Jak ująć w księgach rachunkowych dzierżawę od firmy z UE urządzenia produkcyjnego

Z kwoty wypłaconego zobowiązania spółka musi potrącić zryczałtowany podatek dochodowy. Stawka podatku wynosi 10%, pod warunkiem dysponowania przez spółkę certyfikatem rezydencji włoskiego kontrahenta. W przeciwnym wypadku należy zastosować stawkę 20%. Kwotę pobranego podatku spółka przekazuje na rachunek urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu pobrania podatku. W tym samym terminie spółka składa również deklarację CIT-10. Szczegóły wraz z ewidencją – w uzasadnieniu.

W sytuacji, w której polski podatnik dokonuje wypłat kwot na rzecz podatnika zagranicznego z tytułu dzierżawy maszyny, zastosowanie znajduje art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podmiot nieposiadający w Polsce siedziby ani zarządu, uzyskując przychody wymienione w art. 21 updop, obowiązany jest do ustalenia podatku dochodowego w wysokości 20% przychodów. Są to przychody: z odsetek, z praw autorskich i pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnianie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do używania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Płatnikiem podatku dochodowego jest polska spółka regulująca zobowiązanie.

Na temat właściwej do zastosowania w takim przypadku stawki podatkowej wypowiedział się Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z 13 sierpnia 2004 r. (sygn. akt PSUS/OPBII/423/130/04/ESz):

(...) Przepis art. 12 ust. 3 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz.U. Nr 62, poz. 374) definiuje, że za należności licencyjne uznaje się wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla telewizji lub radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Zgodnie z art. 12 ust. 2 niniejszej umowy należności licencyjne mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego państwa – podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych należności. (...).