Określone zostały nowe kryteria rezydencji podatkowej w Polsce. Zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2007 r.
Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza istotne zmiany, które mogą rzutować na zakres obowiązku podatkowego (tzw. rezydencji podatkowej) w Polsce.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, (tzn. podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów) uważać się będzie osobę, która: • posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub • która przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Spełnienie przez podatnika przynajmniej jednego z powyższych warunków będzie skutkowało uznaniem go za polskiego rezydenta podatkowego. Należy zaznaczyć, iż w obecnym brzmieniu przepisów warunek przebywania na terytorium Polski powyżej 183 dni nie jest brany pod uwagę przy określaniu rezydencji podatkowej.
Może to skutkować uznaniem za rezydentów podatkowych w Polsce szerszego kręgu osób niż obecnie.
Taka sytuacja może spowodować nie tylko konieczność opodatkowania w Polsce dochodów ze źródeł zagranicznych (np. odsetek, dywidend), ale również utratę niektórych preferencji w zakresie opodatkowania pewnych kategorii dochodów. Przykładowo, osoba uznana za polskiego rezydenta podatkowego nie będzie miała możliwości zryczałtowanego opodatkowania 20-proc. stawką przychodów z tytułu kontraktu menedżerskiego, umów o dzieło lub wypłacanych z tytułu pełnienia obowiązków w zarządach spółek.
Podobnie jak ma to miejsce obecnie, nowe przepisy będą stosowane z uwzględnieniem przepisów poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska.
Michał Grzybowski menedżer w Zespole Human Capital, Ernst & Young
