Przeliczanie faktur wystawianych w euro i złotych

Faktury wystawiane w euro i złotych - jaki kurs NBP?

Polski podatnik VAT świadczy usługi dla innego polskiego podatnika VAT. Na każdym zleceniu na usługę ustalana jest cena w euro. Stosuje się przy tym następujący zapis: „cena frachtu ustalana jest według kursu NBP ogłoszonego w dniu poprzedzającym rozładunek, zgodnie z art. 31a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług”. Odbiorca usługi akceptuje tylko faktury, na których jest wyliczenie kosztów usługi oraz VAT wyrażone w euro, a także wyliczenie kosztów usługi w złotych według kursu z dnia poprzedzającego wykonanie usługi (tj. rozładunku).

Czy tak wystawioną fakturę w siódmym dniu od wykonania usługi należy przeliczyć według kursu z dnia poprzedzającego dzień roboczy wystawienia faktury? Czy nie jest błędem korzystanie z wyliczenia na fakturze w złotych według kursu z dnia poprzedzającego wykonanie usługi? Na wystawionej fakturze cena jest wyrażona w euro i w złotych - z tym że kurs euro jest z poprzedniego dnia roboczego, ponieważ tak żąda odbiorca usługi (innych faktur nie akceptuje). Czy zastosowany kurs euro jest prawidłowy i nie ma potrzeby ponownego przeliczania faktury według kursu z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury - czyli poprzedzającego siódmy dzień od dnia wykonania usługi?

 Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Odpowiedź na pytanie zależy od tego, czy faktura jest do zapłaty w euro (wówczas opisany sposób postępowania jest nieprawidłowy), czy też w złotych (wówczas stosowana procedura jest poprawna).

Kwoty VAT na fakturach należy wykazywać w złotych - bez względu na to, w jakiej walucie określone są kwoty na fakturze. Obowiązek ten wynika z § 5 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Na marginesie można wskazać, że od 1 stycznia 2014 r. będzie to wynikało z art. 106e ust. 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa z o VAT). Niedopuszczalne jest zatem wystawianie faktur z polskim VAT wykazywanym w euro (nie ma natomiast przeszkód, aby VAT wyrażony w złotych był regulowany przez nabywcę w euro po dowolnym, ustalonym przez strony kursie przeliczeniowym).

VAT wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określone są kwoty w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy - przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Nie ma też jednak przeszkód, aby faktury były wystawiane w dwóch walutach - np. w euro oraz w złotych. Takie rozwiązanie jest właściwe jednak tylko w przypadkach, gdy faktura dotyczy należności wyrażonej początkowo w jednej walucie (np. w euro), która jednak do zapłaty jest w walucie drugiej (np. w złotych). W takich przypadkach strony mogą ustalić dowolny kurs przeliczeniowy - np. z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykonania usługi. Co istotne, jeżeli drugą walutą na takich fakturach jest złoty, nie mają zastosowania przepisy art. 31a ustawy o VAT - czyli przepisy określające kursy przeliczeniowe stosowane do celów VAT. Kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania nie są bowiem w takich przypadkach wyrażone w walucie obcej.

Kto musi przejść na księgi rachunkowe od 2014 r.