Kłopotliwy import usług

Od 1 czerwca tego roku obowiązują nowe unormowania wprowadzone przez nowelizację ustawy o VAT. Regulacje te znajdują się w art. 29 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Według tych przepisów, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 albo wartość usługi – na podstawie odrębnych przepisów – zwiększa wartość celną importowanego towaru, albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Wyjaśnijmy teraz problemy z importem usług w sytuacji, gdy wartość usługi była wliczona do podstawy opodatkowania w nabyciu wewnątrzwspólnotowym. Otóż od początku czerwca tego roku usług, które są doliczone do ceny towaru, nie trzeba jeszcze raz fakturować jako importu usług. Chodzi m.in. o transport. Tę nową regulację trzeba traktować jako uściślającą.

Warto jednocześnie pamiętać, że od 1 maja ub.r. do końca maja br. obowiązywały niejasne regulacje, które sprawiały podatnikom wiele trudności. Nowelizacja unaoczniła niedostatki poprzednich unormowań ustawy o VAT związanych z określaniem podstawy opodatkowania w imporcie.

Wielu podatników w dalszym ciągu zgłasza problemy z rozliczaniem importu usług, a szczególnie z ich fakturowaniem. W takich sytuacjach należy wystawiać faktury wewnętrzne. Z sygnałów czytelników wynika, że nie wszyscy wiedzą, kiedy podatnik powinien wystawiać taką fakturę. Wyjaśnijmy więc, że generalnie podatnicy wychodzą z założenia, że przepisy o obowiązku podatkowym stosuje się co do zasady odpowiednio również do importu usług. Przepisy regulujące tę kwestię zawarte są w art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z tymi przepisami, do importu usług stosuje się odpowiednio przepisy zawarte w art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16. Zgodnie ze wspomnianym art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (z określonymi zastrzeżeniami). Z kolei art. 19 ust. 4 stanowi, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Nie może to być jednak później niż w siódmym dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (lub siedem dni po każdej zaliczce). Zasady wystawiania faktur wewnętrznych z tytułu importu usług muszą być interpretowane analogicznie jak w przypadku wystawiania faktur VAT.