy KSeF 2026: Ministerstwo Finansów publikuje harmonogram, dokumentację API KSeF 2.0 oraz strukturę logiczną FA(3)

W dniu 30 czerwca 2025 r. Ministerstwo Finansów opublikowało szczegółową dokumentację techniczną w zakresie implementacji Krajowego Systemu e-Faktur z narzędziami wspierającymi integrację. Od dziś firmy oraz dostawcy oprogramowania do wystawiania faktur mogą rozpocząć przygotowania do wdrożenia systemu w środowisku testowym. Materiały są dostępne pod adresem: ksef.podatki.gov.pl/ksef-na-okres-obligatoryjny/wsparcie-dla-integratorow. W przypadku pytań w zakresie udostępnionej dokumentacji API KSeF 2.0 Ministerstwo Finansów prosi o kontakt za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego: ksef.podatki.gov.pl/formularz.

Załączniki w KSeF tylko dla wybranych? Nowa funkcja może wykluczyć małych przedsiębiorców

Nowa funkcja w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF) pozwala na dodawanie załączników do faktur, ale wyłącznie w ściśle określonej formie i po wcześniejszym zgłoszeniu. Eksperci ostrzegają, że rozwiązanie dostępne będzie głównie dla dużych firm, a mali przedsiębiorcy mogą zostać z dodatkowymi obowiązkami i bez realnej możliwości skorzystania z tej opcji.

Kontrola podatkowa - fiskus ma 98% skuteczności. Adwokat radzi jak się przygotować i ograniczyć ryzyko kary

Choć liczba kontroli podatkowych w Polsce od 2023 roku spada, ich skuteczność jest wyższa niż kiedykolwiek. W 2024 roku aż 98,1% kontroli podatkowych oraz 94% kontroli celno-skarbowych zakończyło się wykryciem nieprawidłowości. Urzędy skarbowe, dzięki wykorzystaniu narzędzi analitycznych takich jak STIR, JPK czy big data, trafnie typują podmioty do weryfikacji, skupiając się na firmach obecnych na rynku i rzeczywiście dostępnych dla egzekucji zobowiązań. W efekcie kontrola może spotkać każdego podatnika, który nieświadomie popełnił błąd lub padł ofiarą nieuczciwego kontrahenta.

Rewolucja w podatkach i inwestycjach! Sejm przegłosował pakiet deregulacyjny – VAT do 240 tys. zł, łatwiejszy dostęp do kapitału dla MŚP

Sejm uchwalił przełomowy pakiet ustaw deregulacyjnych. Wyższy limit zwolnienia z VAT (do 240 tys. zł), tańszy dostęp do kapitału dla małych firm, koniec obowiązkowego pośrednictwa inwestycyjnego przy ofertach do 1 mln euro i uproszczenia w kontrolach celno-skarbowych – wszystko to z myślą o przedsiębiorcach i podatnikach. Sprawdź, co się zmienia od 2026 roku!

REKLAMA

Sejm zdecydował. Fundamentalna zmiana w ustawie o podatku od spadków i darowizn

Sejm uchwalił właśnie nowelizację ustawy o podatku od spadków i darowizn. Celem nowych regulacji jest ograniczenie obowiązków biurokratycznych m.in. przy sprzedaży rzeczy uzyskanych w drodze spadku.

Fiskus przegrał przez własny błąd. Podatnik uniknął 84 tys. zł podatku, bo urzędnicy nie znali terminu przedawnienia

Fundacja wygrała przed WSA w Gliwicach spór o 84 tys. zł podatku, bo fiskus nie zdążył przed upływem terminu przedawnienia. Kontrola trwała ponad 5 lat, a urzędnicy nie przestrzegali procedur. Sprawa pokazuje, że przepisy podatkowe działają w obie strony – także na korzyść podatnika.

REKLAMA