Rozliczenia ze wspólnikami i kontrahentami z Niemiec

Tak Nowa polsko-niemiecka umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie 14 maja 2003 r., ogłoszona została w Dz.U. z 20 stycznia 2005 r. Nr 12, poz. 90. Zgodnie z oświadczeniem rządowym w sprawie mocy obowiązującej tej umowy (Dz.U. Nr 12, poz. 91), weszła ona w życie 19 grudnia 2004 r. Natomiast w myśl art. 32 powołanej umowy jej postanowienia mają zastosowanie do kwot dochodu osiągniętego od 1 stycznia 2005 r.

Zgodnie z treścią umowy dywidendy wypłacane niemieckim udziałowcom mogą być opodatkowane zarówno w państwie rezydencji beneficjenta (RFN), jak i w państwie źródła (Polska). Stawka podatku w Polsce ograniczona jest jednak do 5 proc. lub 15 proc. dywidendy brutto – w zależności od osoby beneficjenta. W przypadku wspólnika będącego osobą fizyczną zastosowanie ma stawka w wysokości 15 proc. (w tym zakresie regulacje umowne nie uległy zmianie), pod warunkiem przedstawienia przez tę osobę certyfikatu rezydencji. W myśl nowej umowy odsetki oraz należności licencyjne mogą być natomiast opodatkowane w państwie źródła podatkiem w wysokości 5 proc.

Nowością jest także wprowadzenie do umowy regulacji dotyczących zysków z przeniesienia własności majątku. Chodzi tu m.in. o dochody ze zbycia nieruchomości, a także o dochody ze zbycia udziałów i akcji. Zgodnie z nową umową dochody uzyskane z tytułu przeniesienia własności nieruchomości są opodatkowane w państwie, w którym położona jest nieruchomość. Przeniesienie własności udziałów, akcji i innych papierów wartościowych opodatkowane jest natomiast w zasadzie wyłącznie w państwie rezydencji, umowa wprowadza jednak pewien wyjątek – otóż zyski z przeniesienia własności akcji, udziałów lub innych praw w spółce, której aktywa majątkowe składają się głównie (bezpośrednio lub pośrednio) z majątku nieruchomego lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, mogą być opodatkowane w kraju położenia nieruchomości.

Przykład

Warto również zwrócić uwagę na art. 15 ust. 3 nowej umowy. Regulacja ta wyłącza możliwość opodatkowania dochodów z pracy najemnej wykonywanej za granicą wyłącznie w państwie rezydencji. Otóż dochody z pracy najemnej będą podlegać opodatkowaniu w państwie źródła, jeżeli:

a) pracownik wykonuje w ramach pracy najemnej również usługi na rzecz innej niż pracodawca osoby, która kontroluje bezpośrednio lub pośrednio sposób wykonania tych usług, i

b) pracodawca nie ponosi odpowiedzialności lub ryzyka za skutki pracy wykonanej przez pracownika.

Przykład

Nowością jest także regulacja wprowadzająca obowiązek zmiany metody wyłączenia na metodę zaliczenia (art. 24 ust. 3 umowy). Będzie tak w sytuacji, gdy w Polsce i w Niemczech dany dochód lub majątek objęty jest odmiennymi postanowieniami umowy lub jest przypisany odmiennym podmiotom, a ta różnica stanowisk nie może być uregulowana zgodnie z procedurą wzajemnego porozumiewania się i jeżeli w wyniku tych rozbieżności stanowisk dany dochód lub majątek mógłby być nieopodatkowany lub mógłby być opodatkowany według niższej stawki. Zmiana metody oznacza zakaz wyłączenia dochodu (majątku) od opodatkowania w państwie rezydencji.

Ważny dla polskiej spółki mającej niemieckich udziałowców może okazać się także przepis art. 29, dotyczący zwrotu podatku odliczanego u źródła. Jeżeli w Polsce (lub w Niemczech) podatek u źródła z tytułu wypłaty dywidendy, odsetek, należności licencyjnych lub innego rodzaju dochodu pobierany jest poprzez odliczenie, to – zgodnie z aktualnie obowiązującą umową – prawo państwa źródła do stosowania odliczenia podatku według stawki obowiązującej na podstawie przepisów jego prawa wewnętrznego nie jest naruszane przez postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podatek w ten sposób odliczony u źródła zwraca się na wniosek podatnika, jeżeli jest on zmniejszony lub zniesiony na mocy umowy.

Wniosek o zwrot podatku składa się do końca czwartego roku następującego po roku kalendarzowym, w którym podatek potrącony u źródła został naliczony od dywidend, odsetek, należności licencyjnych lub innego dochodu.

Przykład