Czy za potwierdzenie eksportu (dokonania odprawy wywozowej) można uznać kserokopię karty 1A potwierdzoną przez urząd celny nadania rozpoczynający odprawę celną? Jeśli nie, to jaki inny dokument, poza 3 SAD, będzie uznany w świetle przepisów za potwierdzenie odprawy wywozowej?
Kserokopia karty 1A może być uznana za dokument potwierdzający eksport towarów dokonany przed 1 maja 2004 r., jeżeli została uzyskana z urzędu celnego i została przez ten urząd potwierdzona za zgodność z oryginałem. Podstawowym sposobem uzyskania zastępczego potwierdzenia wywozu jest na gruncie obowiązujących od 1 maja 2004 r. przepisów uzyskanie w urzędzie celnym zaświadczenia potwierdzającego wywóz towarów z terytorium Wspólnoty.
Aczkolwiek z treści pytania to nie wynika wprost, pytanie dotyczy stanu prawnego obowiązującego przed 1 maja 2004 r. Świadczy o tym fakt, że wymieniona została karta 1A, która nie jest obecnie stosowana.
Mając to na uwadze należy wskazać, że kserokopia karty 1A może być uznana za potwierdzenie eksportu, jeśli została otrzymana z urzędu celnego, przez który została potwierdzona za zgodność z oryginałem. Możliwość taką potwierdził Naczelnik II Urzędu Skarbowego w Częstochowie w piśmie z 5 maja 2004 r. (nr DUS- -PP/443/24/2004).
Jak zostało wskazane, obecnie obowiązujące przepisy nie przewidują stosowania karty 1A. Dokumentem potwierdzającym eksport towarów jest stosowany w przypadku przepływu towarów pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami niebędącymi państwami członkowskimi Jednolity Dokument Administracyjny (SAD – karta SAD 3). Fakt fizycznego wywozu towarów urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3 i zwraca go do urzędu celnego, w którym zgłoszono procedurę wywozu. Dokument ten odbiera się w tym urzędzie, co uwiarygodnia właściwe potwierdzenie wywozu. Potwierdzenie to przyjmuje formę pieczęci urzędu z datą. Wymieniony sposób potwierdzenia wywozu ostatecznego określają przepisy art. 792 i 793 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454 z dnia 2.07.1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólny Kodeks Celny.
W przypadku braku tego dokumentu możliwe jest również posłużenie się dokumentem zastępczym. Będzie nim przede wszystkim zaświadczenie wydane przez organ celny, w którym organ ten potwierdzi fakt wywozu towaru poza obszar Wspólnoty. Należy bowiem zauważyć, iż podatnik ma prawo wystąpić do organów celnych (w tym m.in. urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu) o wydanie tego rodzaju zaświadczenia. Stosownie bowiem do przepisu art. 73 ustawy z 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz.U. Nr 68, poz. 622) do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa Ordynacji podatkowej.
• art. 41 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz.U. Nr 54, poz. 535; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113
