Koszty i przychody związane ze sprzedażą środków trwałych należy odpowiednio zaewidencjonować. Służą do tego konta Pozostałe koszty operacyjne i Pozostałe przychody operacyjne.
Jeżeli firma zdecyduje się na sprzedaż samochodu, który uległ wypadkowi, musi liczyć się z tym, że dostanie jedynie część jego wartości początkowej. Wszystkie przychody, a także koszty związane z tą sprzedażą, powinny zostać zaewidencjonowane odpowiednio na kontach Pozostałe koszty operacyjne i Pozostałe przychody operacyjne. Wynika to z art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. b) ustawy o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.), zgodnie z którym koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną, czyli m.in. ze sprzedażą środka trwałego traktowane są jako pozostałe koszty i przychody operacyjne.
Przychodem w związku z tym będzie wartość netto sprzedanego samochodu, co zostanie odzwierciedlone zapisem Wn konto 245 Rozrachunki z tytułu zbycia rzeczowych aktywów trwałych/Ma konto 760 Pozostałe przychody operacyjne.
Bardziej skomplikowana jest kwestia VAT przy sprzedaży używanego samochodu przez firmę. To, czy jest ona zwolniona z podatku, czy trzeba naliczyć 22 proc. VAT, uzależnione jest od tego, czy firma miała prawo do odliczenia podatku przy zakupie danego samochodu, a także okresu jego używania. W przypadku samochodów, przy zakupie których firma nie miała prawa do odliczenia (brak faktury VAT), należy wystawić fakturę sprzedaży ze stawką zwolnioną z VAT (pod warunkiem że środek trwały był używany dłużej niż pół roku). Podobnie przy samochodach osobowych, od których przysługiwało częściowe odliczenie VAT. Ich sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia z VAT (pod warunkiem że środek trwały był używany dłużej niż pół roku). Natomiast faktura sprzedaży samochodu ciężarowego, którego zakup dawał prawo do całkowitego odliczenia podatku, musi uwzględniać 22 proc. VAT.
Do pozostałych kosztów operacyjnych zalicza się niezamortyzowaną wartość tego samochodu (o ile nie został on w pełni umorzony).
