REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Wszystko o e-fakturach

REKLAMA

Od 4 sierpnia br. podatnicy mogą wystawiać i wysyłać faktury elektroniczne. Muszą jednak spełniać kilka bardzo istotnych warunków. Ponadto, jeżeli podatnicy zdecydują się na wystawianie faktur elektronicznych jeszcze przed 1 stycznia 2006 r., to muszą powiadomić o tym fakcie organ podatkowy. Po nowym roku ten wymóg nie będzie już obowiązywał.

SPIS TREŚCI

PORADY PRAWNE

AKTY PRAWNE

FORMULARZE I WZORY




Jakie dane muszą zawierać e-faktury
 
Podstawowe wymogi, jakie musi spełnić każda faktura, określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Uściślając, bezpośrednio do obowiązku wystawienia faktury odnosi się art. 106 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią podatnicy wykonujący czynności opodatkowane VAT muszą – co do zasady – wystawić fakturę. Ustawodawca zdecydował, że musi się w niej znaleźć:
• potwierdzenie dokonania sprzedaży,
• data dokonania sprzedaży,
• cena jednostkowa bez podatku,
• podstawa opodatkowania,
• stawka i kwota podatku,
• kwota należności,
• dane dotyczące podatnika i nabywcy.
Pamiętajmy, że powyższe zasady obowiązują także w przypadku otrzymania części należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.
Ustawa o VAT nie określa wszystkich szczegółów, jakie musi zawierać faktura. Dodatkowe dane zostały sprecyzowane przez ministra finansów w rozporządzeniu z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 95, poz 798 z późn. zm.). Przypomnijmy najważniejsze dane, jakie muszą się znaleźć w najpopularniejszym rodzaju faktury, czyli dokumencie oznaczonym jako FAKTURA VAT. Zgodnie z rozporządzeniem MF wystawiają go podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej. Co do zasady faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
• imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
• dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT (podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym),
• nazwę towaru lub usługi,
• jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
• wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
• stawki podatku,
• sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
• wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu,
• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
Ważne jest to, że w fakturze sprzedawca może określić również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze. W tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku. Warto pamiętać, że wyszczególnienie w fakturze kwot podatku nie jest wymagane, jeżeli sprzedaż jest opodatkowana, a jej wartość wraz z podatkiem jest niższa od:
• 6,18 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 3 proc.,
• 6,42 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7 proc.,
• 7,32 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22 proc.
UWAGA
Obowiązek wystawiania faktur przez podatników VAT wyłączony jest w obrocie z osobami fizycznym nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Sytuacja ta jednak się zmienia, jeśli osoba ta tego zażąda. Wówczas podatnik ma obowiązek wystawić fakturę takiej osobie.
 

Jak wystawiać e-faktury do końca 2005 r.
 
Przepisy dotyczące e-faktur do końca roku nakładają na podatników dodatkowy obowiązek. Każdy podatnik VAT, który chce wystawić e-fakturę przed 1 stycznia 2006 r., musi nie tylko uzyskać akceptację kontrahenta. O zamiarze wystawiania e-faktur musi dodatkowo poinformować organ podatkowy.
 
KROK 1
 
Zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego
Do końca roku o zamiarze posługiwania się e-fakturą trzeba zawiadomić fiskusa. Pisemne zawiadomienie o zamiarze wystawiania i wysyłania faktur drogą elektroniczną musi trafić do naczelnika urzędu skarbowego czy naczelnika urzędu celnego (w przypadku akcyzy). Dodatkowo, jeżeli zadecydowałeś się na przesyłanie faktur w drodze wymiany danych elektronicznych (EDI), musisz zawiadomić urząd o rodzaju normy (standardu), który będzie stosowany. Obowiązek zawiadomienia organu podatkowego ciąży także na podatniku-odbiorcy e-faktury.
 
KROK 2
 
Wystąpienie o akceptację
Kolejną czynnością, którą muszą i będą musieli wykonać podatnicy, jest uzyskanie akceptacji. W tym celu trzeba poprosić kontrahenta, odbiorcę faktury, żeby zgodził się na wystawianie i wysyłanie mu faktur drogą elektroniczną. Akceptacja do odbiorcy jest niezbędna. Przepisy nie wskazują, ile czasu na udzielenie akceptacji ma kontrahent. W związku z tym należy uznać, że kwestia, jak dogadają się w sprawie przesłania akceptacji, została pozostawiona kontrahentom.
 
KROK 3
 
Odbiór akceptacji
Bardzo ważnym momentem jest otrzymanie akceptacji odbiorcy (odbiorców). O ile prośba o przesłanie akceptacji może zostać skierowania do kontrahenta podczas rozmowy osobistej czy telefonicznej, o tyle już sama akceptacja i jej przesłanie musi spełniać określone warunki. Akceptacja może być wyrażona w formie pisemnej lub elektronicznej. Z tym zastrzeżeniem, że w przypadku formy elektronicznej akceptacja musi spełniać warunki bezpieczeństwa przewidziane dla e-faktury. Konieczne będzie użycie kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub EDI.
 
KROK 4
 
Pierwsza e-faktura
Pierwszą e-fakturę można wystawić dzień po otrzymaniu akceptacji odbiorcy. W praktyce z przyczyn ostrożnościowych warto więc zadbać o to, żeby zaznaczyć dzień, kiedy otrzymaliśmy akceptację. Pamiętajmy też, że potrzebna jest akceptacja każdego kontrahenta osobno. Nie można uznać, że po otrzymaniu jednej akceptacji można wysyłać e-faktury do wszystkich. Pierwszą fakturę do każdego kolejnego odbiorcy można wystawić i wysłać po otrzymaniu jego akceptacji.
 
KROK 5
 
Ostatnia e-faktura
Tak jak otrzymanie akceptacji otwiera możliwość stosowania faktur elektronicznych, tak jej cofnięcie ją zamyka. Ostatnią e-fakturę można wystawić odbiorcy, który cofnął akceptację w dniu otrzymania powiadomienia o jej wycofaniu. Od następnego dnia takiego prawa w stosunku do tego kontrahenta już nie mamy.
 
Jakie zasady obowiązują przy wystawianiu e-faktur
 
Wiemy już co w fakturze musi się znaleźć. Teraz czas zająć się warunkami, jakie trzeba spełnić, żeby zacząć posługiwać się fakturą elektroniczną. W tym miejscu trzeba przyjrzeć się bliżej regulacjom zawartym w rozporządzeniu ministra finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz.U. nr 133, poz. 1119). Trzeba zaznaczyć, że określa ono tylko sposoby i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej. A także zasady przechowywania oraz tryb udostępniania organowi podatkowemu lub kontroli skarbowej e-faktur. Należy zatem przyjąć, że przygotowując elektroniczną wersję faktury trzeba odnieść się do elementów, jakie musi ona zawierać. Czyli tych opisanych wyżej przewidzianych dla faktur papierowych.
 

Od kiedy można wystawiać e-faktury
 
Pierwszym warunkiem, jaki musi spełnić podatnik, który chce korzystać z e-faktury, jest akceptacja. Oznacza to, że najpierw trzeba wystąpić o akceptację tej formy do odbiorcy faktury. Akceptacja może być wyrażona w formie pisemnej lub elektronicznej. Jeżeli nasz kontrahent wyraził zgodę na tę formę dokumentu, można mu zacząć wystawiać i przesyłać faktury drogą elektroniczną. Zgodnie z rozporządzeniem faktura może być wystawiana i przesyłana w formie elektronicznej dzień po tym, jak odbiorca faktury dokonał wymaganej akceptacji. Po otrzymaniu zgody kontrahenta trzeba więc dzień odczekać.
Analogicznie postąpimy w przypadku cofnięcia zgody na elektroniczną formę faktury. W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury straci prawo do wystawiania i przesyłania mu e-faktur dzień po otrzymaniu wycofania akceptacji. Cofnięcie akceptacji może nastąpić w formie pisemnej lub elektronicznej.
Bardzo istotne jest to, że akceptacja dotyczy jednego kontrahenta. Oznacza to, że zgodę na wystawienie i wysłanie e-faktury trzeba uzyskać od każdego odbiorcy osobno.
Warto zauważyć, że akceptacja nie może być dorozumiana. Wymagana jest forma pisemna bądź forma elektroniczna (z zachowaniem warunków technicznych przewidzianych dla e-faktur). Należy się spodziewać, że akceptacja będzie jednym z pierwszych dokumentów, jakim zainteresuje się organ podatkowy. Z praktycznego punktu widzenia ważne jest zadbanie o potwierdzenie daty, w jakiej akceptacja dotarła do wystawcy. Od tego w końcu rozporządzenie uzależnia możliwość wystawienia i wysłania faktury danemu kontrahentowi. Trzeba też zwrócić uwagę, że nowa forma wystawiania i przesyłania faktur w obrocie jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem podatników. Ma ona ułatwić im życie, ale to od wzajemnych stosunków i możliwości technicznych kontrahentów zależy, czy z niej skorzystają. Świadczy o tym najlepiej fakt, że rozporządzenie nie przewiduje sposobu na przymuszenie kontrahenta do odbioru faktury w nowej formie ani też terminu do wyrażenia zgody.
UWAGA
Dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści każdej faktury przesłanej w formie elektronicznej powinny być przechowywane i udostępniane organom podatkowym i organom kontroli skarbowej na zasadach ustalonych dla tych faktur.
 
 
Jak zapewnić bezpieczeństwo danych
 
Decydując się na e-fakturę musimy być konsekwentni. Taką samą formę muszą mieć zarówno dotyczące ich faktury korygujące jak i duplikaty. Tylko jeśli wystąpią przeszkody formalne lub techniczne uniemożliwiają wystawianie i przesłanie korekty faktury czy duplikatu w formie elektronicznej można od formy elektronicznej odstąpić. Nie oznacza to, że podatnik traci takie prawo, czy może usprawiedliwić się trudnościami technicznymi. W tej sytuacji trzeba duplikat czy korektę e-faktury wystawić w formie papierowej. Koniecznie zamieszczając adnotację, że odpowiednio faktura korygująca lub duplikat faktury dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej. Taka sytuacja dotyczy w szczególności przypadku cofnięcia przez odbiorcę faktur zgody na ich wystawianie i przesyłanie w formie elektronicznej.
 

W jaki sposób przechowywać e-faktury
 
Nie możemy zapominać o tym, że prowadząc działalność nie będziemy tylko wystawiać faktury. Jednocześnie faktury te będziemy odbierać. A większość obowiązków dotyczy zarówno wystawcy, jak i odbiorcy e-faktury. Najlepiej obrazują to przepisy dotyczące sposobu przechowywania e-faktur. Odnoszą się one bowiem nie tylko do faktur wystawionych, ale także otrzymanych w formie elektronicznej. Obowiązki dotyczące przechowywania faktur mają też związek z uprawnieniami kontrolnymi organów podatkowych.
Faktury elektroniczne przechowuje się co do zasady na terytorium kraju. I to w taki sposób, żeby na żądanie organów podatkowych lub kontroli skarbowej była możliwość natychmiastowego, pełnego i ciągłego dostępu do nich drogą elektroniczną. W szczególności podatnik musi zapewnić możliwość ich udokumentowanego poboru i wykorzystania przez te organy. Podatnik w tym zakresie musi zadbać o możliwość ich wydruku, jak również zapewnienie ich czytelności.
E-faktury mogą być także przechowywane na terytorium innego państwa członkowskiego. W tym przypadku konieczne będzie jednak wcześniejsze zawiadomienie o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego. Względnie naczelnika urzędu celnego w zakresie podatku akcyzowego. Informacja taka musi trafić do organu w formie pisemnej. Zawiadomienie musi określać miejsce przechowywania e-faktur. Chodzi tu o konkretny adres. W przypadku gdy adres odnosi się do innego podmiotu niż podmiot, który wystawił lub otrzymał fakturę, zawiadomienie musi zawierać ponadto nazwę tego podmiotu. Warunek poinformowania naczelnika urzędu skarbowego o zagranicznym miejscu przechowywania faktur nie dotyczy tylko podmiotów niebędących podatnikami. W każdym przypadku faktury przechowywane w innych krajach UE muszą spełniać wymogi dotyczące dostępności, jakie zastrzeżono dla tych przechowywanych w kraju. Zmiany dotyczące miejsca przechowywania faktur w formie elektronicznej za granicą mogą być dokonywane tylko pod warunkiem poinformowania pisemnie naczelnika urzędu skarbowego oraz w zakresie akcyzy naczelnika urzędu celnego. Trzeba to zrobić niezwłocznie. A to zgodnie z rozporządzeniem oznacza, że informacja ta musi trafić do organu nie później niż w terminie 7 dni od zaistnienia zmiany.
Wszystkie faktury przesłane w formie elektronicznej powinny być przechowywane w formie elektronicznej. Nie można więc faktury elektronicznej wydrukować i skasować. E-faktura musi zachować format, w którym została przesłana. Tak, żeby zagwarantować autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści. I co bardzo ważne, ich czytelność przez cały okres przechowywania. Nie można takiej faktury zmieniać, dzielić czy poprawiać.
PRZYKŁAD 1
Firma X wystąpiła o zgodę na wystawianie i wysyłanie e-faktur do firmy Y. Odbiorca przesłał akceptację listem poleconym 22 września 2005 r. Dotarła ona do wystawcy 25 września 2005 r. Pierwszą fakturę elektroniczną firma X może wystawić 26 września 2005 r. W październiku odbiorca cofa akceptację. Informację również wysyła listem poleconym. Przesyłka dociera do wystawcy 6 października 2005 r. Tego dnia może on wystawić i przesłać ostatnią fakturę elektroniczną firmie Y. Od 7 października 2005 r. prawo to traci w stosunku do tego odbiorcy.
PRZYKŁAD 2
Jan Kowalski uzyskał akceptację od spółki Z na wystawianie i wysyłanie faktur elektronicznych 30 października 2005 r. Od dnia następnego zaczął wystawiać i wysyłać spółce Z tylko e-faktury. Dwa miesiące później spółka Z postanowiła cofnąć akceptację na wystawianie e-faktur wszystkim swoim kontrahentom, w tym Janowi Kowalskiemu. Miesiąc później jednak spółka Z poprosiła Jana Kowalskiego o wystawienie duplikatu dwóch faktur elektronicznych. Jan Kowalski nie może już wystawić i wysłać ich duplikatu w formie elektronicznej. Powodem jest cofnięcie akceptacji kontrahenta, który poprosił o duplikaty. Jan Kowalski wystawi duplikaty, ale w formie papierowej. Koniecznie musi zamieścić w nich adnotację, że każdy duplikat dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej.
 

Jak zapewnić możliwość kontroli
 
Jednym z pierwszych pytań, jakie pojawiły się po opublikowaniu nowych przepisów, dotyczyło zasad zapewnienia możliwości ich kontroli przez organy podatkowe. W związku z tym zwróciliśmy się z pytaniem do Ministerstwa Finansów jak rozumieć sformułowanie „w sposób umożliwiający, na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, natychmiastowy, pełny i ciągły dostęp drogą elektroniczną tym organom do tych faktur”.
Ministerstwo Finansów poinformowało, że rozporządzenie nie narzuca w sposób sztywny wymagań co do przechowywania oraz zapewniania dostępu do faktur wystawionych w formie elektronicznej, lecz odwołuje się w tym zakresie do norm i standardów, które to zapewniają tj. ustawy z dnia 18 września 2001 o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.) oraz umowy w sprawie europejskiego modelu EDI, opisanej w art. 1 zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. nr 1994/820/WE odnoszącego się do aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych (Dz.Urz. UE L 338 z dnia 28 grudnia 1994). A zatem rozporządzenie nie narzuca konkretnego sposobu w jaki faktury elektroniczne winny być przechowywane, pozostawiając podatnikowi decyzję wyboru z którego z nich będzie korzystał.
Oznacza to, że stosowane formy przechowywania oraz zapewniania dostępu do ww. faktur muszą jedynie być zgodne z tymi normami i standardami.
 
Jak długo trzeba przechowywać e-faktury
 
Faktury elektroniczne wystawiane i przesyłane zgodnie z rozporządzeniem pozwalają na realizację podstawowego prawa podatnika VAT: rozliczenia podatku w nich zawartego. Pamiętajmy, że przesłanie faktury zwykłym e-mailem nie jest wystarczające. Rozporządzenie wymaga zachowania bezpieczeństwa. Gwarancje tego daje tylko kwalifikowany podpis elektroniczny lub wymiana danych elektronicznych (EDI).
Fakturę elektroniczną tak jak każdą inną trzeba przechowywać przez określony czas na wypadek kontroli. Kwestii tej nie reguluje samo rozporządzenie dotyczące e-faktur. Ale termin taki został określony dla faktur papierowych w rozporządzeniu w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Przepis jasno stanowi, że podatnicy muszą przechowywać oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto trzeba pamiętać o specjalnych wymogach dotyczących sposobu i miejsca przechowywania e-faktur.
Czas przechowywania faktur został uzależniony od przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zasady przedawnienia zostały ściśle określone w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Zgodnie z art. 70 par. 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Z przedawnieniem wiążą się dwie sytuacje szczególne: zawieszenie i przerwanie biegu przedawnienia. Pierwsza sytuacja polega na tym, że wskutek określonych w ustawie okoliczności 5-letni termin zostaje wstrzymany. W praktyce oznacza to, że np. po dwóch latach biegu przedawnienia termin przestaje biec przykładowo na pół roku. Potem biegnie na nowo, czyli kolejne 3 lata do przedawnienia.
W przypadku przerwania biegu przedawnienia sytuacja jest bardziej niekorzystna dla podatnika. Przerwanie biegu przedawnienia oznacza, że będzie on liczony na nowo. Dla przykładu do przedawnienia zobowiązania pozostał tylko rok. Został jednak przerwany wskutek jednej z okoliczności przerywającej ten termin. W konsekwencji podatnik będzie musiał zacząć liczyć bieg terminu przedawnienia od nowa, czyli czekać kolejne 5 lat.
Różnicę między zawieszeniem a przerwaniem biegu przedawnienia wyjaśniono wyżej. W przypadku zawieszenia termin przedawnienia wydłuży się tylko o pół roku. Przy przerwaniu terminu po 4 latach, podatnik na przedawnienie w sumie będzie czekał 9 lat.
Ponadto bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:
• od dnia wydania decyzji o rozłożeniu na raty czy o odroczeniu do dnia terminu płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej, ostatniej raty podatku lub ostatniej raty zaległości podatkowej;
• od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminu płatności podatku, wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, do dnia upływu przedłużonego terminu.
 
Ważny adres
Narodowe Centrum Certyfikacji pełni funkcję Głównego Urzędu Certyfikacji http: //www.nccert.pl/ncc/home.aspx
Od 1 października 2005 r. rejestr podmiotów kwalifikowanych prowadzi NBP.
 

Dodatkowe informacje zamieszczane w niektórych fakturach
 
• Faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.
• W fakturach wystawianych przez małych podatników w miejsce oznaczenia "FAKTURA VAT" stosuje się oznaczenie "FAKTURA VAT-MP". Dodatkowo musi ona zawierać termin płatności należności określonej w fakturze.
 
Słownik terminologiczny
 
PODPIS ELEKTRONICZNY – dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny.
BEZPIECZNY PODPIS ELEKTRONICZNY – podpis elektroniczny, który:
• jest przyporządkowany wyłącznie do osoby składającej ten podpis,
• jest sporządzany za pomocą podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i danych służących do składania podpisu elektronicznego,
• jest powiązany z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek późniejsza zmiana tych danych jest rozpoznawalna.
KWALIFIKOWANY CERTYFIKAT – certyfikat spełniający warunki określone w ustawie, wydany przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, spełniający wymogi określone w ustawie.
KWALIFIKOWANY PODMIOT ŚWIADCZĄCY USŁUGI CERTYFIKACYJNE – podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, wpisany do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne.
 
Aleksandra Tarka
 
 
Gazeta Prawna Nr 202/2005 [Dodatek: Księgowość i Podatki] z dnia 2005-10-17

- ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.)
 
 
 
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 95, poz 798 z późn. zm.)
 
 
 
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz.U. nr 133, poz. 1119)
 
 
 
- ustawa z dnia 18 września 2001 o podpisie elektronicznym (Dz.U. nr 130, poz. 1450 z późn. zm.)
 
 
 
- ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

Istotnie, rozporządzenie wprowadza jako dozwoloną formę fakturowania elektronicznego poza bezpiecznym podpisem elektronicznym także wymianę danych elektronicznych (EDI).
Elektroniczna wymiana danych (z ang. EDI – Electronic Data Interchange) została określona w rozporządzeniu jedynie poprzez odniesienie do umowy w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych. Umowa ta została opisana w art. 1 zaleceń Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. odnoszących się do aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych.
Zgodnie z definicją zawartą w omawianych zaleceniach Komisji Europejskiej, EDI powinna być rozumiana jako elektroniczna wymiana danych handlowych i administracyjnych, sformatowanych według uzgodnionych wcześniej standardów pomiędzy różnymi systemami informatycznymi. Wiadomość przesłana w formacie EDI składa się z odpowiednio zestandaryzowanych komunikatów przygotowanych w czytelnym dla systemu informatycznego formacie, które mogą być automatycznie i jednoznacznie przetwarzane.
Kontrahenci mający zamiar korzystać z tej formy przesyłania danych mają obowiązek zawrzeć dwustronną umowę regulującą wymianę danych elektronicznych. Zgodnie z par. 4 pkt 2 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, zawarta pomiędzy kontrahentami umowa dotycząca elektronicznej wymiany danych (w formie EDI) powinna zawierać zapisy przewidujące stosowanie procedur, które będą gwarantowały autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych w niej zawartych. Zagwarantowanie autentyczności pochodzenia oznacza możliwość jednoznacznej identyfikacji nadawcy wiadomości, tj. wystawcy faktury. Z kolei procedury zapewniające integralność danych zapewniają, że faktura przesłana drogą elektroniczną dotarła do adresata kompletna i w niezmienionej formie.

Zgodnie z postulatami Komisji Europejskiej, w przypadku przesyłania wiadomości w systemie zgodnym z założeniami EDI, zaangażowane strony powinny zagwarantować przestrzeganie procedur między innymi w zakresie bezpieczeństwa. Oznacza to wprowadzenie procedur weryfikacji pochodzenia i integralności wiadomości EDI. Dodatkowo odbiorca takiej wiadomości ma obowiązek poinformowania (w czasie określonym w umowie) nadawcy o jakichkolwiek zaistniałych nieprawidłowościach.
Zalecenia Komisji Europejskiej nakładają także obowiązek zapewnienia przynajmniej takiego poziomu poufności, jaki jest przyjęty w odniesieniu do dokumentów wystawianych w formie papierowej.
Zgodnie z zaleceniami, umowa powinna ponadto określać zakres odpowiedzialności każdej ze stron i sposób rozwiązywania ewentualnych sporów.
Umowa, na podstawie której partnerzy handlowi wprowadzą między sobą elektroniczną wymianę danych, musi zawierać tzw. załącznik techniczny (Technical Anneks), który powinien określać m.in. ustalone standardy formatowania danych, używany sprzęt, środki komunikacji oraz procedury przeprowadzania testów próbnych w celu monitorowania i ustalenia specyfikacji i wymogów technicznych.
Należy podkreślić, że zalecenia Komisji Europejskiej w znacznej części pozostawiają użytkownikom (stronom umowy) wolną rękę w określaniu poszczególnych zapisów umowy, co przekłada się automatycznie na znaczny margines swobody w konfiguracji systemów elektronicznej wymiany danych.
Wiele firm już w chwili obecnej używa systemów elektronicznej wymiany informacji (należą do nich także systemy przesyłania poczty elektronicznej) w celu przesyłania zamówień, informacji logistycznych, itp. W praktyce, aby wprowadzić e-fakturowanie, wystarczy więc dostosować używany przez przedsiębiorcę system do wymogów wskazanych w zaleceniach Komisji Europejskiej i w rozporządzeniu w sprawie faktur elektronicznych.
Elastyczność w konfiguracji systemu ułatwia wprowadzenie fakturowania elektronicznego z zagranicznymi kontrahentami, którzy używają systemów opartych na EDI już od dłuższego czasu. System spełniający wymogi EDI umożliwia także przesyłanie innych dokumentów, takich jak zamówienia, zawiadomienia o wysyłce towarów itp.

Stosowanie e-fakturowania powoduje zmniejszenie liczby błędów wynikających z automatyzacji przetwarzania danych oraz wpływa na zwiększenie szybkości obiegu dokumentów. Jednak doświadczenia przedsiębiorców w innych krajach UE wskazują, że główną zaletą fakturowania elektronicznego jest zmniejszenie kosztów obiegu dokumentów o około 75 proc., co jest związane z zaprzestaniem wystawiania, przesyłania oraz przechowywania faktur (i innych dokumentów) w formie papierowej.

Współczesne stosunki handlowe dążą do uproszczenia procedur i biurokracji. Obecnie nie można już wyobrazić sobie ich kształtowania bez udziału internetu. Pewność obrotu prawnego nie pozwalała uznać komunikacji elektronicznej jako tej równorzędnej formie pisemnej, dopóki nie określono standardów pozwalających na podniesienie bezpieczeństwa w sieci. Zmienić to miała koncepcja elektronicznego podpisu, który dołączany do stworzonego dokumentu jednoznacznie identyfikowałby jego twórcę oraz pozwalałby stwierdzić, że po jego złożeniu dokument nie został zmieniony. W Polsce kwestię tę uregulowała uchwalona w 2001 r. ustawa o podpisie elektronicznym.
Definicja bezpiecznego podpisu elektronicznego zawarta w ustawie wskazuje jego trzy przesłanki. Po pierwsze, podpis elektroniczny jest przyporządkowany wyłącznie do osoby go składającej. Po drugie, jest on sporządzony za pomocą bezpiecznych urządzeń podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny. Po trzecie, podpis jest powiązany z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek późniejsza zmiana danych jest rozpoznawalna.
Pierwsza przesłanka jest jasna – podpis musi jednoznacznie identyfikować składającą go osobę. Co do drugiej kwestii, sporządzania podpisu, możliwe są różne rozwiązania techniczne, począwszy od najszerzej stosowanego kodu – hasła, tzw. klucza prywatnego, poufnego i udostępnianego wyłącznie osobie składającej podpis, do różnych urządzeń technicznych w postaci kart i kluczy identyfikacyjnych, aż po metody biometryczne, jak skaner rozpoznający linie papilarne czy wzór siatkówki oka. Ze względów oczywistych, najtańszym i najbardziej rozpowszechnionym sposobem składania podpisu jest stosowanie hasła klucza. Za jego pomocą, poprzez protokoły kryptograficzne, cały dokument, pod którym złożony został podpis, jest szyfrowany. Podpis elektroniczny w całości integruje się z sygnowanym dokumentem, co zapewnia, że po złożeniu podpisu nie jest już możliwa niezauważalna zmiana podpisanego dokumentu. Co wypełnia trzecią przesłankę wymaganą przez ustawodawcę. Do odczytania tak zaszyfrowanego dokumentu niezbędny jest tzw. klucz publiczny. Jest to fragment kodu, udostępniany odbiorcom korespondencji, pozwalający odczytać zaszyfrowaną wiadomość. Klucz publiczny i klucz prywatny są niepowtarzalne i charakterystyczne dla danego użytkownika. Tworzą unikalną parę, która pozwala na kodowanie oraz odczytywanie wiadomości, z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa. Znając wyłącznie klucz publiczny, nie da się odtworzyć poufnego klucza prywatnego, którym zaszyfrowano dokument, a tym samym użyć go, podszywając się pod czyjąś tożsamość.
Pomimo, że ustawa weszła w życie już jakiś czas temu, podpis elektroniczny nie stał się powszechnym narzędziem do sygnowania dokumentów w sieci, jak zakładano. Uważa się, że główną tego przyczyną jest przyjęte w Polsce restrykcyjne rozwiązanie wymogu korzystania z usług autoryzowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. Centra certyfikacyjne, poprzez udzielenie certyfikatu, poświadczają, autentyczność bezpiecznego podpisu elektronicznego. Wiąże się to z koniecznością dodatkowej zapłaty na rzecz takiego centrum za wydanie certyfikatu. Ceny certyfikatów przeznaczonych na potrzeby podmiotów gospodarczych sięgają kwoty 500 złotych netto za okres 12 miesięcy, w zależności od stosowanych rozwiązań technicznych i oferowanych usług.
Obecnie prawodawca stworzył dokumentacji elektronicznej nowe perspektywy, poprzez wprowadzenie rozporządzenia ministra finansów, w sprawie wystawiania faktur w formie elektronicznej. Niestety, podejście polskiego prawodawcy znów okazuje się być restryktywne, gdyż faktury elektroniczne muszą być sygnowane bezpiecznym podpisem elektronicznym. Przewiduje się więc ten sam rygor, który do tej pory znacznie zahamował rozwój podpisu elektronicznego, czyli wymóg korzystania z autoryzowanych centrów certyfikacyjnych. Niemniej jednak należy pozytywnie ocenić tendencję zmierzającą do coraz większego odformalizowania stosunków handlowych.

Nazwa firmy
Adres
UNIZETO TECHNOLOGIES SA
70 – 486 Szczecin, ul. Królowej Korony Polskiej 21
POLSKA WYTWÓRNIA PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH
00 – 222 Warszawa, ul. Sanguszki 1
TP INTERNET Spółka z o.o.
02 –672 Warszawa, ul. Domaniewska 41
KRAJOWA LICZBA ROZLICZENIOWA SA
02 – 761 Warszawa, ul. Cypryjska 72

REKLAMA

 

 

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/9
Są kosztem uzyskania przychodu:
koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych
udzielone pożyczki, w tym stracone pożyczki
wydatki na wystrój wnętrza biurowego nie będące wydatkami reprezentacyjnymi
wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Nawet o 10% drożej w I kwartale 2025 r. Dentyści podnoszą ceny bardziej niż postępuje inflacja. Nie mają wyjścia, bo ich koszty rosną jeszcze szybciej

Ceny usług stomatologicznych rosną bardziej niż inflacja w całym sektorze zdrowia. Widać to w perspektywie kilku lat oraz ostatnich miesięcy. Ta różnica wciąż będzie się pogłębiać. Gabinety dentystyczne przycisnął wzrost różnych kosztów. Coraz trudniej jest im utrzymywać ceny, które wciąż są mocno niedoszacowane. Gdyby stomatolodzy podnosili je w ślad za faktycznymi podwyżkami wszystkich składowych, to usługi byłyby już obecnie droższe o minimum 15% rdr – pisze dr n. med. Piotr Przybylski. Doktor Przybylski ocenia, że w I kwartale 2025 roku wzrost cen może dobić do 10% rdr. Szczególnie mogą to odczuć pacjenci w dużych i średnich miastach.

Ulga podatkowa B+R umożliwia odliczenie nawet 200 proc. kosztów osobowych (m.in. wynagrodzeń) od podstawy opodatkowania. Dlaczego więc tak mało firm z niej korzysta?

Ulga podatkowa B+R daje możliwość odliczenia nawet 200 proc. kosztów osobowych (czyli m.in. wynagrodzeń) od podstawy opodatkowania. Z badań wynika, że aż 89 proc. polskich przedsiębiorstw zna ten instrument. Pomimo to tylko 23 proc. firm, które rozwijają swoje produkty i procesy, korzysta z ulgi B+R.

KRUS wprowadza zmiany w limitach przychodów. Czy stracisz na emeryturze albo rencie?

KRUS informuje, że od początku grudnia 2024 roku obowiązują nowe kwoty przychodu decydujące o zmniejszaniu lub zawieszaniu świadczeń emerytalno-rentowych. Sprawdź nowe limity miesięcznego przychodu powodujące zmniejszenie/zawieszenie emerytury lub renty.

Nowe wzory formularzy deklaracji VAT od 2025 roku: VAT-8 i VAT-9M

Minister Finansów zamierza od 1 kwietnia 2025 r. wprowadzić dwa nowe wzory deklaracji VAT. Mają to być VAT-8 (wersja 12) i VAT-9M (wersja 11). Gotowy jest już projekt rozporządzenia określającego nowe wzory tych formularzy. Co się zmieni?

REKLAMA

Kwota wolna od podatku 60 tys. zł. Jest nowa odpowiedź na pytanie o realizację obietnicy

Obietnica podniesienia kwoty wolnej od podatku do 60 tys. zł wciąż pozostaje niezrealizowana, mimo że miała być spełniona w ciągu pierwszych 100 dni rządów. Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację posłanki Marii Koc wyjaśnia, że zmiana może nastąpić dopiero przy poprawie sytuacji budżetowej. Koszt wprowadzenia reformy szacuje się na 52,5 mld zł rocznie.

Pułapka podatkowa. Jest problem z terminem zgłoszenia spadku na formularzu SD-Z2

Są trudności w skorzystaniu ze zwolnienia z podatku od spadków po śmierci najbliższych. Podatnicy wskazują na brak informacji o 6-miesięcznym terminie na zgłoszenie nabycia spadku na formularzu SD-Z2. Rzecznik Praw Obywatelskich apeluje do ministra finansów o wprowadzenie obowiązku pouczania o tych warunkach przez sądy i notariuszy, aby zapobiec przypadkom, gdy niewiedza prowadzi do utraty prawa do ulgi.

Zmiana zasad wystawiania faktur VAT od 1 stycznia 2025 r.

Na stronach Rządowego Centrum Legislacjii, opublikowany został projekt rozporządzenia, które zmienić ma od 1 stycznia 2024 r. rozporządzenie Ministra Finansów z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. poz. 1979). Co się zmieni w fakturowaniu od nowego roku?

Zmiany w stażu pracy już od 2026 r.: Zwiększą uprawnienia pracowników, a tym samym będą stanowiły pewne obciążenie dla pracodawców

Od początku 2026 roku mają wejść w życie zmiany w przepisach dotyczących naliczania stażu pracy. Nowelizacja Kodeksu pracy obejmie nie tylko okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, ale także inne formy zatrudnienia, takie jak umowy zlecenia czy prowadzenie działalności gospodarczej. Te zmiany przyniosą korzyści dla pracowników, ale także dodatkowe wyzwania dla pracodawców.

REKLAMA

Amortyzacja inwestycji w obce środki trwałe

W związku z wprowadzeniem Polskiego Ładu w polskim systemie prawnym znalazły się niekorzystne regulacje podatkowe dla branży nieruchomości, wśród których wymienić można przede wszystkim zakaz amortyzacji podatkowej budynków i lokali mieszkalnych. 

NSA: Nawet potencjalna możliwość wykorzystania nieruchomości w działalności gospodarczej zwiększa stawkę podatku od nieruchomości

Do nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zaliczone być powinny również te grunty lub budynki, które przejściowo nie są wykorzystywane przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 września 2024 r. (III FSK 331/24). NSA - orzekając w przedmiocie podatku od nieruchomości - uznał, że na uwagę zasługuje nie tylko faktyczne wykorzystywanie nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej, ale także możliwość potencjalnego jej wykorzystania w takim celu.

REKLAMA