Niedopuszczalność odpisów amortyzacyjnych w przypadku refundacji wydatku

Przedsiębiorca może też otrzymać dotację na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W sytuacjach, kiedy przedsiębiorca odlicza powyższe wydatki od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym lub otrzymuje ich zwrot w jakiejkolwiek formie, odpisy amortyzacyjne od tych środków oraz wartości nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. 

Odpisy te nie stanowią kosztów podatkowych wyłącznie w części, w której podatnik otrzymał zwrot poniesionych wydatków.

Polecamy: Ulgi

Pozostała część niezwróconych wydatków, o ile powiększa wartość początkową składnika majątku, jest sukcesywnie zaliczana do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Porównaj: Kiedy strata nie jest kosztem uzyskania przychodu

Uregulowanie prawne tej kwestii zawarte zostało w art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 

Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. 

Potwierdzenie takiej interpretacji przepisów zawarte zostało m.in. w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 26 maja 2008 r., I SA/Bk 166/08:
„Zasadą jest, że konsekwencją wydatku jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych będących kosztami w ujęciu podatkowym. Skoro jednak określone wydatki są podatnikowi zwracane, podatnik zaś nie traci własności środka trwałego, ewentualnie wartości niematerialnej lub prawnej, to ujmowanie odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów podatkowych nie znajduje nie tylko prawnego, ale również racjonalnego uzasadnienia. Przecież w takim przypadku podatnikowi refundowano poniesiony wcześniej wydatek. Zatem ostatecznie, przyjmując w uproszczeniu, można dojść do wniosku, że w takim przypadku podatnik nie poniósł ciężaru finansowego związanego z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego, ewentualnie wartości niematerialnej lub prawnej.”