Organy dokonujące oceny stanu technicznego budynku
REKLAMA
W przepisach regulujących opodatkowanie podatkiem od nieruchomości postanowiono, że stawki tego podatku zależą m.in. od tego, jakie jest przeznaczenie budynku czy budowli, tzn. czy budynek jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Określono także, że budynek jest związany z prowadzeniem tej działalności, gdy jest w posiadaniu przedsiębiorcy, chyba że nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Proszę o wyjaśnienie, kto decyduje o tym złym stanie technicznym? Czy jest to organ podatkowy?
Istotnie, górne limity stawek podatku od nieruchomości określone w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych zależą od przeznaczenia danej nieruchomości. Wyższe są dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, znacznie niższe dla budynków mieszkalnych. Ustawa ta określa również, które grunty, budynki i budowle są – na potrzeby tej ustawy – uznawane za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Są to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Ponieważ kwestie związane z pojęciem „względy techniczne” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych i wzbudzało liczne wątpliwości podatników, wyjaśnienie tej sprawy znalazło się w piśmie Ministerstwa Finansów z 20 października 2003 r. nr LK-1601/LP/03/PP (nie jest ono jednak wiążące dla organów podatkowych).
W piśmie tym wyjaśniono, że „względy techniczne” w odniesieniu do budynków i budowli należy interpretować na podstawie przepisów prawa budowlanego. Do wykonywania określonych zadań z zakresu prawa budowlanego zostały powołane organy administracji architektoniczno-budowlanej (starosta, wojewoda, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego) i nadzoru budowlanego (powiatowy inspektor nadzoru budowlanego, wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego jako kierownika wojewódzkiego nadzoru budowlanego, wchodzącego w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego).
Ocena stanu technicznego budynku czy budowli oraz zaklasyfikowanie obiektu budowlanego do odpowiedniej kategorii obiektów, o których mowa w przepisach prawa budowlanego, nie należy natomiast do kompetencji organu podatkowego. Brak możliwości wykorzystywania przedmiotów opodatkowania ze względów technicznych powinien być więc potwierdzony przez właściwy organ administracji budowlanej. Należy jednak pamiętać, że w toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy. Jeżeli zatem organ podatkowy będzie miał wątpliwości, może przeprowadzić oględziny, a jeżeli w sprawie są wymagane wiadomości specjalne, może powołać biegłego lub biegłych w celu wydania opinii.
Mieczysław Wójcik
Podstawa prawna:
• art. 1a ust. 1 pkt 3 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn.zm.),
• art. 80 ust. 1 i 2 oraz art. 81 pkt 1 lit. b ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (j.t. Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn.zm.),
• art. 122 § 2, art. 197 § 1 oraz art. 198 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn.zm.).
Źródło:
Prawo Przedsiębiorcy
Autopromocja
REKLAMA
REKLAMA
