Wspólne rozliczenie z dzieckiem to korzyść podatkowa

Preferencja podatkowa dla samotnych rodziców

Z preferencyjnego sposobu opodatkowania mogą skorzystać osoby, które samotnie wychowują dzieci, jeśli spełnią określone w ustawie warunki. Podatek jest w takim przypadku określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów. Do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany (na podstawie ustawy o PIT).

Jest to rozwiązanie korzystne szczególnie w sytuacji, gdy dochody samotnej osoby przekroczyły pierwszy próg podatkowy (dochody powyżej 85 528 zł).  Dzięki temu zabiegowi zostaną w całości opodatkowane stawką 18 %, podczas gdy przy odrębnym rozliczeniu nadwyżka opodatkowana zostałaby stawką 32 %.

Podobnie jak w przypadku wspólnego opodatkowania małżonków jest to rozwiązanie korzystne szczególnie w sytuacji, gdy dzięki wspólnemu opodatkowaniu dochód rodzica, który przekroczył pierwszy próg podatkowy (dochody powyżej 85 528 zł), zostanie opodatkowany w całości stawką 18%.

W sytuacji bowiem, gdy dziecko nie zarabia a rodzic uzyskuje wysokie dochody (co najmniej 171 056 zł) to zysk ze wspólnego rozliczenia wyniesie nawet 12 529 zł. Jest to jednocześnie maksymalna możliwa kwota obniżenia. Wynika to z tego, że w ten sposób maksymalnie można „powrócić” z opodatkowaniem stawką 18% zamiast 32% najwyżej z kwotą 85 528 zł.

Warunki wspólnego rozliczenia

Warunki, jakie muszą zostać spełnione odnoszą się zarówno do dzieci, jak i rodzica. Rodzic powinien podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (z wyjątkiem przewidzianym dla osób zamieszkujących w innym państwie UE lub EOG) oraz faktycznie wychowywać dziecko. 

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich uzyskania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jakie dochody dziecka pozwolą na wspólne rozliczenie z samotnym rodzicem?

Wniosek o taki sposób opodatkowania wyraża się w rocznym zeznaniu podatkowym.

Z preferencji tej skorzystają także osoby, które mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Warunki są dwa.

Jeden to certyfikat rezydencji potwierdzający miejsce zamieszkania w jednym z tych krajów dla celów podatkowych. Drugi to wymóg osiągnięcia podlegających w Polsce przychodów w wysokości stanowiącej co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym.

Osoby takie muszą sprawdzić, czy istnieje ratyfikowana umowa międzynarodowa, która pozwala polskim organom podatkowym uzyskać informacje podatkowe od państwa, w którym zamieszkują.