Krótkoterminowe świadczenia pracownicze według MSR 19

Celem MSR 19 jest uregulowanie rachunkowości świadczeń pracowniczych oraz ujawniania informacji na ich temat. Standard dotyczy trzech kategorii świadczeń, które wynikają:

• ze sformalizowanych programów lub innych sformalizowanych ustaleń między jednostką a jej poszczególnymi pracownikami, grupami pracowników i ich przedstawicielami,

• z wymogów prawnych lub ustaleń branżowych, na podstawie których jednostki są zobowiązane do wpłacania składek na rzecz krajowych, państwowych, branżowych i innych wielozakładowych programów, lub

• z niesformalizowanych praktyk, które powodują powstanie zwyczajowo oczekiwanego zobowiązania.

W myśl MSR 19 na świadczenia pracownicze składają się:

• krótkoterminowe świadczenia pracownicze, do których należą wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne, płatne urlopy wypoczynkowe i płatne zwolnienia chorobowe, wypłaty z zysku i premie (jeśli podlegają wypłacie w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego) oraz świadczenia niepieniężne dla aktualnie zatrudnionych pracowników,

• świadczenia po okresie zatrudnienia, np. emerytury i inne świadczenia emerytalne, ubezpieczenie na życie po okresie zatrudnienia oraz opieka medyczna po okresie zatrudnienia,

• inne długoterminowe świadczenia pracownicze (np. urlop z tytułu długiego stażu pracy, urlop naukowy, nagrody jubileuszowe i inne świadczenia z tytułu długiego stażu pracy, renty inwalidzkie oraz, jeśli przypadają one do wypłaty 12 lub więcej miesięcy po zakończeniu okresu, wypłaty z zysku, premie i odroczone wynagrodzenia),

• świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy.

Przewidzianą formą świadczenia jest przekazana bezpośrednio płatność, dostarczenie rzeczy oraz wykonanie usługi. Podkreślić należy, że świadczenia pracownicze obejmują świadczenia nie tylko wobec pracownika, którym w myśl definicji standardu jest każda zatrudniona w jednostce osoba, niezależnie od czasowego wymiaru (pełny/niepełny wymiar godzin, dorywczo, na czas określony/nieokreślony) i sposobu wykonywania pracy (członkowie kadry kierowniczej i organu zarządzającego również są uważani za pracowników). Świadczeniem pracowniczym jest także świadczenie na rzecz osób pozostających na utrzymaniu pracownika, którymi są najczęściej członkowie rodziny - współmałżonkowie i dzieci. Standard wskazuje tu jednak również inne osoby i osoby trzecie w formie zakładów ubezpieczeń.

Krótkoterminowe świadczenia pracownicze

Krótkoterminowe świadczenia pracownicze definiowane są jako świadczenia pracownicze (inne niż świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy), które są w całości należne w ciągu 12 miesięcy od zakończenia okresu, w którym pracownicy wykonywali związaną z nimi pracę. Standard dzieli je na cztery grupy:

1. Wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenie społeczne.

2. Krótkoterminowe płatne nieobecności (np. płatny urlop wypoczynkowy i płatne zwolnienie chorobowe), jeśli oczekuje się, że nieobecności wystąpią w ciągu 12 miesięcy od zakończenia okresu, w którym pracownicy wykonywali związaną z nim pracę.

3. Wypłaty z zysku i premie przypadające do wypłaty w ciągu 12 miesięcy od zakończenia okresu, w którym pracownicy wykonywali związaną z nim pracę.

4. Świadczenia niepieniężne (takie jak opieka medyczna, mieszkania służbowe, samochody i inne nieodpłatnie subsydiowane towary lub usługi) dla aktualnie zatrudnionych pracowników.

Krótkoterminowe świadczenia pracownicze najczęściej wykazywane w raportach spółki to:

• dofinansowanie wypoczynku,

• imprezy zbiorowe,

• zajęcia sportowo-rekreacyjne,

• zabiegi profilaktyczno-rehabilitacyjne,

• imprezy integracyjne,

• wycieczki turystyczno-krajoznawcze,

• sport masowy,

• imprezy okolicznościowe,