Zasada „33 i 3” - limit dla umów o pracę na czas określony

Drugie czytanie rządowego projektu nowelizacji ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, które rozpoczęło się 23 czerwca 2015 r. było kolejnym punktem 95. posiedzenia Sejmu.

Koszty pracy po zmianach - multipakiet: książka, program, CD, teleporadnia

Polecamy: Umowy terminowe po zmianach (książka)

Proponowane rozwiązanie „33 i 3” oznacza, że w przypadku, gdy okres zatrudnienia pracownika na czas określony u jednego pracodawcy przekroczy 33 miesiące lub gdy pracodawca zawarł z pracownikiem już 3 takie umowy – to od następnego dnia po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy – pracownik będzie zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Zasada „33 i 3” nie będzie stosowana, np. w przypadku zastępstwa innego pracownika, przy pracach sezonowych i dorywczych, w celu wykonywania pracy na czas kadencji.

Ponadto w projekcie zaproponowano uzależnienie okresów wypowiedzenia umów o pracę wyłącznie od czasu ich trwania, a nie od rodzaju umowy. 

Oznacza to, że 2 tygodnie wypowiedzenia będzie przysługiwać, gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, 1 miesiąc wypowiedzenia – w przypadku zatrudnienia przez co najmniej 6 miesięcy oraz 3 miesiące wypowiedzenia, przy zatrudnieniu przez co najmniej 3 lata. Zgodnie z nowelizacją pracodawca będzie też mógł zwolnić pracownika ze świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

Ma to dotyczyć zarówno umów o pracę na czas określony, jak i nieokreślony oraz umów o pracę na okres próbny.

Proponowane przepisy przewidują, że zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy może objąć cały okres wypowiedzenia lub jego część.

Ponadto w projekcie doprecyzowano przepisy odnoszące się do zatrudniania pracowników na okres próbny w celu sprawdzenia ich kwalifikacji i przydatności do określonego rodzaju pracy.

Proponowane przepisy przewidują, że możliwe będzie ponowne zatrudnienie pracownika na okres próbny tylko, gdy będzie on zatrudniony do wykonywania innego rodzaju pracy lub w przypadku 3-letniej przerwy w zatrudnieniu pracownika na takim samym stanowisku u tego samego pracodawcy.

50 Ściąg Księgowego z aktualizacją online

W projekcie wnioskodawca ograniczył też liczbę rodzajów umów o pracę. Po zmianach pozostałyby trzy ich rodzaje: na czas nieokreślony, na czas określony oraz na okres próbny. Zlikwidowane będą natomiast umowy na czas wykonania określonej pracy.

Komisja Polityki Społecznej i Rodziny przyjęła sprawozdanie z poprawkami, głównie o charakterze legislacyjnym, doprecyzowującym i porządkującym. Ponadto do projektu wprowadzono poprawkę dotyczącą osób zatrudnionych w placówkach zagranicznych. Ze względu na charakter ich pracy Komisja zaproponowała, aby nie obowiązywały ich przepisy gwarantujące uzyskanie umowy na czas nieokreślony zgodnie z zasadą „33 i 3”.

Sprawozdanie Komisji przedstawiła posłanka Izabela Katarzyna Mrzygłocka.  Trzecie czytanie projektu odbędzie się w bloku głosowań.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 6 miesięcy od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw - przebieg procedury legislacyjnej

Ze względu na charakter projektowanych zmian projektowana ustawa przewiduje szczegółowe przepisy przejściowe. W tym zakresie przewiduje się, że:

1. do umów o pracę na czas wykonania określonej pracy, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, będzie się stosować dotychczasowe przepisy;
2. do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, będzie się stosować dotychczasowe przepisy, jeżeli przed tym dniem umowy te zostały wypowiedziane;
3. do umów o pracę na czas określony zawartych na okres do 6 miesięcy albo zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, w których nie przewidziano możliwości ich rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, w zakresie dopuszczalności ich wypowiedzenia będzie się stosować dotychczasowe przepisy;
4. przy wypowiadaniu umów o pracę na czas określony zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, w których przewidziano możliwość ich rozwiązania z zachowaniem
   2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, będzie się stosować okresy wypowiedzenia, o których mowa w projektowanym art. 36 § 1 Kodeksu pracy;
5. do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, będzie się stosować nowe przepisy w zakresie dopuszczalnego czasu trwania umowy (umów) na czas określony oraz dopuszczalnej liczby takich umów. Do 33-miesięcznego okresu zatrudnienia wliczany będzie okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie ustawy. Jeżeli dopuszczalny
   33-miesięczny okres zatrudnienia na podstawie umowy (umów) na czas określony, liczony od dnia wejścia w życie ustawy, zostanie przekroczony – umowa będzie uważana za zawartą na czas nieokreślony. Umowa o pracę na czas określony trwająca w dniu wejścia w życie ustawy będzie także traktowana jako pierwsza z dopuszczalnego limitu trzech takich umów albo jako druga umowa, jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu art. 25¹ Kodeksu pracy w dotychczasowym brzmieniu. Jednakże nie będzie to stosowane do umów o pracę na czas określony zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli rozwiązanie takiej umowy przypadać będzie po upływie 33 miesięcy od tego dnia i stosunek pracy pracownika będzie podlegał szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę; w takim przypadku umowa rozwiąże się z upływem okresu, na jaki została zawarta. Ponadto umowa o pracę na czas określony zawarta od dnia wejścia życie ustawy, jednakże w okresie 1 miesiąca od rozwiązania drugiej umowy w rozumieniu art. 25¹ Kodeksu pracy w dotychczasowym brzmieniu, będzie uważana za umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony, jeżeli okres ten rozpoczął bieg przed dniem wejścia w życie ustawy lub w dniu jej wejścia w życie;
6. przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie ustawy, które będą wypowiadane począwszy od dnia wejścia w życie ustawy, nie będą uwzględniane okresy zatrudnienia u danego pracodawcy, przypadające przed dniem wejścia w życie ustawy (oznacza to, że przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony zawieranych począwszy od dnia wejścia w życie ustawy, będą uwzględniane także okresy zatrudnienia u danego pracodawcy, przypadające przed dniem wejścia w życie ustawy);
7. do postępowań dotyczących odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz wygaśnięcia umowy o pracę, jeżeli umowy te zostały wypowiedziane, rozwiązane bez wypowiedzenia albo wygasły przed dniem wejścia w życie ustawy, będzie się stosować dotychczasowe przepisy (np. w zakresie roszczeń związanych z niezgodnym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika).

Monitor prawa pracy i ubezpieczeń