Jak określać wartość usługi

ETS dokonał wykładni artykułu 26 VI dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych określającego opodatkowanie VAT usług biur podróży.

ETS uznał, że wspomniany artykuł należy interpretować w ten sposób, że biuro podróży lub organizator wycieczek, który w ramach imprezy turystycznej świadczy podróżnym usługi nabyte od osób trzecich oraz usługi własne, jest w zasadzie zobowiązany do wyodrębnienia części ceny imprezy turystycznej przypadającej na usługi własne na podstawie ich wartości rynkowej – jeżeli wartość ta może zostać określona.

W takim przypadku podatnik może zastosować kryterium rzeczywistych kosztów – wyłącznie wtedy, gdy wykaże, że kryterium to dokładnie odzwierciedla rzeczywistą strukturę imprezy turystycznej. Stosowanie kryterium wartości rynkowej nie jest uzależnione od warunku, aby było ono mniej skomplikowane od metody opartej na kosztach rzeczywistych. Nie musi też prowadzić do ustalenia zobowiązania VAT jednakowego lub zbliżonego do ustalonego według metody kosztów rzeczywistych. Oznacza to, że:

- biuro podróży lub organizator wycieczek nie może stosować metody opartej na wartości rynkowej wedle swobodnego uznania oraz 
- metoda ta znajduje zastosowanie do usług własnych, których wartość rynkową można określić, nawet wtedy, gdy w tym samym okresie podatkowym wartość niektórych usług własnych wchodzących w skład imprezy turystycznej nie może zostać określona, ponieważ podatnik nie sprzedaje podobnych usług poza imprezami turystycznymi. C-291/03

Bogdan Świąder