Skutki w podatku dochodowym u uczestników programów lojalnościowych

Tak wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., nr IPPB2/415-810/12-4/JG.

Autopromocja

Sprawa rozpatrywana przez organ podatkowy dotyczyła podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem konsumentów w programie lojalnościowym.

Z przedstawionego we wniosku o interpretację opisu zdarzenia przyszłego wynika, że spółka realizuje autorski program lojalnościowy dla grup konsumenckich, stworzony w oparciu o ideę marketingu wielopoziomowego. Generalnie przedmiotowy program polega na tworzeniu przez poszczególnych klientów sklepu swoich własnych grup zakupowych. Grupy zakupowe tworzone są poprzez system rekomendacji polegający na tym, iż rejestracja nowego klienta w sklepie (tj. konsumenta rekomendowanego) możliwa jest tylko i wyłącznie za pośrednictwem konsumenta już zarejestrowanego (tj. konsumenta rekomendującego) w wyniku użycia jego linku referencyjnego. Tak zarejestrowany konsument rekomendowany ma z kolei prawo do rekomendowania dalszych konsumentów, którzy w łańcuchu rekomendacji mają prawo analogiczne itd. W ten sposób tworzy się grupa zakupowa konsumenta rekomendującego, tj. składa się ona nie tylko z konsumentów rekomendowanych przez niego bezpośrednio, ale także wszystkich tych konsumentów, którzy zostali zarejestrowani w wyniku działania łańcucha rekomendacji opisanego powyżej.

Prawo uczestniczenia w programie premiowym przysługuje wszystkim uczestnikom od dnia rejestracji zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie.

Autopromocja

Webinar: VAT 2025

Sprawdź

Kiedy niewypłacone wynagrodzenie ująć w kosztach podatkowych

Czy stypendia dla młodych naukowców są zwolnione z PIT

Zapraszamy na forum  PIT i PKPiR

Autopromocja

Webinar: VAT 2025

Sprawdź

Konsument ma prawo do otrzymywania od spółki upustu ustalonego według zasad programu premiowego, jednakże realizowanego w maksymalnej wysokości do 90% (dziewięćdziesiąt procent) wartości danego zamówienia. Ewentualna nie wykorzystana nadwyżka kwoty bonusów może zostać wykorzystana w ramach następnych zamówień. Spółka dopuszcza możliwość wypłaty konsumentowi należnego upustu w sytuacji, gdy umożliwiają to obowiązujące dla takiej transakcji przepisy prawa. Wypłacana kwota pomniejszona będzie o wszelkie obciążające spółkę koszty z tego tytułu oraz te koszty, które obciążają konsumenta, lecz spółka jest ich płatnikiem.

Upust określony jest dla każdego uprawnionego konsumenta kwotowo i może być wykorzystywany sukcesywnie przy dokonywaniu zakupów. Kwota upustu odejmowana jest od ceny towarów zakupionych w sklepie w ramach danej transakcji według cen detalicznych określonych w cenniku.

Autopromocja

Kasowy PIT 2025 – webinar.
Nowe przepisy

Sprawdź

Przedstawione powyżej premie pieniężne oraz bonusy naliczane są danemu uczestnikowi przez spółkę na podstawie wyników sprzedaży sklepu dokonanej w jego grupie zakupowej w okresie rozliczeniowym.

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż celem programu lojalnościowego jest wzrost sprzedaży produktów oferowanych przez spółkę oraz zmotywowanie konsumentów do rekomendacji i dokonania jak największych zakupów w sklepie przez grupę zakupową danego konsumenta. Wartość korzyści uzyskanej przez danego konsumenta obliczana jest jako określony procent obrotu w jego grupie zakupowej.

Odnosząc się do przedstawionego przez spółkę zdarzenia przyszłego organ podatkowy wskazał, iż "sprzedaż premiowa" co do zasady jest umową sprzedaży zawartą pomiędzy sprzedawcą, a kupującym, połączoną z przyznawaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Zatem nagroda związana ze sprzedażą premiową dotyczy tylko takich sytuacji, w których osoba fizyczna zawiera umowę sprzedaży w swoim imieniu i na swoją rzecz. Wobec powyższego nagrody przyznane są konsumentom w związku z zakupami dokonanymi przez osoby wchodzące w skład jego grupy zakupowej, gdy umowy sprzedaży nie będzie zawierać ze spółką, tylko konsument, któremu przyznano premie pieniężne, lecz również osoby wchodzące w skład jego grupy zakupowej. Zatem podjęte przezw spółkę działania sprowadzają się do wynagradzania konsumentów za dokonanie zakupów w całej grupie zakupowej, a nie za dokonanie zakupów osobistych danego konsumenta - od wysokości obrotów uzależniona jest wartość nagrody. Tym samym nagrody pieniężne przyznawane w programie lojalnościowym nie są związane ze sprzedażą premiową określoną w ust. 30 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wartość nagrody w postaci pieniężnej, otrzymanej przez konsumenta uzależniona od zakupów dokonanych przez jego grupę zakupową, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi dla konsumenta, przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Wniosek o wydanie interpretacji podatkowej. Kiedy można go wycofać?

Menedżer płaci PIT od udostępnionego mu samochodu i telefonu

W związku z tym na podmiocie wypłacającym nagrody w postaci premii pieniężnej nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od wartości tych nagród co potwierdza treść art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego przychód ten spółka powinna wykazać w informacjach PIT-8C, o których mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.