Faktura korygująca po zakończeniu roku

Faktura korygująca po zakończeniu roku

RADA

Jeżeli sprawozdanie finansowe za rok poprzedni zostało już zatwierdzone, to otrzymane faktury korygujące przychody/koszty roku poprzedniego można ująć w księgach rachunkowych bieżącego roku. Natomiast dla celów podatkowych, zgodnie z ostatnim podejściem organów podatkowych, faktury korygujące powinny zostać uwzględnione w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania usług. Tym samym jednostka powinna skorygować przychody/koszty właściwego okresu rozliczeniowego przez złożenie stosownej korekty.

UZASADNIENIE

Faktury VAT to dokumenty potwierdzające przeprowadzone przez podatników transakcje podlegające opodatkowaniu. Istotne jest, aby były wystawione prawidłowo pod względem formalnym i odzwierciedlały rzeczywisty przebieg transakcji. Jednak praktyka pokazuje, że w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, które powodują konieczność skorygowania wystawionych wcześniej faktur przez wystawienie faktury korygującej lub noty korygującej. Do poprawiania błędów należy stosować oba te dokumenty.

Zobacz e-poradnik „Faktury VAT w 2013 r.” dostępny na www.inforfk.pl

Faktury korygujące należy wystawić w przypadku:

• udzielenia rabatu po wystawieniu faktury pierwotnej,

• zwrotu sprzedawcy towarów,

• zwrotu nabywcy kwot nienależnych,

• zwrotu nabywcy całości lub części należności,

• podwyższenia ceny po wystawieniu faktury,

• stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak zaklasyfikować zdarzenia po dacie bilansu

Badanie i składanie sprawozdania finansowego - najważniejsze zagadnienia

Rozporządzenie MF w sprawie wystawiania faktur stanowi, jakie elementy powinna zawierać prawidłowo wystawiona faktura korygująca.

UWAGA!

Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą albo oznaczeniem towaru lub usługi (z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury), może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Ujęcie faktur korygujących w księgach rachunkowych

Faktury korygujące dotyczące poprzedniego roku należy ująć w księgach rachunkowych zgodnie z zapisami art. 54 ustawy o rachunkowości. Z przepisu tego wynika, że jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na sprawozdanie finansowe, po jego zatwierdzeniu, wówczas skutki tych zdarzeń ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała.

Wynika więc z tego, że jeśli roczne sprawozdanie finansowe za rok poprzedni zostało już zatwierdzone, to faktury korygujące przychody/koszty dotyczące poprzedniego roku ujmuje się w księgach rachunkowych okresu, w którym otrzymano faktury korygujące, czyli w roku bieżącym.

Faktury korygujące a skutki podatkowe

Dla celów podatkowych istnieją dwa podejścia do ujęcia kosztów

Podejście I

Dla celów podatku dochodowego koszty „dzieli się” na bezpośrednio związane z przychodami oraz na koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, tj. koszty pośrednie. Moment, w którym jednostka ujmuje wydatek w kosztach uzyskania przychodów, zależy od tego, do której z tych grup kosztów wydatek jest zakwalifikowany:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po terminie złożenia zeznania podatkowego, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie,

• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Faktura korygująca zmniejszająca podatek, gdy usługa nie podlega VAT

Zapraszamy na forum Rachunkowość

Gdy koszty bezpośrednie zostaną poniesione po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i złożeniu zeznania podatkowego, wówczas koszty dotyczące poprzedniego roku są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe/składane zeznanie.

Natomiast koszty pośrednie są potrącalne w dacie poniesienia. Zatem koszty pośrednie będą uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów na tych samych zasadach jak dla celów bilansowych (z wyjątkiem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów).

Posłuchaj audycji radia INFOR.PL „Zatwierdzanie sprawozdania finansowego” dostępnej na www.inforfk.pl

Podejście II

W ostatnim czasie organy podatkowe prezentowały pogląd, zgodnie z którym przychody podatkowe/koszty podatkowe należy korygować w okresie rozliczeniowym, w którym ujęto przychody/koszty wynikające z faktury pierwotnej. Bez znaczenia jest przy tym przyczyna korekty oraz czy dotyczy ona kosztów bezpośrednio czy pośrednio związanych z przychodami.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 18 stycznia 2013 r. (sygn. IPPB5/423-1222/12-3/MK) stwierdził:

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu, lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość przychodu.

Przepisy ustawy o pdop nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Nie ma również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia lub zwiększenia przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy w dacie powstania przychodu należnego. Wobec tego należy posłużyć się literalną wykładnią powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe.

Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o pdop łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Przy czym w przypadku rozliczania usług w okresach rozliczeniowych datą powstania przychodu jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, który powstał na ww. zasadach. Faktura korygująca powinna mieć zatem wpływ na przychody należne, określone w fakturze pierwotnej, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu w roku podatkowym wcześniejszym niż data wystawienia faktury korygującej, to faktura ta powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży, poprzez złożenie odpowiedniej korekty zeznania podatkowego. Faktura korygująca wykazuje bowiem właściwy (wyższy, niższy) przychód. Korekta przychodu wynikająca z faktury korygującej powinna zatem być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyrokach z 26 czerwca 2012 r. (sygn. akt II FSK 2422/10) oraz z 12 lipca 2012 r. (sygn. akt II FSK 2660/10).

Więcej na ten temat w Biuletynie Głównego Księgowego

Joanna Gawrońska

biegły rewident