Dochody z dywidend – zwolnienie z CIT

Zgodnie więc z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT zwalnia się od podatku dochodowego, dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 w/w ustawy, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Jak wynika z art. 22 ust. 4 tej ustawy, podmiotem wypłacającym dywidendę musi być spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski. Natomiast uzyskującym przychody z dywidend musi być spółka podlegająca w innym, niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Warunkiem dla zwolnienia dywidendy z podatku dochodowego jest również wymóg, aby „odbiorcą przychodu” z tytułu dywidendy była spółka z innego państwa członkowskiego, o której mowa powyżej.

Przepisy wskazują również, aby spółka z siedzibą w państwie członkowskim Unii Europejskiej, posiadała w spółce polskiej odpowiednią wysokość udziału w kapitale zakładowym. Zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, spółka unijna musi posiadać bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale spółki polskiej.

Wskaźniki i stawki

Kalkulatory

Aktywne druki i formularze

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Kolejnym warunkiem, który musi zostać spełniony, aby istniała możliwość zwolnienia od podatku wypłaconej dywidendy jest wymóg dotyczący okresu posiadania przez spółkę unijną udziałów w polskiej spółce. Jak wynika z przepisów ustawy o CIT okres, przez który spółka otrzymująca dywidendę musi posiadać kwalifikowaną wysokość udziału w kapitale zakładowym musi trwać nieprzerwanie przez co najmniej  dwa lata. Co do okresu posiadania kwalifikowanej wysokości udziału przez dwa lata, wypowiedział się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 17 października 1996r. Trybunał dokonał wykładni art. 3 dyrektywy 90/435/EWG w orzeczeniu w sprawie „Denkavit” (sprawa C-170/05) uznał on, iż okres posiadania udziałów w odpowiedniej wysokości uważa się za spełniony również wówczas, gdy wymagane dwa lata upływają po dniu uzyskania dochodów z dywidend. Jednocześnie w przypadku niedotrzymania tego warunku spółka, która skorzystała ze zwolnienia, jest zobowiązana do zapłaty należnego podatku wraz z odsetkami za zwłokę.

Zgodnie z art. 26 ust. 1c ustawy o CIT, warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa wyżej jest także udokumentowanie przez spółkę uzyskującą dochód z tytułu dywidendy (jeżeli ma ona siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego) jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, przez który należy rozumieć zgodnie z art. 4a ust. 12 ustawy o CIT zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych.

W tym miejscu pragniemy szczególnie podkreślić ostatni z warunków zastosowania zwolnienia – który został wskazany w art. 26 ust. 1f ustawy o CIT. Warunek ten często przez niedopatrzenie jest pomijany przez polskie podmioty wypłacające dywidendę – choć wynika bezpośrednio z przepisu. W przypadku więc należności, o których mowa w art. 22 ust. 1, przychody te mogą podlegać zwolnieniu pod warunkiem uzyskania pisemnego oświadczenia o niekorzystaniu ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich otrzymania. Z literalnego brzmienia przepisu wynika, iż brak w/w oświadczenia stanowi przeszkodę w uzyskaniu pełnego zwolnienia dochodów uzyskiwanych z tytułu dywidendy.