Kiedy sprzedaż gruntu podlega opodatkowaniu VAT

Osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadają majątek prywatny, w skład którego wchodzą często nieruchomości. Zwykle ich sprzedaż traktowana jest jak zwykłe zarządzanie nieruchomościami prywatnymi, a więc jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Ale jest inaczej, jeśli przed sprzedażą właściciel ziemi zdecyduje się na poważne inwestycje, aby podnieść wartość gruntu.

Sprzedaż, ale po sporych inwestycjach

Właśnie taki zamiar miał przedsiębiorca, który jest posiadaczem kilkuhektarowej działki. Wprawdzie zajmuje się on wynajmem nieruchomości i jest płatnikiem VAT, ale działka należy do jego osobistego majątku. Zdecydował się sprzedać grunt, ale aby podnieść jego wartość, planuje dokonać sporych inwestycji. W jego planach jest: podział nieruchomości na mniejsze działki, przekształcenie działek na tereny budowlane bądź z możliwością zabudowy, uzbrojenie terenu i wydzielenie dróg wewnętrznych. Planował także ogłosić „sprzedaż za pośrednictwem biura nieruchomości oraz w mediach”.

Zmiany właściwości urzędu dla celów VAT w 2016 roku

I ze względu na takie plany wystąpił do izby skarbowej z pytaniem, czy transakcje sprzedaży działek, do których dojdzie po tych wszystkich inwestycjach, będą opodatkowane VAT. Jego zdaniem, ten podatek nie powinien być naliczany, bo sprzedawana nieruchomość pochodzi z majątku prywatnego, nie zaś z firmowego, a poza tym podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

To, co wygląda jak działalność gospodarcza, jest działalnością gospodarczą

Ale Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 5 stycznia 2016 r. (sygnatura ITPP3/4512-543/15/JC) uznała, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe i że podatek VAT powinien być naliczany.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Wszystko dlatego, że według fiskusa nie ma znaczenia, czy nieruchomość jest sprzedawana w ramach działalności gospodarczej. Ważniejsze jest to, czy działalność podatnika spełnia przesłanki, aby uznać ją za działalność gospodarczą. A żeby to ustalić, trzeba sięgnąć m.in. do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 15 września 2011 r. uznał on, że „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego”.