Skutki unieważnienia umowy sprzedaży

Pytania prejudycjalne zostały przedłożone ETS w ramach dwóch sporów pomiędzy A. Kittelem i Recolta Recycling SPRL a Belgią w przedmiocie odmowy uznania przez belgijskie władze podatkowe prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od transakcji wykorzystywanych w oszustwach typu karuzeli podatkowej. Zasadnicze zagadnienie, przed którym stanął Trybunał, dotyczyło tego, czy w sytuacji, gdy dostawa towarów jest przeznaczona dla podatnika, który zawarł umowę w dobrej wierze, nie wiedząc o oszustwie podatkowym popełnionym przez sprzedawcę, zasada neutralności podatku VAT oznacza, że nieważność umowy sprzedaży – jako sprzecznej z zasadami porządku publicznego – wynikająca z przepisu krajowego prawa cywilnego, powoduje utratę przez tego podatnika prawa do odliczenia podatku.

Innymi słowy, ETS musiał rozstrzygnąć, czy każda (bezwzględna) nieważność umowy sprzedaży powodować będzie automatyczne pozbawienie podatnika prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z dokonaniem – na podstawie nieważnej umowy – określonych czynności (np. dostawy towarów).

Zdaniem adwokata, zasady wspólnotowego systemu opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wykluczają, aby podatnikowi, który nabywa przedmioty od sprzedawcy, nie wiedząc o popełnionym przez sprzedawcę oszustwie, odmawiać prawa do odliczenia podatku, powołując się na wynikającą z krajowego prawa cywilnego bezwzględną nieważność umowy. Jednocześnie adwokat generalny zaznaczył, że w sytuacji, kiedy nabywca bierze świadomy udział w tego rodzaju czynności, której zamierzonym celem jest zmniejszenie obciążenia podatkowego, i w konsekwencji dopuszcza się prawnego nadużycia, traci on prawo do odliczenia podatku VAT. Bezwzględna nieważność czynności prawnej, co do zasady, nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku VAT

Orzeczenie ETS nawiązuje do wcześniejszej linii orzeczniczej dotyczącej podatkowych skutków czynności związanych z próbami obejścia prawa czy oszustwami podatkowymi. Trybunał uznał, że przewidziane w art. 17 VI Dyrektywy prawo do odliczenia stanowi integralną część systemu podatku VAT i, co do zasady, nie powinno podlegać jakimkolwiek ograniczeniom. Jednocześnie, na co zwrócił uwagę ETS, zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się wprowadzeniu powszechnego zróżnicowania między transakcjami legalnymi i nielegalnymi. W konsekwencji art. 17 VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego powodował utratę prawa do odliczenia podatku VAT w sytuacji, gdy zachodzi bezwzględna nieważność umowy sprzedaży ze względu na jej sprzeczność z zasadami porządku publicznego. Natomiast, jak podkreślił Trybunał, gdy na podstawie obiektywnych okoliczności zostanie ustalone, że dostawa została zrealizowana na rzecz podatnika, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że nabywając towar, uczestniczył w transakcji wykorzystywanej do popełnienia oszustwa, stwierdzenie niemożności skorzystania z prawa do odliczenia należy do sądu krajowego.