Dla kogo opłacalny jest ryczałt i karta podatkowa

Nie każdy przedsiębiorca może jako sposób opodatkowania wybrać formę zryczałtowaną. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz karta podatkowa przewidziane są głównie dla małych przedsiębiorców. Nie każdemu jednak ta forma będzie się opłacać.

Opodatkowaniu ryczałtem podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej lub jawnej osób fizycznych. Przy ryczałcie obowiązuje limit obrotów, po przekroczeniu którego nie będzie możliwe płacenie podatku w tej formie. Limit ten wynosi 150 tys. euro rocznie. Ograniczenie wielkości przychodów obowiązuje także przy rozliczaniu najmu. Podatnicy, których obroty m.in. z tytułu najmu nie przekraczają 4 tys. euro rocznie, płacą ryczałt w wysokości 8,5 proc. Po przekroczeniu tej kwoty trzeba płacić ryczałt w wysokości 20 proc.

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi przychód. Podatnik nie może uwzględniać w swoich rozliczeniach kosztów uzyskania przychodów. Może natomiast dokonywać odliczeń od przychodu, np. o zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne. Stawki ryczałtu są zróżnicowane i w zależności od rodzaju działalności wynoszą: 20 proc., 17 proc., 8,5 proc., 5,5 proc., 3 proc.

Rozliczenia rocznego podatnicy ryczałtu dokonują na formularzu PIT-28, który składa się do końca stycznia.

Karta podatkowa to najprostszy sposób rozliczenia. Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej są zwolnieni z obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Muszą jednak wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury, stwierdzające sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi, oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę.