ORD-U - termin złożenia w 2023 roku. Informacja o umowach zawartych z nierezydentami
REKLAMA
REKLAMA
Wydłużony termin przekazania (ORD-U) do urzędu skarbowego w 2023 roku
W Dzienniku Ustaw z 6 marca 2023 r. pod poz. 422 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 16 lutego 2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie informacji podatkowych. W tym nowelizującym rozporządzeniu (zob. § 1 pkt 1) wydłużono termin przekazania do organu podatkowego Informacji o umowach zawartych z nierezydentami (ORD-U) z trzech do jedenastu miesięcy (od zakończenia roku podatkowego).
Dłuższy termin dotyczy Informacji ORD-U składanych za rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2021 r.
Rozporządzenie w powyższym zakresie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia tj. z dniem 21 marca 2023 r.
Jak wskazuje Ministerstwo Finansów nowelizacja rozporządzenia zrównuje termin złożenia ORD-U z terminem na złożenie Informacji o cenach transferowych (informacja TPR), aby w obu przypadkach był to termin do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.
ORD-U – informacja o umowach zawartych z nierezydentami – czym jest, zakres, podstawy prawne
Na podstawie art. 82 § 1 pkt 2) Ordynacji podatkowej, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mają obowiązek - bez konieczności wezwania przez organ podatkowy – sporządzania i przekazywania (naczelnikowi urzędu skarbowego) informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.
Warto od razu wyjaśnić, że nierezydentami w rozumieniu ustawy z 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (zob. art. 2 ust. 1 pkt 2) są:
a) osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą Rzeczypospolitej Polskiej oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, a także inne podmioty mające siedzibę za granicą, posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu; nierezydentami są również znajdujące się za granicą oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa utworzone przez rezydentów,
b) obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne obce przedstawicielstwa oraz misje specjalne i organizacje międzynarodowe, korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych.
Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (tekst jednolity z 12 stycznia 2017 r. - Dz. U. z 2017 r., poz. 68) informacje o umowach z nierezydentami, o których mowa w art. 82 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, sporządza się i przekazuje, jeżeli:
1) jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
2) inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub
3) nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów
– i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W przypadkach wskazanych w pkt 1 i 2 – w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300 000 euro;
W przypadkach wskazanych w pkt 3 – w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła równowartość 5000 euro.
Wartości ww. limitów wyrażone w euro przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym zawarto umowę.
Informację o umowach z nierezydentami sporządza się na formularzu ORD-U, którego wzór określa załącznik nr 2 do ww. rozporządzenia z 24 grudnia 2002 r.
Informację ORD-U o umowach z nierezydentami sporządza się za rok podatkowy i przesyła się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na adres siedziby albo miejsce zamieszkania podmiotu sporządzającego informację.
Dotąd trzeba to było zrobić w terminie trzech miesięcy licząc od zakończenia danego roku podatkowego.
Natomiast od 21 marca 2023 r. – zgodnie z ww. nowelizacją z 6 marca 2023 r. – informację ORD-U trzeba będzie złożyć do urzędu skarbowego w terminie jedenastu miesięcy licząc od zakończenia danego roku podatkowego.
Obowiązek sporządzenia informacji ORD-U nie dotyczy umów:
- zawartych w trybie przepisów o zamówieniach publicznych;
- objętych, zgodnie z odrębnymi przepisami, tajemnicą państwową lub bankową;
- kredytu albo pożyczki zawartych przez banki i agencje rządowe;
- związanych z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnot samorządowych, w szczególności z usługami komunalnymi.
Na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych, w informacji ORD-U trzeba uwzględnić wartość należności lub zobowiązań wynikającą:
1) z umów sporządzonych w formie pisemnej lub
2) z wystawionych lub otrzymanych faktur albo rachunków potwierdzających zawarcie umowy, jeżeli w umowie nie określono wartości należności lub zobowiązań albo umowa nie ma formy pisemnej.
Określone wartości zobowiązań lub należności wyrażone w walucie obcej przelicza się na walutę polską według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym:
1) zawarto umowę lub
2) wystawiono faktury albo rachunki potwierdzające zawarcie umowy.
Kara za niezłożenie informacji podatkowej
Obowiązek składania informacji ORD-U, tak jak innych informacji podatkowych, jest sankcjonowany karnie. Zgodnie bowiem z art. 80 § 1 kodeksu karnego skarbowego, kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. W wyjątkowych przypadkach (tzw. mniejszej wagi) osoba, która nie złożyła w terminie informacji podatkowej może być ukarana karą grzywny za wykroczenie skarbowe.
Warto wiedzieć, że kara grzywny za wykroczenie skarbowe w 2023 roku może być wymierzana w granicach:
- od 349,- zł do 69.800,- zł (od 1 stycznia do 30 czerwca) oraz
- od 360,- zł do 72.000,- zł (od 1 lipca do 31 grudnia).
oprac. Paweł Huczko
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat