Rozliczenie podatku od towarów i uslug
REKLAMA
REKLAMA
Co do zasady, uregulowania odnośnie właściwości miejscowych organów podatkowych zostały zawarte w art. 17 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z nią, jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta.
REKLAMA
Kwestię związaną z właściwością miejscową w zakresie podatku od towarów i usług regulują przepisu ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Polecamy: Jak wybrać formę opodatkowania firmy
Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług są wykonywane na terenie objętym zakresem działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych, właściwość miejscową ustala się dla:
1) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - ze względu na adres siedziby;
2) osób fizycznych - ze względu na miejsce zamieszkania.
W przypadku podatników:
1. niebędących podatnikami VAT, właściwym organem podatkowym jest:
a) dla osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na adres siedziby;
b) dla osób fizycznych - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania;
2. nieposiadających stałego miejsca zamieszkania lub siedziby albo stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju - właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.
Polecamy: VAT 2010
Podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54 poz. 535 ze zm.)
REKLAMA
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat