REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w zakresie VAT - obowiązki osób zobowiązanych do zapłaty podatku

REKLAMA

Odrębnym problemem, którym w swoich rozstrzygnięciach zajął się Europejski Trybunał Sprawiedliwości, są obowiązki osób zobowiązanych do zapłaty podatku.
Zgodnie z przepisami art. 22 Szóstej Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku – każdy podatnik VAT został zobowiązany do:
a) zgłaszania rozpoczęcia, zmiany i zakończenia swojej działalności jako podatnika,
b) prowadzenia rachunkowości w sposób wystarczająco szczegółowy, aby umożliwić zastosowanie podatku od wartości dodanej oraz kontrolę przez organ podatkowy,
c) wystawiania faktury lub innego podobnego dokumentu uznawanego za fakturę w odniesieniu do wszystkich dostarczanych towarów i usług innemu podatnikowi i zachowania jego kopii,
d) wystawiania faktury w odniesieniu do płatności otrzymanych od innego podatnika, zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostanie dokonane.
Przepisy prawa wspólnotowego zawierają również wskazania co do minimalnej treści faktury. Zgodnie z nimi powinna ona zawierać:
a) cenę netto (bez podatku) i cenę brutto,
b) kwotę podatku należnego z rozbiciem na poszczególne stawki podatkowe,
c) kwoty obrotów objęte zwolnieniem podatkowym.
Ponadto w prawie wspólnotowym zezwolono państwom członkowskim na ustalenie w przepisach prawa krajowego kryteriów, według których można określić, kiedy dokument może być uznany za fakturę.
Nakazano w nim również, aby każdy podatnik składał deklarację podatkową w terminie ustalonym przez każde z państw członkowskich. Równocześnie zastrzeżono, że termin ten nie może przekraczać dwóch miesięcy od zakończenia każdego z okresów rozliczeniowych. Jednak okres rozliczeniowy może być ustalony przez każde z państw członkowskich na jeden, dwa lub trzy miesiące. Dopuszczono jednak, aby państwa członkowskie mogły ustalić inne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że nie będą one przekraczać 1 roku.
W przepisach prawa wspólnotowego określono również, co musi znaleźć się w deklaracji na potrzeby VAT. Muszą tam znaleźć się wszystkie niezbędne informacje potrzebne do obliczenia należnego podatku oraz dokonanych odliczeń, w danym przypadku, łącznie z całkowitą kwotą transakcji odnoszących się do tego podatku i odliczeń oraz całkowitą kwotą dostaw zwolnionych z podatku, jeśli wydaje się to niezbędne dla ustalenia podstawy wymiaru podatku.
Zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego każdy podatnik płaci kwotę netto podatku od wartości dodanej przy składaniu deklaracji podatkowej. Przepisy prawa wspólnotowego zezwalają państwom członkowskim na ustalenie innej daty płatności tej kwoty lub mogą ustalić wpłaty o charakterze zaliczkowym.
Równocześnie prawo wspólnotowe zezwoliło państwom członkowskim na nałożenie na podatnika obowiązku złożenia zeznania rocznego, zawierającego wskazane powyżej informacje, lecz dotyczące wszystkich transakcji dokonywanych w roku poprzednim.
Przepisy prawa wspólnotowego nakazują państwom członkowskim podjęcie wszelkich koniecznych środków w celu zapewnienia, aby osoby, które zgodnie z art. 21 ust. 1 lit. a) i b) uważane są za zobowiązane do zapłaty podatku zamiast podatnika mającego przedsiębiorstwo w innym kraju lub które są solidarnie zobowiązane do zapłaty, wypełniły powyżej wymienione obowiązki związane z deklaracją i płatnościami.
Do ich grona należą:
a) podatnicy dokonujący transakcji podlegających opodatkowaniu, za wyjątkiem transakcji wymienionych w art. 9 ust. 2 lit. e):
– przeniesienie i udzielenie praw autorskich, patentów, licencji, praw do znaków towarowych i podobnych praw,
– usługi reklamowe,
– usługi konsultantów, inżynierów, biur konsultingowych, prawników, księgowych oraz inne podobne usługi, jak również przetwarzanie danych i dostarczanie informacji,
– zobowiązania do całkowitego lub częściowego powstrzymania się od wykonywania działalności, określonego powyżej lub poniżej,
– operacje bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu skrytek sejfowych,
– zapewnienie personelu,
– świadczenie usług przez pośredników, którzy działają w imieniu i na rachunek osób trzecich, jeśli pośredniczą przy świadczeniu usług wymienionych w powyżej,
– które są dokonane przez podatnika rezydującego za granicą. W przypadku dokonania transakcji przez podatnika rezydującego za granicą państwa członkowskie mogą przyjąć regulacje zobowiązujące do zapłaty podatku inną osobę niż podatnik rezydujący za granicą. Między innymi osobą taką może być wyznaczony przedstawiciel podatkowy lub inna osoba, dla której przeprowadzana jest transakcja podlegająca opodatkowaniu. Państwa członkowskie mogą również postanowić, że inna osoba niż podatnik będzie solidarnie odpowiedzialna za zapłatę podatku;
b) odbiorca wskazanych powyżej usług, dostarczonych przez podatnika rezydującego za granicą; jednakże państwa członkowskie mogą wymagać, aby dostawca usług był solidarnie odpowiedzialny za zapłatę podatku.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że z zachowaniem wymogów stawianych przez prawo wspólnotowe, państwa członkowskie poprzez regulacje prawa krajowego mogą nałożyć inne obowiązki, które uznają za konieczne do prawidłowego naliczenia i pobrania podatku i uniknięcia oszustw podatkowych.
Ponadto państwa członkowskie poprzez regulacje prawa krajowego mogą zwolnić podatnika:
– z określonych obowiązków,
– od wszystkich obowiązków, jeżeli podatnicy ci dokonują tylko transakcji zwolnionych od podatku,
– z płatności należnego podatku, w przypadku gdy kwota podatku jest nieznaczna.
Podatek faktycznie należny
Pierwsze z analizowanych przeze mnie orzeczeń zapadło w sprawie C-342/87 pomiędzy Genius Holding BV a Staatssecretaris van Financiën (Holandia). Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez ETS, na podstawie przepisu art. 17(2), podatnik może korzystać z prawa do odliczenia VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który na mocy art. 21(1)(c) Dyrektywy jest należny wyłącznie z tego względu, iż został wykazany na fakturze.
W uzasadnieniu do tego rozstrzygnięcia stwierdzono, że fakt ograniczenia korzystania z prawa do odliczeń wyłącznie do podatków dotyczących dostaw towarów i świadczenia usług podaje w wątpliwość neutralność podatku VAT. Uznano w nim również, iż w celu zapewnienia przestrzegania tej zasady, do obowiązków państw członkowskich należy wprowadzenie w wewnętrznych systemach prawnych możliwości korygowania w każdym przypadku nieprawidłowo zafakturowanego podatku, jeśli wystawca faktury wykaże, iż działał w dobrej wierze.
Nota kredytowa
Z kolei w orzeczeniu w sprawie C-141/96 pomiędzy Finanzamt Osnabrück-Land a Bernhard Langhorst stwierdzono, że art. 22(3)(c) VI Dyrektywy upoważnia państwa członkowskie do traktowania noty kredytowej, wystawionej przez odbiorcę towarów lub usług, jako „dokumentu spełniającego rolę faktury”, jeżeli zawiera ona informacje wymagane przez tę dyrektywę dla faktury, która została wystawiona w porozumieniu z podatnikiem będącym dostawcą towarów lub usług i dostawca ma możliwość zakwestionowania wykazanej kwoty VAT. Trybunał zwrócił również uwagę, że podatnik, który nie zakwestionował kwoty podatku VAT wykazanej na nocie kredytowej spełniającej rolę faktury w kwocie wyższej w stosunku do kwoty należnej z tytułu transakcji opodatkowanych, musi być uznany za osobę wskazującą tę kwotę i w konsekwencji osobę zobowiązaną do zapłaty wykazanej kwoty w rozumieniu artykułu 21(1)(c) VI Dyrektywy.
Faktury fikcyjne
Następne orzeczenie zostało wydane w sprawie C-427/98 pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Federalną Niemiec. ETS przypomniał w nim, że przepis art. 21(1)(c) VI Dyrektywy ma na celu wyeliminowanie ryzyka uszczuplenia dochodów podatkowych w związku z niepoprawnymi lub fikcyjnymi fakturami. Jednakże ze względu na to, że dokonywany przez producenta na rzecz sprzedawcy zwrot wartości tzw. kuponów zniżkowych nie ma wpływu na inne transakcje w łańcuchu dystrybucji, nie można uznać, iż faktura wystawiona przez producenta na bezpośredniego klienta jest niepoprawna bądź fikcyjna. W tej sytuacji przepis nie wyklucza zastosowania podejścia przyjętego przez Trybunał w sprawie Elida Gibbs.
Korekta faktury
Ostatnie z orzeczeń zostało wydane w sprawie C-454/98 pomiędzy Schmeink & Cofreth AG & Co. KG a Finanzamt Borken oraz pomiędzy Manfred Strobel a Finanzamt Esslingen (Niemcy). Zdaniem ETS, jeśli wystawca faktury całkowicie wyeliminował w stosownym czasie ryzyko jakiegokolwiek obniżenia wpływów z tytułu podatków, zgodnie z zasadą neutralności VAT, podatek ten zafakturowany nieprawidłowo musi być skorygowany, niezależnie od tego, czy wystawca faktury działał w dobrej wierze.
Trybunał stanął na stanowisku, że do obowiązków państw członkowskich należy określenie procedur dotyczących korekty nieprawidłowo zafakturowanego podatku VAT, pod warunkiem, iż korekta taka nie będzie uzależniona od decyzji uznaniowej organów skarbowych. W uzasadnieniu do tego wyroku stwierdzono również, iż w przeciwieństwie do sytuacji w Genius Holding, w przypadkach w postępowaniu głównym, ryzyko uszczuplenia dochodów podatkowych zostało całkowicie wyeliminowane w odpowiednim czasie w związku z tym, iż wystawca faktury wycofał i zniszczył fakturę zanim wykorzystał ją odbiorca bądź – mimo iż faktura została faktycznie wykorzystana – jej wystawca rozliczył kwotę wykazaną odrębnie na fakturze. Istotne jest również i to, że wymóg, zgodnie z którym wystawca faktury zobowiązany jest wykazać, iż działał w dobrej wierze w związku z całkowitym wyeliminowaniem w odpowiednim czasie ryzyka uszczuplenia dochodów podatkowych, nie jest konieczny do zagwarantowania poboru VAT ani zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania.
Opracował Wojciech Maruchin


Autopromocja

REKLAMA

Źródło: Ksiegowosc.infor.pl
Czy ten artykuł był przydatny?
tak
nie
Dziękujemy za powiadomienie - zapraszamy do subskrybcji naszego newslettera
Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić.
UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł.
Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code
    Podatek PIT - część 2
    certificate
    Jak zdobyć Certyfikat:
    • Czytaj artykuły
    • Rozwiązuj testy
    • Zdobądź certyfikat
    1/10
    Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
    30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
    2 maja 2023 r. (wtorek)
    4 maja 2023 r. (czwartek)
    29 kwietnia 2023 r. (sobota)
    Następne
    Księgowość
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    E-faktury będą obowiązkowe w całej Unii Europejskiej. Czy KSeF przygotuje polskich przedsiębiorców?

    E-faktury będą obowiązywały w całej Unii Europejskiej. Od 1 stycznia 2024 roku państwa członkowskie UE będą mogły nałożyć na podatników obowiązek wystawiania faktu elektronicznych bez konieczności uzyskania decyzji derogacyjnej od KE. Od 2028 roku to rozwiązanie powinno być obligatoryjne w całej Unii Europejskiej, data nie jest jednak potwierdzona. System zaprezentowany przez Komisję Europejską określany jest jako VAT in Digital Age (ViDA). Ma on na celu dostosowanie obecnego systemu rozliczeń VAT do współczesnych wyzwań ery cyfrowej.

    Projekt objaśnień podatku u źródła (WHT) wciąż wzbudza wątpliwości

    Obecny projekt objaśnień jest już kolejnym projektem, który ma definiować zagadnienia podatku WHT i obejmuje przepisy obowiązujące od początku 2022 r. Pierwszy projekt ujrzał światło dzienne w czerwcu 2019 r., jednak nigdy nie wszedł w życie. Nowy projekt objaśnień WHT budzi jednak nowe wątpliwości w zakresie interpretowania i stosowania przepisów w zakresie WHT, co przy jednoczesnym wzroście kontroli wśród podatników w zakresie tego podatku rodzi dodatkowe obawy. 

    Zerowy VAT na żywność w I kwartale 2024 r. Jest rozporządzenie!

    Rozporządzenie w sprawie zerowego VAT na żywność w I kwartale 2024 r. zostało dzisiaj po południu opublikowane w Dzienniku Ustaw.

    Na co płatnicy WHT muszą uważać składając oświadczenie WH-OSC? Jakie błędy są najczęściej popełniane?

    Ustawa o Polskim Ładzie 1 stycznia 2022 r.  wprowadziła mechanizm pay & refund w rozliczeniach z tytułu podatku u źródła (WHT). Mechanizmem objęte zostały należności z tytułu dywidend, odsetek i należności licencyjnych, wypłacanych na rzecz jednego podmiotu powiązanego, których łączna kwota przekracza 2 mln zł w roku podatkowym. Co istotne, w odniesieniu do nadwyżki ponad 2 mln zł nie przewidziano możliwości zastosowania zwolnienia z ustawy o CIT ani preferencji wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. 

    Kiedy nie trzeba zgłaszać darowizny?

    Zastanawiasz się, czy musisz składać formularz SD-Z2, aby zgłosić otrzymaną od rodziny darowiznę. Wyjaśniamy, kiedy nie trzeba tego robić. A gdy zajdzie taka konieczność, podajemy informację, jak można dokonać tego przez internet, korzystając z usług rządowych.

    Akcyjny (opcyjny) program motywacyjny ESOP - projektowanie i wdrażanie

    Co to jest akcyjny (opcyjny) program motywacyjny (menedżerski) ESOP? - idea, korzyści, koszty oraz skutki

    Ile aktualnie wynosi wartość oficjalnych aktywów rezerwowych Polski?

    Oficjalne aktywa rezerwowe Polski to 170,9 mld euro, a w przeliczeniu na dolary amerykańskie 186,7 mld - poinformował dzisiaj Narodowy Bank Polski. Są to dane na koniec listopada 2023 r.

    Taryfa celna 2024 - opublikowano Wspólną Taryfę Celną i tablice korelacyjne na przyszły rok oraz listy nowych i usuniętych kodów CN

    Departament Ceł Ministerstwa Finansów poinformował, że w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii L z 31 października 2023 roku zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2364 z 26 września 2023 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej. Rozporządzenie to stosuje się od 1 stycznia 2024 roku.

    Tabela kursów średnich NBP z 7 grudnia 2023 roku - nr 237/A/NBP/2023

    Tabela kursów średnich NBP waluty krajowej w stosunku do walut obcych ogłoszona 7 grudnia 2023 roku - nr 237/A/NBP/2023. Kurs euro w tym dniu to 4,3334 zł.

    Wnioski WIS, WIA i WIP wyłącznie elektronicznie od 1 stycznia 2024 roku

    Ministerstwo Finansów poinformowało, że od 1 stycznia 2024 r. będzie można składać elektronicznie wnioski o wydanie wiążących informacji stawkowych (WIS), wnioski o wydanie wiążących informacji akcyzowych (WIA) i wnioski o wydanie wiążących informacji o pochodzeniu (WIP). Wnioski o wydanie WIS będą składane w serwisie e-Urząd Skarbowy a wnioski o wydanie WIA i WIP na portalu PUESC.

    REKLAMA