Krajowe Standardy Rachunkowości a podatek dochodowy

Drugi już z kolei krajowy standard rachunkowości – „Podatek dochodowy”, ułatwi księgowym poruszanie się po dość skomplikowanej materii związanej przede wszystkim z naliczaniem podatku odroczonego.
Standard określa zasady ujmowania, wyceny i prezentacji należności i zobowiązań z tytułu podatku dochodowego oraz aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego, a także zasad ujawniania w sprawozdaniach finansowych. Standard nie ma zastosowania do osób fizycznych, prowadzących księgi rachunkowe i sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz do pozostałych jednostek, jeżeli nie są one podatnikami podatku dochodowego od działalności gospodarczej. Treść standardu jest zgodna w podstawowych zagadnieniach z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 12 i Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej według stanu na dzień 1 stycznia 2004 r. Istnieją jednak pewne różnice. Polegają one chociażby na bardziej szczegółowym unormowaniu niektórych zagadnień, z uwagi na rozwiązania wynikające z polskiego prawa podatkowego.
Standard zakłada, że aktywa i zobowiązania są ujmowane i wyceniane przy uwzględnieniu przepisów podatkowych obowiązujących na dzień bilansowy.