REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak jest skonstruowany rachunek przepływów pieniężnych

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Ewa Szczepankiewicz
inforCMS

REKLAMA

REKLAMA

Sporządziłam po raz pierwszy rachunek przepływów pieniężnych metodą pośrednią i zmiana gotówki nie zgadza mi się o ponad 30 000 zł. Co zrobiłam źle? Jaki jest „mechanizm” tego sprawozdania? Czy są jakieś księgowe programy komputerowe, które automatycznie wyliczają przepływy tak jak bilans czy też rachunek wyników?

RADA

REKLAMA

Autopromocja

Sprawozdanie z przepływów pieniężnych ma za zadanie wykazanie, w jaki sposób każda z trzech podstawowych dziedzin działalności: operacyjna, inwestycyjna i finansowa, wpłynęła na zmianę środków pieniężnych. Rachunek przepływów pieniężnych skonstruowany jest w oparciu o fundamentalne równanie bilansowe (aktywa = pasywa), jest jego przekształconą postacią. Dlatego przy jego prawidłowym sporządzeniu wyliczona suma przepływów pieniężnych musi być równa bilansowej zmianie środków pieniężnych. Uświadomienie sobie zasady jego działania poprzez powiązania z równaniem bilansowym ułatwia jego właściwe sporządzenie. Dalsze szczegóły - w uzasadnieniu.

UZASADNIENIE

W załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości znajdują się wzory rachunku przepływów pieniężnych, sporządzanego metodą bezpośrednią i metodą pośrednią, zawierające minimalny zakres wymaganej informacji. Krajowy Standard Rachunkowości nr 1 „Rachunek przepływów pieniężnych” określa zasady wykazywania w rachunku przepływów pieniężnych informacji o zmianach stanu środków pieniężnych i ich ekwiwalentów, jakie nastąpiły w jednostce. Ani ustawa jednak, ani Krajowy Standard Rachunkowości nie mówią o prawdzie wiadomej, choć nie dla wszystkich, którzy muszą sporządzać rachunek przepływów pieniężnych, oczywistej. Otóż rachunek przepływów pieniężnych sporządzany metodą pośrednią powstał w oparciu o równanie bilansowe. Zostało ono przekształcone tak, aby spełniało inną niż bilans funkcję, to jest aby wykazywało źródła przepływów pieniężnych i ich wykorzystanie, w podziale na rodzaje działalności gospodarczej jednostki: operacyjną, inwestycyjną i finansową.

Rachunek przepływów pieniężnych sporządzany metodą pośrednią skonstruowany jest w oparciu o fundamentalne równanie bilansowe (aktywa = pasywa), które zostało najpierw przekształcone w taki sposób, aby wyliczało zmianę stanu środków pieniężnych, następnie przekształcone w taki sposób, aby grupując elementy porozdzielać przepływy z działalności finansowej i inwestycyjnej od pozostałych, czyli operacyjnych, a ponadto jego elementy zostały skorygowane o pozycje niepieniężne na zasadzie: jeden element na plus, drugi o tę samą wielkość na minus, tak, aby wyłączając korektę w jednej pozycji sprawozdania, dodać ją w innej pozycji i nie zakłócić równowagi równania bilansowego.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Poniżej przedstawiono zasadę konstrukcji rachunku przepływów pieniężnych w pewnym uproszczeniu (z uwagi na ograniczony zakres tego opracowania).

Równanie bilansowe

aktywa = pasywa

oraz

zmiana stanu aktywów = zmiana stanu pasywów

po rozwinięciu:

zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych + zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych) + zmiana zapasów + zmiana należności (długo- i krótkoterminowych) + zmiana środków pieniężnych + zmiana czynnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych) = zmiana kapitałów własnych (w tym wynik finansowy i zmiana kapitału) + zmiana rezerw + zmiana zobowiązań + zmiana pasywnych rozliczeń międzyokresowych

można przekształcić:

zmiana środków pieniężnych =

wynik finansowy + zmiana kapitału + zmiana rezerw + zmiana zobowiązań + zmiana pasywnych rozliczeń międzyokresowych - zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych) - zmiana zapasów - zmiana należności (długo- i krótkoterminowych) - zmiana czynnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

następnie zapisać w inny sposób:

wynik finansowy

+ zmiana kapitału (podstawowego i zapasowego)

+ zmiana rezerw

+ zmiana zobowiązań

+ zmiana pasywnych rozliczeń międzyokresowych

- zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- zmiana zapasów

- zmiana należności (długo- i krótkoterminowych)

- zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

- zmiana czynnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

= zmiana środków pieniężnych

i przegrupować:

wynik finansowy

- zmiana zapasów

- zmiana należności (długo- i krótkoterminowych)

+ zmiana zobowiązań

+ zmiana rezerw

+ zmiana pasywnych rozliczeń międzyokresowych

- zmiana czynnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

- zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ zmiana kapitału (własnego)

= zmiana środków pieniężnych

Następnie:

1) dodać pod pozycją „wynik finansowy” i odjąć pod pozycją „zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych” amortyzację środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

2) oraz skorygować wynik finansowy (odjąć) o wynik z działalności inwestycyjnej oraz dodać ten wynik pod pozycją „zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych)”

3) odjąć zmianę zobowiązań finansowych, dotyczących kredytów, pożyczek, leasingu itp., od zmiany zobowiązań ogółem i dodać pod pozycją „zmiana kapitału”:

wynik finansowy

+ amortyzacja

- wynik z działalności inwestycyjnej

- zmiana zapasów

- zmiana należności (długo- i krótkoterminowych)

+ zmiana zobowiązań

- zmiana zobowiązań z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

+ zmiana rezerw

+ zmiana rozliczeń międzyokresowych (pasywnych)

- zmiana aktywnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

- zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- amortyzacja

- zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ wynik z działalności inwestycyjnej

+ zmiana kapitału

+ zmiana zobowiązań z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

= zmiana środków pieniężnych

Na tym etapie przekształcenia powyższe równanie czerpie wyłącznie z pozycji zawartych w bilansie i amortyzacji zawartej w rachunku wyników (bądź zapisanej jako saldo konta kosztów rodzajowych).

Zostawmy na chwilę to równanie i zwróćmy uwagę, że wynik z działalności inwestycyjnej obejmuje wynik na sprzedaży majątku trwałego podlegającego amortyzacji, jak też wynik na sprzedaży inwestycji: wynik na sprzedaży majątku trwałego niepodlegającego amortyzacji (inwestycje długoterminowe) oraz wynik na sprzedaży inwestycji krótkoterminowych. Wynik na sprzedaży rzeczowego majątku trwałego podlegającego amortyzacji to z kolei wartość sprzedaży środków trwałych (bez VAT) minus nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych.

wynik z działalności inwestycyjnej =

wynik na sprzedaży rzeczowego majątku trwałego podlegającego amortyzacji

+ wynik na sprzedaży majątku trwałego niepodlegającego amortyzacji (inwestycji długoterminowych)

+ wynik na sprzedaży inwestycji krótkoterminowych

następnie:

wynik z działalności inwestycyjnej =

+ wartość sprzedaży środków trwałych (bez podatku VAT)

- nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych

+ wynik na sprzedaży majątku trwałego niepodlegającego amortyzacji (inwestycji długoterminowych)

+ wynik na sprzedaży inwestycji krótkoterminowych

Nadal, abstrahując od równania, rozważmy inną kwestię. Zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych to ich stan końcowy minus stan początkowy. Wartość aktywów trwałych na koniec roku to w uproszczeniu ich wartość z początku roku pomniejszona o amortyzację, powiększona o zakupy i pomniejszona o nieumorzoną wartość sprzedanych środków trwałych. Z kolei wynik na sprzedaży majątku trwałego podlegającego amortyzacji to wartość sprzedaży (bez VAT) minus nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych.

Zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych to więc:

wartość z początku roku

- amortyzacja

+ zakupy

- nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych

- wartość z początku roku

Rozważając teraz następujący fragment przekształconego wcześniejszego równania bilansowego:

- zmiana stanu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- amortyzacja

- zmiana stanu inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ wynik z działalności inwestycyjnej

zmieniamy pierwszą i ostatnią pozycję (pamiętając o znakach (+) i (-)), mając na uwadze powyższe dygresje:

- wartość z początku roku

+ amortyzacja

- zakupy rzeczowego majątku trwałego

+ nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych

+ wartość z początku roku

- amortyzacja

- zmiana stanu inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ wartość sprzedaży środków trwałych (bez podatku VAT)

- nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych

+ wynik na sprzedaży inwestycji długoterminowych

+ wynik na sprzedaży inwestycji krótkoterminowych

Widać z tego, że powtarzają się: „wartość z początku roku”, „amortyzacja” i „nieumorzona wartość sprzedanych środków trwałych”, lecz z przeciwnymi znakami. Można więc te wielkości wykreślić (pominąć), ponieważ się znoszą wzajemnie.

- zakupy rzeczowego majątku trwałego

- zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ wartość sprzedaży środków trwałych (bez podatku VAT)

+ wynik na sprzedaży inwestycji długoterminowych

+ wynik na sprzedaży inwestycji krótkoterminowych

Nasze przekształcane równanie bilansowe można więc zapisać, wykorzystując przedstawiony wyżej fragment:

wynik finansowy

+ amortyzacja

- wynik z działalności inwestycyjnej ogółem

- zmiana zapasów

- zmiana należności (długo- i krótkoterminowych)

+ zmiana zobowiązań bez zmian z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

+ zmiana rezerw

+ zmiana rozliczeń międzyokresowych (pasywnych)

- zmiana aktywnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

- zakupy rzeczowego majątku trwałego

+ wartość sprzedaży środków trwałych (bez podatku VAT)

- zmiana inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ wynik na sprzedaży inwestycji długoterminowych i krótkoterminowych

+ zmiana kapitału

+ zmiana zobowiązań z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

= zmiana środków pieniężnych

Wynik na sprzedaży inwestycji długoterminowych to wartość sprzedaży inwestycji minus ich wartość księgowa. Zmiana stanu inwestycji to wartość końcowa inwestycji minus wartość początkowa inwestycji. Wartość końcowa inwestycji to wartość początkowa inwestycji minus wartość księgowa inwestycji sprzedanych plus wartość inwestycji nabytych.

Przekształćmy fragment równania:

- zmiana stanu inwestycji (długo- i krótkoterminowych, bez środków pieniężnych)

+ wynik na sprzedaży inwestycji

który jest równy (uwaga na znak minus przed zmianą stanu inwestycji):

- wartość początkowa inwestycji

+ wartość księgowa inwestycji sprzedanych

- wartość inwestycji nabytych

+ wartość początkowa inwestycji

+ wartość sprzedaży inwestycji

- wartość księgowa inwestycji sprzedanych

A oto co pozostanie po eliminacji znoszących się elementów:

- wartość inwestycji nabytych

+ wartość sprzedaży inwestycji

i podstawiamy to do przekształconego równania bilansowego:

wynik finansowy

+ amortyzacja

- wynik z działalności inwestycyjnej ogółem

- zmiana zapasów

- zmiana należności (długo- i krótkoterminowych)

+ zmiana zobowiązań bez zmian z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

+ zmiana rezerw

+ zmiana rozliczeń międzyokresowych (pasywnych)

- zmiana aktywnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

- zakupy rzeczowego majątku trwałego

+ wartość sprzedaży środków trwałych (bez podatku VAT)

- wartość inwestycji nabytych

+ wartość sprzedaży inwestycji

+ zmiana kapitału

+ zmiana zobowiązań z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

= zmiana środków pieniężnych

po przegrupowaniu:

1. Przepływy pieniężne z działalności operacyjnej:

wynik finansowy

+ amortyzacja

- wynik z działalności inwestycyjnej ogółem

- zmiana zapasów

- zmiana należności (długo- i krótkoterminowych)

+ zmiana zobowiązań bez zmian z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

+ zmiana rezerw

+ zmiana rozliczeń międzyokresowych (pasywnych)

- zmiana aktywnych rozliczeń międzyokresowych (długo- i krótkoterminowych)

2. Przepływy pieniężne z działalności inwestycyjnej:

a) wpływy

+ wartość sprzedaży środków trwałych (bez podatku VAT)

+ wartość sprzedaży inwestycji

b) wydatki

- zakupy rzeczowego majątku trwałego

- wartość inwestycji nabytych

3. Przepływy pieniężne z działalności finansowej:

+ zmiana kapitału

+ zmiana zobowiązań z tytułu kredytów, pożyczek, leasingu

= zmiana środków pieniężnych

Tym sposobem uzyskaliśmy przekształconą uproszczoną postać równania bilansowego, będącą materiałem wyjściowym do stworzenia formy sprawozdania z przepływów środków pieniężnych metodą pośrednią, według wzoru wskazanego w ustawie o rachunkowości. Kolejnym krokiem powinny być równoległe podwójne korekty pozycji:

1) zmian należności i wyników na sprzedaży majątku trwałego i inwestycji o zmiany należności z tym związane (transakcje bezgotówkowe),

2) zmian zobowiązań i zakupów majątku trwałego o zmiany zobowiązań związanych z tymi zakupami (transakcje bezgotówkowe),

3) zysku (straty) o odsetki i udziały w zyskach, które powinny pojawić się w części finansowej i inwestycyjnej,

4) różnic kursowych, które odjęte od wyniku finansowego powinny odpowiednio powiększyć wpływy z działalności finansowej,

i tym podobne, służące dalszemu uszczegółowieniu sprawozdania, tak aby spełniało założony cel informacyjny.

REKLAMA

Na koniec należy dodać, że ogólnodostępne popularne i uniwersalne programy finansowe dla małych i średnich przedsiębiorstw nie zawierają funkcji tworzenia gotowych sprawozdań dotyczących rachunku przepływów pieniężnych, podczas gdy większość z nich wylicza bilans i rachunek wyników. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że przedsiębiorstwa najczęściej nie mają ustawowego obowiązku jego sporządzenia. Trudność stworzenia uniwersalnego programu, który w dowolnej jednostce mógłby w prawidłowy sposób naliczać i pobierać dane z ksiąg do rachunku, bierze się stąd, że wymaga to pozyskiwania mnóstwa dodatkowych szczegółowych informacji (danych) księgowych, zwyczajowo niezapisywanych w osobnym ujęciu, na osobnych kontach, których katalog w dodatku nie jest zamknięty. I tak, na przykład, należności i zobowiązania powinny być ewidencjonowane na osobnych kontach syntetycznych dla każdego rodzaju działalności (finansowej, inwestycyjnej, operacyjnej). Należałoby więc przebudować tradycyjne plany kont.

Ponadto - pewne wydarzenia gospodarcze realizowane są bez przepływu gotówki, choć nie powoduje to wzrostu należności czy zobowiązań. Przykładem może być podwyższenie kapitału zakładowego poprzez wniesienie środków trwałych aportem. Transakcja taka w ogóle nie wpływa na zmianę stanu posiadanych pieniędzy, choć podnosi kapitał i stanowi nabycie środka trwałego, dlatego wymagana jest korekta w części finansowej i korekta w części inwestycyjnej rachunku przepływów pieniężnych sporządzanym metodą pośrednią. Wydawałoby się więc celowe jakoś ją wyróżnić w programie finansowo-księgowym, jako transakcję bezgotówkową kwalifikującą się do podstawy korekty w sprawozdaniu. I uczynić tak z innymi podobnymi transakcjami, nadając im podobne atrybuty.

Mając to na uwadze, należy wyważyć korzyści i koszty sporządzenia rachunku przepływów pieniężnych we własnym zakresie w programie Excel lub alternatywnie w zazwyczaj dość drogim programie finansowo-księgowym, sporządzonym pod indywidualne potrzeby jednostki przy rozbudowanym planie kont.

• załącznik nr 1 do ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540

• Krajowy Standard Rachunkowości nr 1 „Rachunek przepływów pieniężnych” - Dz.Urz. Ministra Finansów z 2003 r. Nr 12, poz. 69

Ewa Szczepankiewicz

główna księgowa w spółce z o.o.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Monitor Księgowego

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
KPiR: czym jest i jak ją prowadzić? Najważniejsze zasady uproszczonego księgowania

Odpowiadając wprost na postawione w tytule pytanie, Księga Przychodów i Rozchodów (dalej: „KPiR”) to jeden z przewidzianych w polskim prawie sposobów prowadzenia ewidencji księgowej pozwalającej na określenie zobowiązań podatkowych. Najczęściej KPiR kojarzy się osobom, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, w tym takim, które są zatrudniona w formie b2b. Niemniej, wbrew powszechnemu przeświadczeniu i pomimo tego, że obowiązek prowadzenia księgi przychodów i rozchodów został wprowadzony w art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, taką formę rachunkowości mogą przyjąć nie tylko osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą.

Kolejne obniżki stóp procentowych NBP dopiero na jesieni 2025 roku? Prezes Glapiński: RPP nie zapowiada obecnie dalszych zmian; wzmocniły się czynniki inflacyjne

Rada Polityki Pieniężnej prawdopodobnie poczeka z kolejnymi obniżkami stóp procentowych przynajmniej do września - oceniają ekonomiści Santander BP. Ich zdaniem konferencja prasowa Prezesa NBP z 5 czerwca 2025 r. zasygnalizowała kolejną zmianę w nastawieniu banku centralnego - w kierunku bardziej jastrzębiej polityki. Podobnie oceniają analitycy innych banków (ING BSK, mBanku). Na tej konferencji Prezes Glapiński podkreślił, że Rada Polityki Pieniężnej w obecnej sytuacji nie zapowiada ścieżki przyszłych stóp proc., nie zobowiązuje się do żadnych decyzji, a kolejne decyzje będą podejmowane w reakcji na bieżące informacje. Dodał, że wzmocniły się czynniki mogące zwiększyć presję inflacyjną w dłuższym okresie.

Dopłaty bezpośrednie 2025: Nabór kończy się już 16 czerwca

Rolnicy mogą składać wnioski o dopłaty bezpośrednie i obszarowe za 2025 rok wyłącznie przez internet, korzystając z aplikacji eWniosekPlus. Termin upływa 16 czerwca, ale dokumenty będzie można złożyć do 11 lipca – z potrąceniem. Pomoc oferują pracownicy ARiMR i infolinia agencji.

Ulga podatkowa dla pracującego seniora. Co w sytuacji przejścia na emeryturę w ciągu roku podatkowego?

Już czwarty rok w podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązuje wprowadzona w ramach Polskiego Ładu tzw. ulga dla pracujących seniorów. Jest to tak naprawdę zwolnienie podatkowe, do którego mają prawo osoby, które osiągnęły powszechny wiek emerytalny (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn), nadal pracują zarobkowo i nie mają ustalonego prawa do emerytury lub renty rodzinnej. Z tej ulgi mogą też korzystać te osoby, które mają przyznaną emeryturę lecz jej nie pobierają, ponieważ nie rozwiązały stosunku pracy – czyli mają zawieszone prawo do emerytury. Powstaje pytanie, czy do tego zwolnienia mają prawo również te osoby, które w trakcie roku podatkowego (kalendarzowego) przeszły na emeryturę. Wyjaśnił to niedawno Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

REKLAMA

Poświadczone zgłoszenie celne importu – kluczowy dowód wywozu z UE

W czasach zglobalizowanego handlu i zaostrzonych kontroli podatkowo-celnych coraz częściej przedsiębiorcy stają przed wyzwaniem udowodnienia wywozu towarów poza Unię Europejską. Jednym z narzędzi, które może odegrać w tym procesie kluczową rolę, jest poświadczone przez organy celne zgłoszenie celne importowe dokonane w kraju trzecim.

Fundacja rodzinna w strukturach transakcyjnych – ryzyko zakwestionowania przez KAS

Najnowsze stanowisko Szefa KAS (odmowa wydania opinii zabezpieczającej z 5 maja 2025 r., sygn. DKP16.8082.14.2024) pokazuje, że wykorzystanie fundacji rodzinnej jako pośrednika w sprzedaży udziałów może zostać uznane za unikanie opodatkowania. Mimo deklarowanych celów sukcesyjnych, KAS uznał działanie za sztuczne i sprzeczne z celem przepisów.

Webinar: KSeF – co nas czeka w praktyce? + certyfikat gwarantowany

Praktyczny webinar „KSeF – co nas czeka w praktyce?” poprowadzi Zbigniew Makowski, doradca podatkowy z ponad 15-letnim stażem. Ekspert wskaże, jakie szanse i zagrożenia dla firm i biur rachunkowych niesie ze sobą KSeF i jak się na nie przygotować.

Taryfa celna UE: kod, który decyduje o losie Twojej przesyłki

Niepozorny ciąg cyfr może przesądzić o powodzeniu lub porażce międzynarodowej transakcji. W świecie handlu zagranicznego poprawna klasyfikacja taryfowa towarów to nie wybór – to konieczność.

REKLAMA

Zmiany w zamówieniach publicznych w 2025 r. Co czeka zamawiających i wykonawców? Projekt UZP dot. udziału firm z państw trzecich w przetargach

W dniu 3 lutego 2025 r. do Sejmu wpłynął projekt w formie druku nr 1041 o zmianie ustawy ¬- Prawo zamówień publicznych, który miał przewidywać szereg istotnych zmian w systemie zamówień publicznych w Polsce, został on jednak wycofany. Urząd Zamówień Publicznych stworzył jednak własny projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi, pod numerem UC88, w której poruszył istotną kwestię udziałów w przetargach firmy z państw trzecich, czyli pochodzących z krajów, z którymi Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej zapewniającej wzajemny i równy dostęp do unijnego rynku zamówień publicznych. Projekt ten został już przyjęty przez Radę Ministrów i przesłany do Sejmu.

PFR pozywa firmy na podstawie rekomendacji CBA. Co możesz zrobić, gdy żądają zwrotu subwencji z Tarczy Finansowej?

Polski Fundusz Rozwoju (PFR) pozywa przedsiębiorców, powołując się na tzw. rekomendacje CBA. Problem dotyczy już około 1900 firm, które – często bez żadnych wcześniejszych sygnałów – otrzymują wezwania a następnie pozwy o zwrot subwencji z Tarczy Finansowej. Zaskakuje nie tylko skala działań PFR, ale przede wszystkim brak rzetelnego uzasadnienia tych roszczeń.

REKLAMA