Urlop wypoczynkowy udzielony w minutach. Czy to zgodne z prawem?

Czy pracodawca może udzielić urlopu wypoczynkowego w minutach?

Zagadnienie udzielania urlopów „w minutach” nie zostało wprost uregulowane w przepisach prawa pracy. Jeżeli pracodawca wyliczył prawidłowo przysługujący pracownikowi urlop, który obejmuje zarówno godziny jak i minuty, pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu w pełnej wysokości. Jeśli zatem pracownik jest uprawniony do urlopu z „końcówką” minutową, pracodawca powinien udzielić mu urlopu w takiej wysokości, jaka wynika z wyliczeń.

Zgodnie z dominującą wykładnią opartą o art. 154² §4 Kodeksu pracy, pracodawca nie ma obowiązku zaokrąglania godzin czy minut, jeżeli wcześniej prawidłowo wyliczył wymiar urlopu. Do zaokrąglenia niepełnego dnia urlopu w górę do pełnego dnia dochodzi jedynie na etapie ustalania wymiaru urlopu przysługującego danemu pracownikowi. Prawidłowe ustalenie wymiaru urlopowego będzie decydowało o tym, ile dni urlopu wypoczynkowego przysługuje danemu pracownikowi w ciągu roku.

Przykład

Pracodawca obniżył pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy na okres 3 miesięcy, wymiar czasu pracy o 10%.

Ustalając wymiar urlopu pracodawca przyjmuje, że:

26/12 x 9 miesięcy = 19,5 po zaokrągleniu 20 dni

26 x 0,9/12 x 3 miesięcy = 5,85 po zaokrągleniu 6 dni

Zgodnie z art. 154 §2 kp na tym etapie obliczeń pracodawca jest zobowiązany dokonać zaokrąglenia niepełnych dni urlopu w górę do pełnych dni. W rezultacie w przykładzie pracownikowi, pomimo pracy przez 3 miesiące w obniżonym wymiarze czasu pracy będzie przysługiwało 26 dni urlopu wypoczynkowego.

Urlop udzielany jest w dniach, ale rozliczany jest w godzinach. Przy udzielaniu urlopu jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy (art. 154² §2 Kodeksu pracy).

Zatem w analizowanym przypadku wymiar urlopu wyniesie łącznie 208 h (26 dni x 8 godzin).

Udzielając urlopu w konkretnym dniu pracy pracownika, pracodawca odejmuje z jego ogólnego wymiaru urlopu tyle godzin, ile przypadało w ustalonym dla niego na ten dzień pracy rozkładzie czasu pracy. Oznacza to, że we wskazanym przykładzie w okresie objętym obniżonym wymiarem czasu pracy odejmujemy 7 h 12 minut, a w okresie nieobniżonego wymiaru czasu pracy 8 h, co dodatkowo zobrazować mogą poniższe przykładowe warianty:

Wariant 1

10 dni x 8 h = 80 h

8 dni x 7 h 12 min = 57 h 36 minut

8 dni x 8 h = 64 h

Autopromocja

ZFŚS
Zasady tworzenia i prowadzenia

Sprawdź

Razem: 201 h 36 min

Pozostało: 7 h 24 minut

Wariant 2

10 dni x 8 h = 80 h

9 dni x 7 h 12 min = 64 h 48 minut

6 dni x 8 h = 48 h

Razem: 192 h 48 minut

Pozostało: 15 h 12 minut

Na ostatnim etapie wyliczeń nie dokonujemy już powtórnego zaokrąglania wymiaru urlopu, ponieważ do zaokrąglenia doszło uprzednio w momencie ustalania wymiaru urlopu.

Pozostałe do wykorzystania godziny urlopu należy traktować jako „resztę” urlopu, która powinna być wykorzystana zgodnie z art. 154² §4 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem, udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w tym dniu, na który ma być udzielony urlop.

W taki sposób (na część godzin lub minut pozostających do przepracowania w danym dniu), można zatem udzielić pracownikowi wyłącznie "końcówki" urlopu wypoczynkowego przypadającego w danym roku.

Prezentowane jest przy tym stanowisko, że tę część urlopu należy pracownikowi udzielić w jednym dniu pracy. Niedopuszczalne jest więc jej rozbicie na godziny (czy minuty) i udzielenie pracownikowi urlopu na przykład po kilku minut czy godzin przez kilka dni, nawet gdyby pracownik wnioskował o taki sposób rozliczenia przysługującej mu ostatniej części urlopu.

Jeśli w świetle wyliczeń pracownikowi przysługują minuty urlopu, pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu w minutach. Pracownik nie może skutecznie zrzec się choćby 1 minuty urlopu (art. 152 §2 Kodeksu pracy).

Warto zauważyć, że nauce prawa pracy można spotkać również odmienną wykładnią zasad „zaokrąglania” dni urlopu, zgodnie z którą zaokrągleń dokonuje się na ostatnim etapie wyliczeń tj. godziny czy minuty zaokrągla się do dobowego wymiaru czasu pracy – czyli pełnego dnia urlopu. Zwracano przy tym również uwagę na art. 154 §3 Kodeksu pracy, który ogranicza wymiar urlopu ustalonego na podstawie art. 154 §2 kp (czyli w sposób proporcjonalny do czasu pracy) do wymiaru urlopu określonego w art. 154 §1 Kodeksu pracy.
Skoro dla pracownika zatrudnionego w części wymiaru czasu pracy ustawodawca przewidział zaokrąglenie wymiaru urlopu, to powinno to być wykonywane dopiero w ostatniej fazie obliczania urlopu. Zaokrągleniu podlega w tym wypadku ostatnia część urlopu wówczas, gdy jest ona mniejsza od dobowego wymiaru czasu pracownika w tym dniu.

Magdalena Sudoł, adwokat
Lubasz i Wspólnicy - Kancelaria Radców Prawnych sp. k.