Wysokość podatku od nieruchomości za garaż

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, należące do osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych, w tym spółek nieposiadających osobowości prawnej, będących ich właścicielami lub posiadaczami samoistnymi.

Podstawę opodatkowania dla podatku należnego od budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa.

Polecamy: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.

Pośród budynków lub ich części znajdziemy w ustawie rozróżnienie na budynki lub ich części:

- mieszkalne

- związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej,

- zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym,

- zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych,

- pozostałe, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego.

Różnicowanie stawek opodatkowania, a tym samym wysokość podatku od nieruchomości zależy od sposobu wykorzystania budynków (lub ich części) oraz ich cech funkcjonalnych.

Podatki i opłaty lokalne 2012 - stawki maksymalne

Odpowiedź na pytanie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii zaliczenia garażu, usytuowanego w budynku mieszkalnym, a będącego wydzieloną częścią tego budynku do właściwego przedmiotu opodatkowania (i tym samym do właściwej stawki opodatkowania).

W języku potocznym pod pojęciem garażu rozumie się pomieszczenie przystosowane do przechowywania pojazdów mechanicznych; może nim być garaż jednopoziomowy, wielopoziomowy, wolnostojący lub stanowiący cześć budynku spełniającego także inne funkcje.

Pojęcie „mieszkalny" w powszechnym rozumieniu to przeznaczony lub nadający się do zamieszkania, natomiast określenie "mieszkać" oznacza: zajmować jakieś pomieszczenie i traktować je jako główne miejsce pobytu. Podstawowym kryterium zaliczeniu budynku do kategorii „mieszkalny" jest zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wyrażonej w wyroku z 21 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 618/11 budynkiem mieszkalnym w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest budynek służący lub przeznaczony do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, takie samo kryterium odnosi się do części takiego budynku, jako odrębnego od samego budynku przedmiotu opodatkowania.

Jaką stawkę VAT należy zastosować przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym

Tak więc, aby określony lokal (część budynku) zakwalifikować do mieszkalnej części budynku, koniecznym jest ustalenie, iż służy on lub jest przeznaczony do zaspokajania szeroko rozumianych potrzeb mieszkaniowych.

Zatem o mieszkaniowym charakterze budynku jako fizycznej całości lub jego określonej części (chociażby nie wyodrębnionej) w rozumieniu prawa rzeczowego, przesądza kryterium zaspokajania potrzeb mieszkaniowych człowieka.

Pomieszczenie garażowe służy do przechowywania pojazdu mechanicznego. Dlatego też niezależnie od tego, gdzie pomieszczenie to jest usytuowane (w budynku mieszkalnym lub poza nim) nie służy ono zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych jego użytkownika - jakkolwiek służyć może jego potrzebom życiowym związanym z użytkowaniem takiego pojazdu, tak jak zaspokajaniu tych potrzeb (życiowych) służy samo użytkowanie tego przedmiotu.

Stąd, stanowiący współwłasność podatnika garaż, usytuowany w wielorodzinnym budynku mieszkalnym, powinien być zakwalifikowany do części budynku "pozostałych" w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.