Czy niezapłacony podatek od środków transportu może być kosztem

Podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być dokumenty wymienione w § 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: pkpir). Po dokładnej analizie tego przepisu w związku z § 13 pkt 5 można dojść do wniosku, że katalog tych dokumentów nie jest zamknięty, ponieważ może nim być każdy zawierający określone minimum informacji.

Dane, jakie powinien zawierać taki dokument, zostały wymienione w § 12 ust. 3 pkt 2 tego rozporządzenia.

Zatem jeżeli nota księgowa otrzymana od kontrahenta spełnia te warunki, to może być podstawą zapisu w księdze.

Inną kwestią jest natomiast rozliczenie kosztu w postaci podatku od środków transportu w czasie. Podatnicy prowadzący pkpir mają bowiem w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów (z wyjątkiem zakupu towarów handlowych i materiałów podstawowych) możliwość wyboru jednej z dwóch metod.

Mianowicie mogą ujmować koszty:

• w dacie ich poniesienia (tzw. metoda kasowa) albo

• w tym roku podatkowym, którego przychodów dany koszt dotyczy (tzw. metoda memoriałowa).

Dotyczy to na przykład kosztów z tytułu odsetek czy umów zlecenia, które mogą zostać zaliczone do kosztów dopiero wówczas, gdy zostaną zapłacone. Takich zastrzeżeń nie ma jednak w odniesieniu do podatku od środków transportu.

Zatem w zależności od tego, którą z wymienionych metod stosuje podatnik, koszt ten powinien zostać ujęty w księdze:

• na podstawie noty księgowej bez względu na termin zapłaty, jeżeli koszt ten dotyczy przychodów danego okresu – w przypadku metody memoriałowej, albo

• na podstawie noty, ale dopiero w dacie zapłaty – w przypadku metody kasowej.

Należy pamiętać o tym, że nawet w przypadku gdy podatnik stosuje metodę memoriałową, ale nie jest w stanie przypisać kosztu do danego okresu osiągania przychodów, to powinien rozliczyć go w dacie poniesienia.