Aport przedsiębiorstwa – zaliczanie do kosztów podatkowych odsetek od kredytów i pożyczek

Przede wszystkim nie wydaje się, aby do uznania za koszt podatkowy zapłaconych przez podatnika odsetek czy też zrealizowanych różnic kursowych dotyczących kredytu przejętego w związ­ku z aportem przedsiębiorstwa konieczne było wystąpienie sukcesji podatkowej.

Przesłanki, jakie powinny spełniać ponoszone przez podatnika wydatki, by mógł on je traktować jako koszty uzyskania przychodu, zostały określone wyłącznie w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych. Są nimi: związek wydatku z prowa­dzoną działalnością gospodarczą, możliwość choćby potencjalnego wygenero­wania przez podatnika przychodu w związku z poniesieniem wydatku, ponie­sienie wydatku rozumiane jako uszczuplenie zasobów majątkowych podatnika.

Dodatkowo dany wydatek nie powinien być wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Każda z tych przesłanek zazwyczaj jest spełniona w sytuacji przejęcia zobowiązania kredytowego  w przypadku aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Sięganie po dodatkowy warunek w postaci zajścia sukcesji podatkowej nie jest w żaden sposób zasadne.

Dotychczasowa praktyka organów podatkowych, która wprowadzała ów dodatkowy warunek, prowadziła do absurdalnego wniosku, że na gruncie prawa podatkowego jedynie podmiot, który oryginalnie otrzymał pożyczkę, jest pożyczkobiorcą, mimo że zarówno w sensie cywilnoprawnym, jak i ekonomicznym wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy pożyczki zostały przeniesione na przejmującego zobowiązanie kredy­towe podatnika.