Dowody w postępowaniu podatkowym

Konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego pojawia się jeśli pomiędzy stroną a organem podatkowym pojawiają się spory co do pewnych faktów. W innych przypadkach jest ono zbędne, jako że nie można prowadzić dowodów na okoliczność bezsporną.

Dowodu nie wymagają również fakty powszechnie znane oraz fakty znane organowi podatkowemu z urzędu. Fakty znane organowi podatkowemu z urzędu należy przy tym zakomunikować stronie.

Zgodnie z Ordynacją podatkową jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być między innymi:

1. księgi podatkowe;
2. deklaracje złożone przez stronę;
3. zeznania świadków;
4. opinie biegłych;
5. materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin;
6. informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej;
7. materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym jeśli zostały zgromadzone w trakcie kontroli podatkowej dokonanej z naruszeniem obowiązku dostarczenia kontrolowanemu upoważnienia do jej przeprowadzenia, przeprowadzonej po terminie oraz w wypadku niezatwierdzenia przez prokuratora protokołu z oględzin dokonanych w jej trakcie. 

Organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Może on również w każdym stadium postępowania zmienić, uzupełnić lub uchylić swoje postanowienie dotyczące przeprowadzenia dowodu.

Strona może zgłaszać żądania dotyczące przeprowadzenia, które dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu są okoliczności mające znaczenie dla sprawy, chyba że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innym dowodem.

Strona jest przy tym jedynie uprawniona, a nie zobowiązana do wskazania niezbędnych dowodów, gdyż ciężar udowodnienia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na organie podatkowym.

Organ podatkowy może wyznaczyć stronie termin do przedstawienia dowodu będącego w jej posiadaniu. Termin ten ustala się uwzględniając charakter dowodu i stan postępowania, przy czym nie może on być krótszy niż 3 dni.

Organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona.