Jak ustalić koszty uzyskania przychodu w przypadku wykonywania pracy za granicą
REKLAMA
Przepracowałem część roku w USA, a część w Wielkiej Brytanii. Czy bilet lotniczy do miejsca pracy za granicą mogę włączyć do kosztów uzyskania przychodu? Jest to koszt, który muszę bezwzględnie ponieść, aby uzyskać przychód, od którego następnie płacę podatek, a równocześnie jest to koszt związany z wykonywaniem pracy poza miejscem zameldowania czy ulokowania „centrum interesów życiowych”.
Czy można odliczyć (w wysokości faktycznie poniesionej) wydatki na komunikację miejską w dowolnym mieście, tj. także poza granicami Polski, np. na kartę na metro w Londynie? Czy jest możliwe odliczenie, jeżeli karta ta nie jest imienna (bo w Londynie nie jest imienna)? Czy można odliczyć koszty karty np. w USA, gdy co prawda nazwisko nie jest na niej wymienione, ale koszty tej karty były odliczane od przychodu (są wyszczególnione imiennie na paskach wypłaty)?
RADA
Nie. Nie ma Pan możliwości włączenia do kosztów wydatków na przelot samolotem. Ustalając wysokość kosztów uzyskania ze stosunku pracy wykonywanej za granicą, należy stosować takie same zasady jak w przypadku umowy o pracę w kraju. Koszty te przysługują w formie zryczałtowanej, w wysokości określonej przez ustawodawcę, chyba że faktycznie poniesione wydatki na dojazd do zakładu pracy będą wyższe od tej normy. Można wówczas zastosować koszty w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, jednak pod warunkiem udokumentowania ich wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
UZASADNIENIE
Zasady rozliczania kosztów uzyskania przychodu w odniesieniu do przychodów z pracy za granicą są takie same jak w przypadku uzyskiwania przychodów ze stosunku pracy w kraju. Oznacza to, że koszty te zostały określone w formie zryczałtowanej i wynoszą za 2007 r. w wysokości podstawowej 108,50 zł miesięcznie. Jeśli miejsce czasowego zamieszkania podatnika za granicą (zakładając, że stałe miejsce zamieszkania ma on nadal w kraju) jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, podatnik ma prawo przyjąć koszty w wysokości podwyższonej, tj. 135,63 zł miesięcznie, a za rok podatkowy 2007 - nie więcej niż 1627,56 zł.
Jeżeli ww. roczne koszty uzyskania przychodów są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Trzeba pamiętać, że podwyższone koszty uzyskania przychodu bądź koszty w wysokości wydatków faktycznie poniesionych nie mają zastosowania, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.
Z powyższych regulacji ustawowych wynika jednoznacznie, że nie ma możliwości „włączenia” wydatków na przelot samolotem z miejsca zamieszkania w kraju do miejsca zamieszkania za granicą (z którego dopiero udaje się Pan do miejsca wykonywania pracy). Rekompensatą podwyższonych wydatków ponoszonych w związku z pracą poza granicami kraju w założeniu ustawodawcy ma być zwolnienie części uzyskanych dochodów z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 20 updof.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy są identyczne zarówno dla podatników uzyskujących dochody z tego tytułu w kraju, jak i za granicą.
Trzeba pamiętać, że faktycznie poniesione wydatki na dojazd wymienionymi przez ustawodawcę środkami transportu publicznego podlegają uwzględnieniu wyłącznie wówczas, gdy są udokumentowane w sposób określony w przepisach. Jeśli zatem nazwisko podatnika widnieje na innym dokumencie niż imienny bilet okresowy, to nie daje on podstawy do uwzględnienia kosztów w wysokości faktycznie poniesionej. Dlatego w przypadku umieszczenia wydatków na zakup karty w imiennym pasku wypłaty wynagrodzenia za pracę nie został spełniony warunek właściwego ich udokumentowania, a tym samym taki imienny pasek nie daje podstawy do uwzględnienia faktycznych kosztów.
Jednoznacznie w tej kwestii wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 stycznia 1999 r., sygn. akt SA/Sz 490/98, w którym stwierdził, że:
Sformułowanie art. 22 ust. 11 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jednoznaczne i pozwala wykazywać wydatki faktycznie poniesione „wyłącznie imiennymi biletami okresowymi”. Dowód ten nie może więc być zastąpiony innym.
Takie samo stanowisko w kwestiach dokumentacyjnych zajmują organy podatkowe, odmawiając podatnikom prawa do uwzględnienia faktycznych kosztów np. w przypadku posiadania imiennej faktury dokumentującej zakup biletu. Przykładem jest pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu z 27 lutego 2006 r. nr PD-415/INT/2/EB/06. Organ podatkowy stwierdził w nim, że:
(...) Dołączona do wniosku kserokopia faktury VAT za wykonaną usługę przewozową z miejsca pracy do miejsca położenia zakładu pracy nie jest okresowym biletem imiennym. Jest to potwierdzenie wykonania usługi przewozowej na rzecz klienta. W związku z czym nie może stanowić podstawy do odliczenia jako koszt uzyskania przychody ze stosunku pracy.
Należy jednak zauważyć, że korzystne dla podatników stanowisko w tym przedmiocie zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z 29 maja 1995 r. nr PO 5/6-01225/95, stwierdzając, że:
dowodem uprawniającym podatnika do dokonania odliczenia kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy (...) w wysokości faktycznie poniesionej może być również bilet okresowy, na którym podatnik zamieści swoje imię i nazwisko.
Jest to pogląd zasługujący na aprobatę, gdyż wpisanie na bilecie okresowym imienia i nazwiska jego posiadacza powoduje, że można go uznać za posiadający cechę imienności.
Ponieważ jednak nie można wykluczyć, że taki bilet może być kwestionowany przez organy podatkowe (ze względu na samodzielne, a nie przez wystawcę biletu, uzupełnienie na nim wymaganych przepisami danych), wskazane byłoby wystąpienie o wydanie wiążącej interpretacji do właściwego dla siebie naczelnika urzędu skarbowego.
Podkreślić również należy, że ustawodawca nie ograniczył w art. 22 ust. 11 updof wydatków na dojazd tylko do wydatków poniesionych na dojazd środkami komunikacji krajowej. Dlatego uważam, że podatnicy mają prawo do odliczenia wydatków na dojazd w wysokości faktycznie poniesionej również w przypadku korzystania za granicą, w celu dojazdu do miejsca pracy, ze środków transportu publicznego wymienionych w tym przepisie, pod warunkiem udokumentowania tego korzystania w wymagany sposób, tj. imiennym biletem okresowym. Jeden z organów podatkowych zajął identyczne stanowisko w tej kwestii. W postanowieniu z 25 kwietnia 2005 r. nr US-I-1/B-415-8/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bielsku Podlaskim stwierdził, że:
Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000 r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1227 zł.
Artykuł 22 ust. 11 stanowi, że jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów określone w ust. 2 są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Przepis wyżej powołanego art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma więc zastosowanie w Pani przypadku. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wydatki ponoszone na zakup miesięcznych biletów imiennych komunikacji miejskiej w Oslo na dojazd do zakładu pracy są wyższe od rocznych kosztów uzyskania przychodów obowiązujących w roku 2005. Wobec powyższego w rocznym rozliczeniu podatku ma Pani prawo zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości wydatków faktycznie poniesionych i udokumentowanych imiennymi biletami okresowymi.
Podstawa prawna:
- art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz.U. Nr 217, poz. 1588
Anna Welsyng
radca prawny, doradca podatkowy
Autopromocja
REKLAMA
REKLAMA