Łacińskie paremie prawnicze - część I

Polecamy: Samochód po zmianach od 1 kwietnia 2014 - multipakiet

Na wstępie warto zauważyć, że prawo rzymskie jest jednym z filarów kultury europejskiej. Nie dziwi więc fakt, że wiele konstrukcji i zasad tego prawa funkcjonuje w prawie państw europejskich po dzień dzisiejszy, choć często w zmienionej formie i treści. Paremie łacińskie, czyli krótkie sentencje, są natomiast nadal używane przez prawników, gdyż ich skrócona forma oraz uniwersalny charakter pozwala na wyrażenie zasady prawnej w zaledwie jednym zdaniu zrozumiałym dla prawników niezależnie od języka ojczystego.

Pierwszą paremią, którą chcielibyśmy przybliżyć jest zasada ei incumbit probatio, qui dicit, non ei, qui negat. W dosłownym tłumaczeniu zasada ta oznacza: ciężar dowodowy spoczywa na tym, kto twierdzi, a nie na tym kto zaprzecza. Jest to zasada stosowana dziś powszechnie w prawie cywilnym i oznacza, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawne. Uważa się bowiem, że ten kto wnosi do sądu daną sprawę ma do tego podstawę i musi to udowodnić.

Łacińskie paremie prawnicze - część II

Łacińskie paremie prawnicze - część III

Ciężar dowodu ma związek z zasadą kontradyktoryjności, która od dnia 1 lipca 1996 r. dominuje w systemie polskiego postępowania cywilnego. Zgodnie z nią, to strony mają toczyć spór i przedstawiać przed sądem dowody na prawdziwość swoich twierdzeń. Sąd nie ma obowiązku dążenia do ustalenia, jaki jest stan faktyczny. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kodeksu postępowania cywilnego), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kodeksu postępowania cywilnego) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 kodeksu cywilnego)

Oczywiście  przeprowadzanie dowodu nie jest  obowiązkiem strony, a jedynie prawem, lecz jak wiadomo przedstawienie twierdzenia i nie skorzystanie z prawa do jego dowodzenia może skutkować negatywnym rozpatrzeniem powództwa.