Czy różnice kursowe od kredytu inwestycyjnego odzwierciedla się w cenie nabycia

rada

Zgodnie z ustawą o rachunkowości w przypadku środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych aktywowanie kosztów finansowania zewnętrznego jest obowiązkowe. Szczegóły w uzasadnieniu.

uzasadnienie

Rozwiązanie zawarte w ustawie o rachunkowości jest spójne z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawa o pdop nakazuje zaliczyć do kosztów wytworzenia środków trwałych koszty odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Dodatkowo, zgodnie z updop, cenę nabycia oraz koszt wytworzenia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Oznacza to, że wszystkie odsetki, różnice kursowe oraz inne koszty finansowe związane z zaciągnięciem zobowiązania na zakup tych aktywów mogą być kapitalizowane do momentu przyjęcia środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych do używania.

Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 23 „Koszty finansowania zewnętrznego” ogranicza jednak możliwość aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego z tytułu różnic kursowych powstających w związku z pożyczkami i kredytami w walutach obcych. Można je aktywować jedynie w stopniu, w jakim są one uznawane za korektę kosztów odsetek. Są to więc różnice kursowe wyliczone jedynie od odsetek, a nie od całej transzy kredytu.

Przykład 1

Spółka zaciągnęła kredyt w wysokości 1 000 000 euro w celu finansowania nowej linii produkcyjnej. Cykl produkcyjny został uznany za długotrwały, dlatego kierownictwo firmy zdecydowało się na korektę kosztu wytworzenia produktów o wartość dodatnich różnic kursowych.

Kurs euro w momencie zaciągnięcia kredytu wynosi 3,8 PLN/EUR.

Kurs euro w momencie spłaty kredytu wynosi 3,7 PLN/EUR.

Ewidencja księgowa

1. Zaciągnięcie kredytu:

Wn „Rachunek bankowy” 3 800 000

Ma „Kredyt bankowy” 3 800 000

2. Spłata kredytu:

Wn „Kredyt bankowy” 3 700 000

Ma „Rachunek bankowy” 3 700 000

3. Rozliczenie różnic kursowych:

Wn „Kredyt bankowy” 100 000

Ma „Koszty produkcji” 100 000

4. Przeniesienie rzeczywistych kosztów produkcji:

Wn „Rozliczenie kosztów produkcji” 3 700 000

Ma „Koszty produkcji” 3 700 000

5. Przyjęcie wyrobów gotowych do magazynu:

Wn „Wyroby gotowe” 3 700 000

Ma „Rozliczenie kosztów produkcji” 3 700 000

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 23 reguluje również sytuacje, kiedy jednostka zaciąga kredyt bez ściśle określonego celu. W takim przypadku kwotę kosztów finansowania zewnętrznego, które mogą być aktywowane, ustala się poprzez zastosowanie stopy kapitalizacji. Stopa kapitalizacji powinna stanowić średnią ważoną stopę wszystkich kosztów finansowania zewnętrznego dotyczących pożyczek i kredytów będących zobowiązaniami jednostki.

Przykład 2

Średnia wartość wszystkich zobowiązań spółki, zaciągniętych celowo na zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wynosi 400 000  zł. Całkowite koszty finansowe z tytułu odsetek od tych zobowiązań to 30 000 zł. Współczynnik odsetek do średniej wartości zobowiązań wynosi 7,5%. Wartość netto zakupionych środków trwałych - 50 000 zł. Koszty odsetek, które powinny zwiększyć wartość środków trwałych w budowie, wynoszą 3750 zł (50 000 zł × 7,5%).

Ewidencja księgowa

1. Wartość netto zakupu:

Wn „Środki trwałe w budowie” 50 000

Ma „Rozliczenie zakupu” 50 000

2. Zaewidencjonowanie całkowitych kosztów finansowania:

Wn „Koszty finansowe” 30 000

Ma „Kredyt bankowy” 30 000

3. Aktywowanie części kosztów z tytułu odsetek:

Wn „Środki trwałe w budowie” 3 750

Ma „Koszty finansowe” 3 750

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Podstawa prawna:
- art. 28 ust. 4 i 8 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540

- § 4-5, 11-13, 20, 23, 25 MSR nr 23 „Koszty finansowania zewnętrznego”

Mariusz Bukowiński

autor jest biegłym rewidentem