REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jakie błędy są najczęściej popełniane przy sporządzaniu jednostkowych sprawozdań finansowych

Subskrybuj nas na Youtube

REKLAMA

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości jednostki mają obowiązek sporządzić jednostkowe sprawozdanie finansowe za 2006 r. w okresie 3 miesięcy po dniu bilansowym, czyli do 31 marca 2007 r. Oznacza to, że trwa już okres ich przygotowywania.

Wprawdzie w przepisach ustawy o rachunkowości obowiązujących w 2006 r. nie zaszły istotne zmiany, ale trudno czasami uniknąć pewnych błędów. Poniżej przedstawiamy uchybienia, nieprawidłowości czy błędy, które mogą być popełnione przy sporządzaniu sprawozdania finansowego za 2006 r.

Najczęściej popełniane błędy powstają w związku z:

l brakiem uregulowania w przepisach o rachunkowości sposobu ewidencji i prezentacji niektórych zdarzeń gospodarczych występujących w działalności gospodarczej,

REKLAMA

Autopromocja

l brakiem spójności prawa bilansowego z innymi przepisami dotyczącymi działalności gospodarczej, a przede wszystkim w zakresie zobowiązań podatkowych,

l ciągłymi zmianami w dotychczas obowiązujących przepisach prawa wynikających z wymogów prawa Unii Europejskiej.


Polityka rachunkowości


Na podstawie przepisów art. 4 ustawy o rachunkowości jednostka ma obowiązek stosować takie zasady rachunkowości, aby mogła rzetelnie i jasno przedstawić swoją sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy. Czasami w stosowanej przez jednostkę polityce rachunkowości przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych i wyceny niektórych składników aktywów i pasywów nie zostały dostosowane do specyfiki działalności jednostki i jej potrzeb w zakresie informacyjnym lub nie zostały w ogóle określone, pomimo iż operacje gospodarcze występują w działalności jednostki.

Dalszy ciąg materiału pod wideo


W polityce rachunkowości można spotkać niżej wymienione uchybienia:

l dokumentacja jest tylko w formie zapisu elektronicznego, zamiast w formie pisemnej,

l niekompletność dokumentacji w stosunku do przepisów art. 10 ustawy o rachunkowości, a w szczególności wzajemnych powiązań pomiędzy elementami ksiąg rachunkowych prowadzonych przy użyciu komputera,

l brak aktualizacji polityki w przypadku wprowadzenia zmian w zasadach rachunkowości wynikających ze zmian przepisów prawa lub decyzji kierownika jednostki,

l brak daty rozpoczęcia eksploatacji stosowanego systemu rachunkowości informatycznej oraz kolejnych jego aktualizacji.


Niekompletna dokumentacja przyjętych przez jednostkę zasad rachunkowości może utrudnić poprawne sporządzanie wprowadzenia do sprawozdania finansowego, a także uzyskanie prawidłowych danych i informacji do sporządzenia pozostałych elementów sprawozdania finansowego.


Księgi rachunkowe

REKLAMA


Stosownie do przepisów rozdziału 2 ustawy o rachunkowości rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco prowadzone księgi rachunkowe powinny stanowić podstawę do uzyskania danych i informacji do prawidłowego sporządzenia sprawozdania finansowego. Natomiast przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych, głównie przy użyciu komputera, często spotyka się następujące błędy:

l niedokonywanie uzgodnienia za okresy sprawozdawcze (miesięczne) obrotów dziennika z zestawieniem obrotów i sald kont księgi głównej, a także obrotów i sald kont księgi głównej z kontami ksiąg pomocniczych,

l brak w wydrukach ksiąg rachunkowych niektórych obligatoryjnych elementów, jak np.: nazwy danego rodzaju księgi, oznaczenia co do okresu sprawozdawczego, którego dotyczą (poza rokiem obrotowym),

l brak wydruków ksiąg rachunkowych (brak możliwości lub ich niewykorzystywanie do przenoszenia treści ksiąg na inny komputerowy nośnik danych spełniający wymogi przepisów ustawy o rachunkowości).


Dowody księgowe


Dowody księgowe stanowią podstawę dokonania zapisów księgowych. Nieprawidłowości w dowodach księgowych są źródłem nieprawidłowości ksiąg.

Takimi błędami są:

l niekompletna dekretacja dowodów zewnętrznych,

l brak w zasadach rachunkowości określenia wzorców stosowania tzw. automatycznych księgowań,

l brak przeliczenia na walutę polską dowodów wyrażonych w walutach obcych,

l nieprawidłowe poprawianie treści dowodów własnych.


Należy pamiętać, żeby w zapisach księgowych stosować zrozumiałe skróty (np. numer faktury wraz z opisem jej treści) oraz oznaczenia kont, których dotyczą.

Wady i mankamenty ksiąg rachunkowych mogą w dużym stopniu utrudnić uzyskanie wiarygodnych i rzetelnych danych do sporządzenia przede wszystkim odpowiednich pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat.


Roczna inwentaryzacja składników aktywów i pasywów jest tematem wielu artykułów i publikacji książkowych. Nadal jednak pracownicy służb finansowo-księgowych mają problemy:

l ze sporządzeniem instrukcji inwentaryzacyjnej lub zarządzenia kierownika jednostki w sprawie inwentaryzacji rocznej,

l z objęciem inwentaryzacją wszystkich składników aktywów i pasywów, a w szczególności elementów kapitału własnego, rezerw na zobowiązania oraz rozliczeń międzyokresowych,

lze stosowaniem prawidłowej metody inwentaryzacji (np. dla zobowiązań potwierdzenie sald zamiast weryfikacji, dla własnych składników powierzonych innej jednostce spis z natury zamiast potwierdzenia stanów),

l z prawidłowym udokumentowaniem, a właściwie częściej jego brakiem, inwentaryzacji drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami,

l z udokumentowaniem różnic inwentaryzacyjnych, stwierdzonych w czasie weryfikacji potwierdzeń sald należności otrzymanych od odbiorców, oraz ich wyjaśnienia i ujęcia w księgach rachunkowych,

l z udokumentowaniem rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych stwierdzonych w toku spisu z natury (brak np.: zestawienia kompensaty niedoborów i nadwyżek, podziału niedoborów na zawinione i niezawinione z podaniem podstawy kwalifikacji, wyceny roszczenia obciążającego pracownika).


Wycena bilansowa


Wycena bilansowa jest weryfikacją wykazanych w księgach wartości aktywów i pasywów. Odpowiednia wycena tych składników na dzień bilansowy jest podstawą rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej jednostki. Niestety, jednostki często nie są świadome tego, że nieodpowiednia lub niepoprawna wycena może spowodować przedstawienie nierzetelnego sprawozdania finansowego.


Wycena zapasów


Wycena zapasów towarów i materiałów dokonywana jest na dzień bilansowy w cenach nabycia lub cenach zakupu, bez porównania tych cen do odpowiednich cen sprzedaży netto na ten dzień. Oznacza to niedokonanie weryfikacji ewentualnej utraty wartości. Jeżeli cena sprzedaży netto jest niższa od ceny historycznej, to powstałą różnicę należy zaksięgować w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych.


Wycena rozrachunków


Należności i zobowiązania w bilansie wykazywane są w kwotach nominalnych zamiast należności w kwocie wymaganej zapłaty, zobowiązania w kwocie wymaganej zapłaty, czyli łącznie z należnymi na dzień bilansowy odsetkami za ich nieterminową zapłatę.


Ustalenie rezerw


W polityce rachunkowości brak ustalenia zasad i sposobu dokumentowania oszacowania rezerw na zobowiązania (np. na świadczenia pracownicze). W przepisach ustawy o rachunkowości brak jest uregulowań na ten temat, dlatego można posiłkować się postanowieniami MSR nr 37 - "Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe".


Kontrakty długoterminowe


W przypadku szacowania przez jednostki przychodów i kosztów dotyczących realizacji kontraktów długoterminowych występuje niepełne udokumentowanie, a tym samym brak wiarygodnego sposobu ustalania stopnia zaawansowania usług długoterminowych. Jednostki te mogą do tego celu wykorzystać postanowienia KSR nr 3 - "Niezakończone usługi budowlane", który został uchwalony w 2006 r. przez Krajowy Komitet Standardów Rachunkowości.


Instrumenty finansowe


Do wyceny instrumentów finansowych stosowane są zasady ustalone przepisami ustawy o rachunkowości zamiast przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w zakresie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych.


Odroczony podatek dochodowy


Jednostki zapominają, że ustalanie aktywów i rezerwy na odroczony podatek jest obowiązkowe (art. 37 ustawy o rachunkowości). Przepisy ustawy w ust. 10 tego artykułu dopuszczają możliwość odstąpienia od jego ustalania, ale skorzystanie z tej możliwości powinno być wyraźnie zapisane w polityce rachunkowości. Przy ustalaniu odroczonego podatku dochodowego jednostki nie dokumentują w ogóle lub w sposób niekompletny:

l ustalenia różnic przejściowych między wartością księgową a wartością podatkową składników aktywów i pasywów,

l kwoty aktywów i pasywów z tytułu podatku odroczonego,

l realności lub przyczyn dokonania odpisu aktualizującego wartość składnika aktywów z tytułu podatku odroczonego.


Zdarzenia nadzwyczajne


Czasami zdarza się kwalifikacja operacji gospodarczych do zysków i strat nadzwyczajnych zamiast do pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych, np. skutków kradzieży rzeczowych składników aktywów trwałych lub obrotowych, szkód transportowych.


Sposób ustalenia wyniku finansowego


W przypadkach ewidencjonowania kosztów jednocześnie w układzie rodzajowym i w układzie funkcjonalnym zamykanie ich na koniec roku, czyli przenoszenie ich salda na konto wyniku finansowego roku obrotowego, według zasad niezgodnych z wybranym przez kierownika jednostki wariantem sporządzania rachunku zysków i strat.


Należy pamiętać, iż w przypadku stosowania wariantu kalkulacyjnego na wynik finansowy przenosi się koszty z kont według miejsc ich powstawania, a nie z kont rodzjowych.


Zasady sporządzania sprawozdania finansowego


Należy zwrócić uwagę na stosowanie ogólnych zasad sporządzania sprawozdań finansowych, w szczególności na:

l wykazywanie danych w bilansie na dzień kończący bieżący i poprzedni rok obrotowy (czyli 31 grudnia 2005 r. i 31 grudnia 2006 r.), a we wszystkich pozostałych elementach sprawozdania finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy (czyli 2005 r. i 2006 r.), również w informacji dodatkowej,

l konsekwentne stosowanie prezentacji danych w tysiącach złotych,

l umieszczenie we wszystkich elementach składowych sprawozdania finansowego tej samej daty sporządzenia,

l podpisanie przez kierownika jednostki wszystkich elementów składowych sprawozdania finansowego, a nie tylko ostatniej strony dodatkowych informacji i objaśnień.


Przy sporządzaniu bilansu należy zwrócić szczególną uwagę na:

l wykazywanie danych w podziale na dotyczące jednostek powiązanych i pozostałych,

l dokonanie podziału rozliczeń międzyokresowych na długo- i krótkoterminowe, pamiętając, że aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wykazujemy zawsze jako długoterminowe,

l prezentowanie kredytów i zobowiązań finansowych w podziale na długo- i krótkoterminowe (do krótkoterminowych zaliczymy te, które zostaną uregulowane do 31 grudnia 2007 r., a pozostałą kwotę salda do długoterminowych).


Sporządzając rachunek zysków i strat należy pamiętać, że w następujących pozycjach dane figurują według metody netto:

l wynik na zbyciu niefinansowych aktywów trwałych, czyli środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz nieruchomości:

a) zysk jako pozostałe przychody operacyjne,

b) stratę jako pozostałe koszty operacyjne;

l wynik ze zbycia inwestycji długo- i krótkoterminowych w aktywa finansowe:

a) zysk jako przychody finansowe,

b) stratę jako koszty finansowe;

l różnica pomiędzy różnicami kursowymi dodatnimi a ujemnymi:

a) nadwyżkę dodatnich nad ujemnymi jako przychody finansowe,

b) nadwyżkę ujemnych nad dodatnimi jako koszty finansowe.


Przy sporządzaniu informacji dodatkowej mogą wystąpić błędy:

l we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego:

a) omówienie, czasami zbyt obszerne, zasad wyceny składników aktywów i pasywów, co do których przepisy ustawy o rachunkowości są jednoznaczne, a brak lub niekompletna prezentacja zasad wyceny, co do których jednostka miała prawo wyboru lub powinna była je samodzielnie ustalić (np. amortyzacja środków trwałych, rezerwy na zobowiązania, rozliczenia międzyokresowe, odpisy aktualizujące wartość aktywów),

b) nieprezentowanie czynników zagrażających kontynuacji działalności;

l w dodatkowych informacjach i objaśnieniach:

a) brak danych i informacji za oba okresy sprawozdawcze prezentowane w sprawozdaniu finansowym, ponieważ są omawiane tylko za rok bieżący,

b) niekompletność danych i informacji w stosunku do wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości, a także pomijanie innych niż wymienione w załączniku informacji o zdarzeniach istotnych dla oceny sprawozdania finansowego,

c) powtarzanie danych z pozostałych elementów sprawozdania finansowego zamiast ich uszczegóławiania,

d) brak informacji o danych porównywalnych w przypadkach przewidzianych ustawą o rachunkowości.


W rachunku przepływów pieniężnych
mogą wystąpić nieprawidłowości:

l inne niż w KSR nr 1 - "Rachunek przepływów pieniężnych" kwalifikowanie operacji gospodarczych do poszczególnych działalności (np. kredytów, dotacji i pożyczek otrzymanych na sfinansowanie zakupu środków trwałych do działalności inwestycyjnej zamiast do działalności finansowej, wydatków na działalność podstawową sfinansowanych z dotacji do działalności finansowej zamiast do działalności operacyjnej),

l w przypadku stosowania metody pośredniej brak specyfikacji pozostałych korekt w działalności operacyjnej uniemożliwia zidentyfikowanie istotnego błędu.


W zestawieniu zmian w kapitałach (funduszach) własnych
do nieprawidłowości należy zaliczyć:

l wykazywanie w poszczególnych pozycjach zwiększeń i zmniejszeń składowych kapitałów własnych w kwotach ogólnych, bez podania tytułów i kwot je tworzących,

l niepełne uzgodnienie danych i informacji tego zestawienia z danymi wykazanymi w dodatkowych informacjach i objaśnieniach oraz z danymi grupy A pasywów bilansu.

Podstawa prawna:

- ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540


Teresa Fołta

biegły rewident

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Biuletyn Rachunkowości

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Inflacja w Polsce w 2025, 2026 i 2027 roku - prognozy NBP

Inflacja CPI w Polsce z 50-proc. prawdopodobieństwem ukształtuje się w 2025 r. w przedziale 3,5-4,4 proc., w 2026 r. w przedziale 1,7-4,5 proc., a w 2027 r. w przedziale 0,9-3,8 proc. - tak wynika z najnowszej projekcji Departamentu Analiz Ekonomicznych NBP z lipca 2025 r. Projekcja ta uwzględnia dane dostępne do 9 czerwca br.

Kiedy trzeba zapłacić podatek od prezentu ślubnego? Prawo rozróżnia 3 kategorie darczyńców i 3 limity wartości darowizn

Dla nowożeńców – prezent, dla Urzędu Skarbowego – podstawa opodatkowania. Fiskus przewidział dla darowizn konkretne przepisy prawa podatkowego i lepiej je znać, zanim wpędzimy się w kłopoty, zostawiając grube rysy na pięknych ślubnych wspomnieniach. Szczególnie kłopotliwa może być gotówka. Monika Piątkowska, doradca podatkowy w e-pity.pl i fillup.pl tłumaczy, co zrobić z weselnymi kopertami i kosztownymi podarunkami.

Stopy procentowe NBP 2025: w lipcu obniżka o 0,25 pkt proc.

Rada Polityki Pieniężnej na posiedzeniu w dniach 1-2 lipca 2025 r. postanowiła obniżyć wszystkie stopy procentowe NBP o 0,25 punktu procentowego. Stopa referencyjna wynosić będzie od 3 lipca 2025 r. 5,00 proc. - poinformował w komunikacie Narodowy Bank Polski. Decyzja RPP była zaskoczeniem dla większości analityków finansowych i ekonomistów, którzy oczekiwali braku zmian w lipcu.

Jak legalnie wypłacić pieniądze ze spółki z o.o. Zasady i skutki podatkowe. Adwokat omawia wszystkie najważniejsze sposoby

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to popularna forma prowadzenia biznesu w Polsce, ceniona za ograniczenie ryzyka osobistego wspólników. Niesie ona jednak ze sobą szczególną cechę – tzw. podwójne opodatkowanie zysków. Oznacza to, że najpierw sama spółka płaci podatek CIT od swojego dochodu (9% lub 19%), a następnie, gdy zysk jest wypłacany wspólnikom, wspólnik musi zapłacić podatek dochodowy PIT od otrzymanych środków. Dla wielu początkujących przedsiębiorców jest to duże zaskoczenie, ponieważ w jednoosobowej działalności gospodarczej można swobodnie dysponować zyskiem i płaci się podatek tylko raz. W spółce z o.o. majątek spółki jest odrębny od majątku prywatnego właścicieli, więc każda wypłata pieniędzy ze spółki na rzecz wspólnika lub członka zarządu musi mieć podstawę prawną. Poniżej przedstawiamy wszystkie legalne metody „wyjęcia” środków ze spółki z o.o., wraz z krótkim omówieniem zasad ich stosowania oraz konsekwencji podatkowych i ewentualnych ryzyk.

REKLAMA

Odpowiedzialność członków zarządu za długi i niezapłacone podatki spółki z o.o. Kiedy powstaje i jakie są sankcje? Jak ograniczyć ryzyko?

W świadomości wielu przedsiębiorców panuje przekonanie, że założenie spółki z o.o. jest swoistym „bezpiecznikiem” – że prowadząc działalność w tej formie, nie odpowiadają oni osobiście za zobowiązania. I rzeczywiście – to spółka, jako osoba prawna, ponosi odpowiedzialność za swoje długi. Jednak ta zasada ma wyjątki. Najważniejszym z nich jest art. 299 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.), który otwiera drogę do pociągnięcia członków zarządu do odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki.

Zakładanie spółki z o.o. w 2025 roku. Adwokat wyjaśnia jak to zrobić krok po kroku i bez błędów

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością pozostaje jednym z najczęściej wybieranych modeli prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W 2025 roku proces rejestracji jest w pełni cyfrowy, a pozorne uproszczenie procedury sprawia, że wielu przedsiębiorców zakłada spółki „od ręki”, nie przewidując potencjalnych konsekwencji. Niestety, błędy popełnione na starcie mogą skutkować realnymi problemami organizacyjnymi, podatkowymi i prawnymi, które ujawniają się dopiero po miesiącach – lub latach.

Faktury ustrukturyzowanej nie da się obiektywnie (w sensie prawnym) użyć ani udostępnić poza KSeF. Co zatem będzie przedmiotem opisu i dekretacji jako dowód księgowy?

Nie da się w sensie prawnym „użyć faktury ustrukturyzowanej poza KSeF” oraz jej „udostępnić” w innej formie niż poprzez bezpośredni dostęp do KSeF – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski.

Obowiązkowy KSeF 2026: Ministerstwo Finansów publikuje harmonogram, dokumentację API KSeF 2.0 oraz strukturę logiczną FA(3)

W dniu 30 czerwca 2025 r. Ministerstwo Finansów opublikowało szczegółową dokumentację techniczną w zakresie implementacji Krajowego Systemu e-Faktur z narzędziami wspierającymi integrację. Od dziś firmy oraz dostawcy oprogramowania do wystawiania faktur mogą rozpocząć przygotowania do wdrożenia systemu w środowisku testowym. Materiały są dostępne pod adresem: ksef.podatki.gov.pl/ksef-na-okres-obligatoryjny/wsparcie-dla-integratorow. W przypadku pytań w zakresie udostępnionej dokumentacji API KSeF 2.0 Ministerstwo Finansów prosi o kontakt za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego: ksef.podatki.gov.pl/formularz.

REKLAMA

Załączniki w KSeF tylko dla wybranych? Nowa funkcja może wykluczyć małych przedsiębiorców

Nowa funkcja w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF) pozwala na dodawanie załączników do faktur, ale wyłącznie w ściśle określonej formie i po wcześniejszym zgłoszeniu. Eksperci ostrzegają, że rozwiązanie dostępne będzie głównie dla dużych firm, a mali przedsiębiorcy mogą zostać z dodatkowymi obowiązkami i bez realnej możliwości skorzystania z tej opcji.

Kontrola podatkowa - fiskus ma 98% skuteczności. Adwokat radzi jak się przygotować i ograniczyć ryzyko kary

Choć liczba kontroli podatkowych w Polsce od 2023 roku spada, ich skuteczność jest wyższa niż kiedykolwiek. W 2024 roku aż 98,1% kontroli podatkowych oraz 94% kontroli celno-skarbowych zakończyło się wykryciem nieprawidłowości. Urzędy skarbowe, dzięki wykorzystaniu narzędzi analitycznych takich jak STIR, JPK czy big data, trafnie typują podmioty do weryfikacji, skupiając się na firmach obecnych na rynku i rzeczywiście dostępnych dla egzekucji zobowiązań. W efekcie kontrola może spotkać każdego podatnika, który nieświadomie popełnił błąd lub padł ofiarą nieuczciwego kontrahenta.

REKLAMA