REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Czy można bezpośrednio powoływać się na przepisy Dyrektyw unijnych

Subskrybuj nas na Youtube

REKLAMA

Od 1 maja 2004 r. podatnicy VAT mogą bezpośrednio powoływać się na przepisy Dyrektyw, w przypadku gdy przepisy unijne nie zostały wprowadzone lub zostały wprowadzone nieprawidłowo. Od 1 stycznia 2007 r. weszła w życie Dyrektywa 2006/112/WE Rady z 28 lipca 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Zastępuje VI i I Dyrektywę. Nastapiła niewielka zmiana merytoryczna. Według nowej Dyrektywy odesłania do uchylonych Dyrektyw są uznawane za odesłania do nowej dyrektywy zgodnie z tabelą zbieżności. Jednak organy podatkowe w wydawanych interpretacjach takiego prawa podatnikom zazwyczaj nie przyznają.

1. Na takim stanowisko stanęła Izba Skarbowa w Krakowie w piśmie z 15 lutego 2006 r. nr PP-3/i/4407/305/05. Uznała, że „Zmiana postanowień art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT z 11 marca 2004 r. polegała jedynie na innym sposobie określenia kategorii pojazdów, z którymi jest związane wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa. Nie dotyczyła jednak samej istoty tego ograniczenia sprowadzającej się do zakazu odliczania podatku naliczonego w cenie paliwa przeznaczonego do napędu samochodów osobowych oraz pojazdów samochodowych nie spełniających ustawowych kryteriów samochodu ciężarowego. Zatem dopuszczalne jest utrzymanie przedmiotowego wyłączenia w obecnie obowiązującej ustawie o VAT, skoro istniało ono już na gruncie poprzedniej ustawy. Tym bardziej, iż wyłączenie prawa do odliczenia w tym zakresie jest zgodne z generalną zasadą prawa wspólnotowego, w myśl której w żadnym przypadku odliczenie podatku od wartości dodanej nie przysługuje od wydatków, które nie są wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Dlatego też państwo polskie, podobnie jak inne państwa członkowskie, wprowadziło wyłączenie z prawa do odliczenia wydatków związanych ze środkami transportu w odniesieniu, do których zachodzi duże prawdopodobieństwo, że mogą być dokonywane również na prywatny użytek podatnika. Ma to miejsce zwłaszcza w przypadku, gdy wydatki te są związane z pojazdami samochodowymi, które konstrukcyjnie nie są przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów.
Dyrektywa jest wiążąca dla każdego Państwa Członkowskiego, do którego jest kierowana, w zakresie celów, jakie należy osiągnąć, zapewniając jednakże organom poszczególnych państw swobodę wyboru stosowanych form i metod, co oznacza, iż dyrektywy Rady Unii Europejskiej nie obowiązują wprost państw członkowskich, ale wymagają implementacji do systemu prawa krajowego. Dlatego nie można mówić o wejściu w życie dyrektywy w takim znaczeniu, jak wchodzą w życie przepisy prawa krajowego. Tym samym nie jest możliwe odliczanie przez podatnika podatku naliczonego wprost na podstawie VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej, zwłaszcza w przypadku gdy w przewidzianym trybie nie stwierdzono, iż w wymaganym terminie państwo polskie nie wprowadziło do krajowej legislacji, względnie wprowadziło w sposób nieprawidłowy, normy przewidzianej w Dyrektywie - co zdaniem ETS uzasadniałoby bezpośrednie stosowanie prawa wspólnotowego”.

2. Również Izba Skarbowa w Gdańsku w piśmie z 30 grudnia 2005 r. nr OP/005-0006/05/Z stwierdziła, że:
„W ocenie organu odwoławczego z brzmienia cyt. art. 13(B)(b) i C VI Dyrektywy wynika, iż Państwa Członkowskie w odniesieniu do usług dzierżawy i wynajmu nieruchomości mogą wprowadzać dalsze ograniczenia zwolnienia, mogą przyznać podatnikowi prawo wyboru opodatkowania, mogą też wprowadzić ograniczenia w zakresie prawa wyboru opodatkowania.
Przepis ten pozwala Polsce na ustanowienie w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.) przepisów, wg których dzierżawa (najem) nieruchomości na cele niemieszkalne podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz przepisów dających podatnikom - u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro - prawo wyboru opodatkowania.
Przedstawione stanowisko jest zgodne z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-12/98 pomiędzy Miguel Amengual Far (Hiszpania), cyt.: Artykuł 13(B)(b) VI Dyrektywy zezwala Państwom Członkowskim na sformułowanie zasady, zgodnie z którą wynajem nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a zwolnienie z tego podatku ma zastosowanie wyłącznie do wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe.
W uzasadnieniu tego wyroku wskazano , iż: Dyrektywa ta gwarantuje Państwom Członkowskim szeroką swobodę w zakresie ustalania czy transakcje mają być opodatkowane, czy zwolnione.
W świetle powyższego zarzuty strony dotyczące błędnej wykładni przepisu art.13 C VI Dyrektywy nie mają uzasadnienia”.
 

3. Natomiast Małopolski Urząd Skarbowy w piśmie z 26 lipca 2006 r. nr DP3/443- -11/05/KH/53006, uzasadniając prawa do refakturowania, sam powołał się na przepisy VI Dyrektywy:
„A zatem należy stwierdzić, że refakturowanie usług oznacza bowiem nic innego jak fakturowanie usługi świadczonej przez podatnika podatku od towarów i usług przy pomocy osoby trzeciej.
Podatnik wykonujący usługę przy pomocy osoby trzeciej może zastosować jej refakturowanie. Opodatkowaniu podlega bowiem wykonanie usługi na podstawie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o PTU, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a więc nawet wtedy, gdy fizycznie wykonania usługi dokonuje osoba trzecia.
Jednocześnie tut. Urząd informuje, że pośrednim potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest art. 6 ust. 4 Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych, wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), który przewiduje, iż w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył usługę.
W świetle powyższych wyjaśnień odsprzedaż usługi obcej na rzecz swojego zleceniodawcy nie jest czynnością zabronioną przez przepisy prawa podatkowego. Dokonując odsprzedaży usługi, należy stosować stawkę VAT właściwą dla danej usługi. Od tej ogólnej zasady występują wyjątki.
Przykładem może być odsprzedaż usług pocztowych. Usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku, ale wyłącznie w sytuacji gdy świadczone są przez pocztę państwową. A zatem w sytuacji gdyby te usługi były odsprzedane przez podatnika niebędącego pocztą państwową, winny być opodatkowane wg 22-procentowej stawki VAT”.

4. Na przepisy UE oraz orzecznictwo ETS nie powołał się również Małopolski Urząd Skarbowy w piśmie z 14 czerwca 2005 r. nr PP 2/443-132/05/KH/40520, gdzie uznał, że decyduje w tym przypadku wyłącznie klasyfikacja PKWiU. Takie stanowisko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług reklamowych jest błędne. W piśmie tym czytamy:
„Na podstawie umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym (firma z siedzibą w Szwajcarii), Spółka świadczy usługi promocji i merchandisingu (zapewnienia właściwej ekspozycji i dostępności) wyrobów produkowanych przez siebie, w wybranych punktach sprzedaży na terenie wolnych obszarów celnych, liniach lotniczych, promach, statkach itp.
Na podstawie powyższej umowy Spółka świadczy usługi o charakterze promocyjno-ekspozycyjnym. (...) Przedmiot zapytania sprowadza się do ustalenia, czy ww. czynności stanowią usługi reklamy oraz czy właściwym będzie ustalenie miejsca świadczenia usług wg regulacji art. 27 ust. 3 w związku z art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Spółki powyższy zakres czynności wykonywanych na rzecz usługobiorcy szwajcarskiego stanowi usługi reklamowe w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz VI Dyrektywy UE z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych (77/388/EEC). Na taki charakter wykonywanych przez Spółkę usług wskazują też wyroki ETS dotyczące zakresu pojęcia „usługi reklamowe”, w tym wyroki o numerach C-68/92 oraz C-73/92, w których ETS stwierdził, iż dla uznania określonych czynności za usługi reklamowe wystarczające jest, by przyczyniały się one do zwiększenia sprzedaży oferowanych produktów lub usług. W ocenie Spółki wymienione działania polegające na zapewnianiu dostępności wyrobów, ich promocji i właściwej ekspozycji mają na celu zwiększenie sprzedaży, a zatem spełniają funkcje reklamowe i stanowią tym samym usługi o charakterze reklamowym. (...) Tytułem uzupełnienia w dniu 17 maja 2005 r. Podatnik oświadczył, że ww. usługi mieszczą się wg PKWiU pod symbolem 52.1 „Usługi w zakresie handlu detalicznego prowadzonego w niewyspecjalizowanych sklepach” oraz pod symbolem 51 „Usługi w zakresie handlu hurtowego i komisowego, z wyjątkiem handlu pojazdami mechanicznymi i motocyklami”.
Odpowiadając na powyższe zapytanie, stwierdza się, co następuje:
"Usługi w zakresie reklamy zostały sklasyfikowane wg PKWiU pod symbolem 74.4. Jak wynika z treści pisma, czynności Podatnika nie zostały zaliczone do ww. grupowania, brak jest zatem podstaw do nazwania ich usługami z zakresu reklamy. Usługi w zakresie handlu nie zostały wymienione w art. 27 ust. 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Oznacza to, że w tym przypadku za miejsce świadczenia ww. usług należy uznać miejsce siedziby świadczącego usługę - zgodnie z regulacją zawartą w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Usługa powyższa podlega opodatkowaniu wg stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy”.
Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Biuletyn VAT

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Prof. Modzelewski: Nikt nie unieważnił faktur VAT wystawionych w tradycyjnej formie (poza KSeF). W 2026 r. nie będzie za to kar

Niedotrzymanie wymogów co do postaci faktury nie powoduje jej nieważności. Brak jest również kar podatkowych za ten czyn w 2026 r. – pisze profesor Witold Modzelewski. Może tak się zdarzyć, że po 1 lutego 2026 r. otrzymamy papierową fakturę VAT a do KSeF zostanie wystawiona faktura ustrukturyzowana? Czyli będą dwie faktury. Która będzie ważna? Ta, którą wystawiono jako pierwszą – drugą trzeba skorygować (anulować), ale w KSeF jest to niemożliwe – odpowiada profesor Witold Modzelewski.

Prof. Modzelewski: Podręcznik KSeF 2.0 sprzeczny z ustawą o VAT. Czym jest „wystawienie” faktury ustrukturyzowanej i „potwierdzenie transakcji”?

Zdaniem profesora Witolda Modzelewskiego, opublikowany przez Ministerstwo Finansów Podręcznik KSeF (aktualnie ukazały się jego 4 części) jest sprzeczny z opublikowanymi projektami aktów wykonawczych dot. obowiązkowego modelu KSeF, a także ze zmienioną nie tak dawno ustawą o VAT.

Obowiązkowy KSeF w budownictwie i branży deweloperskiej 2026: specyfika fakturowania i niestandardowe modele sprzedaży

Faktura ustrukturyzowana to dokument, który w relacji między podatnikami obowiązkowo ma zastąpić dotychczas stosowane faktury. W praktyce faktury niejednokrotnie zawierają znacznie więcej danych, niż wymaga tego prawodawca, gdyż często są nośnikiem dodatkowych informacji i sposobem ich wymiany między kontrahentami. Zapewne z tego powodu autor struktury FA(3) postanowił zamieścić w niej więcej pól, niż tego wymaga prawo podatkowe. Większość z nich ma charakter fakultatywny, a to oznacza, że nie muszą być uzupełniane. W niniejszej publikacji omawiamy specyfiką fakturowania w modelu ustrukturyzowanym w branży budowlanej i deweloperskiej.

Czy można będzie anulować fakturę wystawioną w KSeF w 2026 roku?

Czy faktura ustrukturyzowana wystawiona przy użyciu KSeF może zostać anulowana? Czy będzie to możliwe od 1 lutego 2026 r.? Zdaniem Tomasza Krywana, doradcy podatkowego faktur ustrukturyzowanych wystawionych przy użyciu KSeF nie można anulować. Anulowanie takich faktur oraz innych faktur przesłanych do KSeF nie będzie również możliwe od 1 lutego 2026 r.

REKLAMA

KSeF 2026: wystawienie nierzetelnej faktury ustrukturyzowanej. Czego system nie zweryfikuje? Przykłady uchybień (daty, kwoty, NIP), kary i inne sankcje

W 2026 r. większość podatników będzie zobowiązana do wystawiania i otrzymywania faktur ustrukturyzowanych za pośrednictwem KSeF. Przy fakturach zarówno sprzedażowych, jak i zakupowych kluczowe jest, by dokumenty te były rzetelne. Błędy mogą pozbawić prawa do odliczenia VAT, a w skrajnych przypadkach skutkować odpowiedzialnością karną. Mimo automatyzacji KSeF nie chroni przed nierzetelnością – publikacja wskazuje, jak jej unikać i jakie grożą konsekwencje.

Nadchodzi podatek od smartfonów. Ceny pójdą w górę już od 2026 roku, zapłacimy więcej za każdy telefon, laptop i telewizor

Od 1 stycznia 2026 roku w życie ma wejść nowa opłata, która dotknie każdego, kto kupi smartfona, tablet, komputer czy telewizor. Choć rząd zapewnia, że to nie podatek, w praktyce ceny elektroniki wzrosną o co najmniej 1%. Pieniądze nie trafią do budżetu państwa, lecz do organizacji reprezentujących artystów. Eksperci ostrzegają: to konsumenci zapłacą prawdziwą cenę tej decyzji.

Weryfikacja kontrahentów: jak działa STIR (kiedy blokada konta bankowego) i co grozi za brak sprawdzenia rachunku na białej liście podatników VAT?

Walka z nadużyciami podatkowymi wymaga od państwa zdecydowanych działań prewencyjnych. Część z nich spoczywa też na przedsiębiorcach, którzy w określonych sytuacjach muszą sprawdzać rachunek bankowy kontrahenta na białej liście podatników VAT. System Teleinformatycznej Izby Rozliczeniowej (STIR) to narzędzie analityczne służące do wykrywania i przeciwdziałania wyłudzeniom podatkowym. Za jego pośrednictwem urzędnicy monitorują nietypowe transakcje, a przy podwyższonym ryzyku mogą nawet zablokować rachunek bankowy przedsiębiorcy. Jak działa ten system i co grozi firmie, która zignoruje obowiązek weryfikacji kontrahenta?

Dropshipping: miliony bez wysiłku, czy zwykła działalność? Co dropshipper musi wiedzieć: przepisy, kontrole, odpowiedzialność wobec klientów

Czy naprawdę można zarobić miliony bez żadnego kapitału ani umiejętności? Internetowi influencerzy przekonują, że usługi typu „dropshipping” lub „print on demand” to najłatwiejszy sposób na zarabianie bez wysiłku. Wystarczy poświęcić kilka godzin w tygodniu na lekką pracę, a resztę czasu można poświęcić na relaks i przeliczanie zer na koncie. Gdzie więc tkwi haczyk?

REKLAMA

KSeF budzi kolejne wątpliwości. Co naprawdę wynika z podręczników Ministerstwa Finansów?

Im bliżej obowiązkowego startu Krajowego Systemu e-Faktur, tym większe zamieszanie wśród przedsiębiorców. Choć Ministerstwo Finansów opublikowało cztery podręczniki mające ułatwić firmom przygotowania, w praktyce ich lektura rodzi kolejne wątpliwości i pytania.

Szok w prawie podatkowym: obywatel płaci 10 razy wyższy podatek za identyczny garaż - jeśli stoi poza budynkiem mieszkalnym?

Garaże pod lupą Trybunału Konstytucyjnego. Rzecznik Praw Obywatelskich Marcin Wiącek alarmuje, że właściciele garaży mogą być nierówno traktowani przez prawo. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, identyczne pomieszczenia przeznaczone do przechowywania pojazdów są opodatkowane zupełnie inaczej – nawet 10 razy wyższą stawką, jeśli znajdują się poza budynkiem mieszkalnym. Sprawa trafiła do Trybunału Konstytucyjnego po wniosku I prezes Sądu Najwyższego Małgorzaty Manowskiej.

REKLAMA