Co powinien zawierać paragon fiskalny

Wymogi dotyczące paragonów fiskalnych minister finansów określił w rozporządzeniu z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. poz. 363). W praktyce przepisy te, zwłaszcza w przypadku oznaczeń, jakie muszą znaleźć się na dokumencie potwierdzającym sprzedaż towaru lub usługi osobie fizycznej, wzbudziły wiele kontrowersji wśród podatników. Aby zapewnić jednolite stosowanie regulacji, minister wydał więc interpretację ogólną, dotyczącą stosowania nazw na paragonach (nr PT7/033/1/589/MHL/13/RD94492).

Lista obowiązkowa

Listę informacji, które muszą znaleźć się na paragonie fiskalnym, określa par. 8 rozporządzenia. Taksówkarze, którzy stosują kasy o zastosowaniu specjalnym, przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób i ich bagażu podręcznego taksówkami, powinni zaprogramować urządzenia zgodnie z listą określoną w par. 9 rozporządzenia, a podatnicy świadczący usługi transportu pasażerskiego - w par. 10. Wspomnijmy jedynie, że w przypadku tych dwóch ostatnich grup na paragonie powinny znaleźć się dane identyfikujące pojazd (m.in. numer boczny taksówki) oraz np. wyraz „bilet”.

Podatnicy zajmujący się sprzedażą towarów na rzecz osób fizycznych (w sklepach, na bazarach, w przychodniach, punktach gastronomicznych i in.) muszą stosować podstawowy spis, wynikający z par. 8 (patrz ramka). Z przepisów wynika, że paragon musi być czytelny tak, aby nabywca mógł sprawdzić, czy transakcja jest prawidłowa, a więc np. czy sklep naliczył dobrą cenę, taką jaka była na półce z towarem. Co ważne, dane na paragonie powinny być umieszczone w kolejności określonej w przepisach. Z kolei logo fiskalne i numer unikatowy kasy muszą być umieszczone centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego.

Cały artykuł znajdziesz w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej. Sprawdź