Uzyskanie kredytu nie jest przychodem, a jego spłata kosztem. Zasada ta dotyczy też kredytów denominowanych w walutach obcych - wyjaśnił minister finansów.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie zawierają regulacji uwzględniających w kosztach uzyskania przychodów skutków aktualizacji wyceny niespłaconych zobowiązań. Zwrócił na to uwagę minister finansów w odpowiedzi na interpelację poselską.
W walutach obcych
W związku z tym kredyty, także denominowane w walutach obcych, są neutralne dla podatków dochodowych. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 i art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT, nie jest przychodem uzyskanie kredytu, zaś spłata kredytu nie jest kosztem uzyskania przychodów. Nie ma więc także zastosowania art. 15 ust. 1 tej ustawy dotyczący przeliczania wartości walut dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów.
Minister finansów wskazuje, że neutralna podatkowo jest nie tylko dodatnia różnica pomiędzy kwotą kredytu zaciągniętego w banku a kwotą przypadającą do spłaty, lecz także ujemna wartość kapitałowej części kredytu, przypadająca do spłaty, pomiędzy wartością nominalną kredytu a jego wartością po denominacji. Ponadto, jak tłumaczy minister finansów, różnice pomiędzy wartością kredytu przed przeszacowaniem a wartością kredytu po przeszacowaniu nie stanowią różnic kursowych.
Różnice kursowe
Zrealizowane różnice kursowe w rozumieniu przepisów podatkowych powstają dopiero przy spłacie kredytów udzielonych w walutach obcych. Stanowisko takie wyraził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 9 maja 2000 r. (sygn. akt III SA 1804/99) czy z 5 kwietnia 2000 r. (sygn. akt III SA 853/99). Nie ma uzasadnienia prawnego do uwzględniania w podstawie opodatkowania skutków denominacji kredytów w oparciu o przelicznik walutowy.
