Koszty związane z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej

Zmiany na rynku pracy spowodowały, że bardzo często pracownicy zmuszeni są zakładać jednoosobową działalność gospodarczą, ponieważ wiele przedsiębiorstw zaczęło od nich tego wymagać. Umożliwia ona redukcję kosztów związanych z ich zatrudnieniem nawet o 24%. W ten sposób pracodawcy nie muszą płacić świadczeń zdrowotnych i ubezpieczeniowych, gdyż należy to do obowiązków osoby zakładającej swoją jednoosobową firmę. Przez pierwsze dwa lata płaci ona mniejszy ZUS, co początkowo stanowi spore ułatwienie. Schody jednak zaczynają się wtedy, kiedy ten okres mija i świadczenia stają się dużym obciążeniem.

Polecamy:  Pakiet żółtych książek - Podatki 2018

Zbyt wysokie koszty

Jakiś czas temu powielana była opinia, że rosnąca liczba zakładanych działalności świadczy o przedsiębiorczości Polaków. Nie wzięto jednak pod uwagę, że dla większości z nich taka forma pracy to konieczność. Jedni, nie mogąc znaleźć etatu, decydują się na rozwinięcie swojej firmy, z kolei inni, otrzymując ofertę pracy, dostają jednocześnie polecenie założenia własnej działalności. Trzeba też pamiętać, że jeżeli sami decydujemy się na taką formę zatrudnienia, ponieważ chcemy być niezależni, należy mieć pomysł na biznes, czyli co przyniesie nam zysk, gdzie zdobędziemy kolejnych klientów i czy stać nas na płacenie świadczeń.

Jak założyć jednoosobową działalność gospodarczą przez internet?

Trudno przy niskich zarobkach zakładać własną działalność, gdy dochodzi do tego obowiązek płacenia składek ZUS i ubezpieczenia zdrowotnego. W ciągu pierwszych dwóch lat składka na ubezpieczenie społeczne wynosi 153,12 zł, a na ubezpieczenie zdrowotne 261,73 zł. Składki ZUS po upływie dwóch lat to łącznie 1026,98 zł. Do tego dochodzi jeszcze opłata ponoszona za wynajęcie księgowej, czyli najmniej ok.100-150 złotych (przy niewielkim obrocie fakturowym).

Koszty prowadzenia działalności gospodarczej generowane są głównie przez składki emerytalne. W przypadku standardowych składek ich podstawę stanowi 60% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w Polsce, a w przypadku preferencyjnych 30% wynagrodzenia minimalnego. Po upływie 24 miesięcy, od chwili rozpoczęcia prowadzenia działalności, przedsiębiorca dodatkowo obciążany jest comiesięczną opłatą na Fundusz Pracy. Oznacza to, iż po dwóch latach składki rosną łącznie o 550 zł miesięcznie. Dlatego po upływie tego czasu najczęściej następuje gwałtowny wzrost firm, które zawieszają działalność lub z niej rezygnują. Jej właściciela najczęściej nie stać na płacenie tak wysokich świadczeń, zwłaszcza przy niskim zysku.

Monitor Księgowego – prenumerata

Ważna jest opłacalność

Żeby przejść na samozatrudnienie, trzeba mieć pewność, że będzie ono dochodowe. Tymczasem zarobki Polaków są w Europie jedne z najniższych. Według danych z 2013 roku pod tym względem Polska plasuje się w rankingu na szóstym miejscu od końca listy 21 krajów UE, tuż za Węgrami, Łotwą, Litwą, Rumunią i Bułgarią. Wyprzedzają nas nawet zadłużeni Grecy. Między nami a najwyżej zarabiającymi krajami jest ogromny dystans. Jeżeli w Polsce średnia miesięczna pensja wynosi 865 euro, to w Luxemburgu 4663 euro, w Austrii 3264 euro, a w Irlandii 3949 euro.

Podatki 2018

Tym bardziej te różnice są wymowne, gdy porównamy średnią statystyczną roczną liczbę godzin na osobę w wybranych krajach. I tak, przy średniej liczbie godzin w krajach OECD na poziomie 1770 godzin, w Polsce pracujemy średnio 1918 godzin rocznie, w Luksemburgu 1646 godzin, w Austrii 1629 godzin, a w Niemczech 1363 godzin. W zestawieniu z czołówką krajów zachodnioeuropejskich pracujemy średnio statystycznie od miesiąca do dwóch dłużej.