Nasza firma eksportuje towar handlowy do Mołdawii; nie prowadzi sprzedaży krajowej. Nabycie towaru następuje w kraju. Otrzymujemy potwierdzenie eksportu towaru na dokumencie SAD. Nabycie towarów i usług rozliczamy w deklaracji VAT-7. Wartość podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na nasz rachunek, z zachowaniem art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, jest wyższa niż 22% wyeksportowanego towaru. Czy możemy wystąpić do US o zwrot tej nadwyżki w całości, czy tylko w części stanowiącej 22% eksportu według SAD? Prosimy o podanie podstawy prawnej.
RADA
W sytuacji opisanej w pytaniu, u Czytelnika występuje tylko sprzedaż ze stawką 0%, a zatem mają Państwo prawo do zwrotu nadwyżki wynikającej z faktu, iż dokonujecie sprzedaży opodatkowanej stawką 0%, w terminie 60 dni, która odpowiada wielkości 22% obrotu opodatkowanego stawką 0%.
Pozostała kwota nadwyżki podatku może być zwrócona w terminie 180 dni, jeśli podatnik zdecyduje o przeniesieniu tej kwoty na kolejne okresy rozliczeniowe i w odpowiednim czasie wykaże jako kwotę do zwrotu bezpośredniego.
Przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty.
W eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny, określony w przepisach celnych, wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.
W przypadku eksportu towarów podatnik ma prawo do zastosowania stawki 0%.
Warunkiem koniecznym dla zastosowania stawki 0% w eksporcie jest posiadanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty oraz faktury dokumentującej sprzedaż towaru kontrahentowi zagranicznemu.
W przedstawionej sytuacji mają Państwo prawo do stawki 0% VAT z tytułu eksportu do Mołdawii.
ZAPAMIĘTAJ
Warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do eksportu towarów jest posiadanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty oraz faktury dokumentującej sprzedaż towaru kontrahentowi zagranicznemu.
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu określa przepis art. 87 ust. 2 ustawy o VAT.
W myśl tego przepisu, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju, wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika.
Wysokość zwrotu jest uzasadniona nabyciem towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika, opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.
Zasadniczy termin uzyskania zwrotu wynosi zatem 60 dni, jakkolwiek w pewnych sytuacjach wynosi 180 dni lub 25 dni. Przepisy art. 87 ust. 2–6 ustawy o VAT określają terminy dokonania zwrotu.
W sytuacji opisanej w pytaniu występuje tylko sprzedaż ze stawką 0% (brak jest zakupu towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych), a zatem podatnik ma prawo do zwrotu tylko tej nadwyżki w terminie 60 dni, która odpowiada wielkości 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawką 0%.
Pozostała kwota nadwyżki podatku może być zwrócona w terminie 180 dni, jeśli podatnik zdecyduje o przeniesieniu tej kwoty na kolejne okresy rozliczeniowe.
Jeżeli podatnik nie wystąpi o zwrot nadwyżki ani nie przeniesie jej na kolejny okres rozliczeniowy, wówczas nie może z niej skorzystać później, chyba że skorzysta z możliwości skorygowania deklaracji.
Oznacza to, że podatnik powinien wypełnić deklarację VAT-7, w której kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykaże w pozycji „kwota do przeniesienia na kolejne okresy rozliczeniowe”. Jeżeli w tym kolejnym okresie nie zostanie ona w całości skonsumowana, wówczas może być przenoszona, aż upłynie 180 dni – wtedy podatnik wykaże tę część nadwyżki jako kwotę do zwrotu.
Należy zauważyć, że zarówno przeniesienie nadwyżki w celu dalszego wykorzystania, jak i żądanie zwrotu bezpośredniego jest uprawnieniem podatnika, który może, ale nie musi z niego skorzystać.
• art. 87 ust. 1, art. 87 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz.U. Nr 54, poz. 535; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1484
